ชอบความท้าทาย
1291 คำ
You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ
Ep.8
[Key]
ผมตื่นขึ้นมาบนเตียงในห้องนอนของผมเอง เมื่อผมมองหาร่างบางบนเตียงแต่ก็ไม่เจอเธอแล้ว
หลังจากที่เมื่อคืนเธอทำร้ายร่างกายผมชนิดที่ว่าแทบสิ้นลายเสือ เพราะเธอคุมเกมส์เองทั้งหมดเล่นขย่มมาไม่ยั้งราวกับจะลงโทษผมยังไงยังงั้น
"เชี่ยเอ้ย! เล่นซ่ะหมดสภาพ"
ผมมองตัวเองในกระจกที่สะท้อนเงาของผมที่ตามร่างกายล้วนแต่มีร่องรอยของเล็บและรอยแดงจากการกัดและดูดจนทั่วทั้งตัว
"รู้ถึงไหนอายถึงนั่น จากเสือกลายเป็นหมาแล้วไหมกู แถมหมาอีกตัวแม่งฟัดซ่ะไม่เหลือชิ้นดี"
ผมถอนหายใจอย่างปลงๆ ไม่นึกว่าคนแบบเอลจะดุเดือดขนาดนี้ถึงพอจะรู้จักเธออยู่บ้างแต่ก็ใช่ว่าผมจะสนิทกับเธอสักหน่อย
อีกอย่างผมไม่ใช่คนชั่งพูด ถามมาก็ตอบแค่นั้นจบ
แต่เรื่องนี้ผมไม่จบแน่ เธอเล่นแม่งย่ำยีผมซ่ะขนาดนี้
ผ่านมาหนึ่งวันเต็มแต่ผมกลับติดต่อเธอไม่ได้เลย แถมเธอยังไม่โผล่มาที่บ้านผมอีกด้วย มีแค่กางเกงในที่วางทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าเหรอวะ
ผมเลยตัดสินใจมาหาเธอที่คอนโดเธอเอง เพราะถามจากนาโนเอา
ออด~ ออด~
ผมกดออดอยู่ตรงหน้าห้องของเธอไม่นานเธอก็เปิดประตูออกมาพร้อมสีหน้ายุ่งเหยิงราวกับไม่พอใจที่ผมมา
"ขอคุยด้วยหน่อย"
ผมเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องของเธอ
"ได้ฉันแล้วจะทิ้งเหรอวะ"
ผมได้ทีเลยเปิดประเด็นแม่งเลยผมไม่ชอบอ้อมค้อม ร่างบางย่นคิ้วเข้าหากันอย่างงงๆผมเลยรีบพูดต่อ
"หนีมาแบบนี้แถมไม่ติดต่อฉัน เธอคิดว่าเล่นอะไรอยู่ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจะว่าไง"
ผมพูดตามความคิดเพราะทุกรอบผมสดหมดงดถุงแถมหลายรอบด้วยที่ผมปล่อยใส่เธอไปเต็มๆ
"ก็คลอดออกมาไง แล้วให้พี่เลี้ยง"
ร่างบางตอบหน้าตาเฉย ผมล่ะอึ้งจริงๆกับคำตอบของเธอ ผู้หญิงคนอื่นๆต่างพยายามจะจับผมเพื่อที่จะใช้เงินบนกองเงินกองทองแต่เธอกลับโบ้ยใส่ผมเฉยๆ
"แล้วเธอล่ะ"
"เอลยังเรียนไม่จบ ไม่มีเวลาเลี้ยงลูกหรอกพี่จะไม่เลี้ยงหรือไง น้ำเชื้อตัวเองแท้ๆ"
สีหน้าที่แสดงออกมาบนใบหน้าสวยนั้นชั่งเรียบเฉยและเย็นชา ให้ตายเถอะนี่เหมือนผมกำลังมาตามง้อเมียอยู่เลย
"ในเมื่อพี่ไม่ให้สถานะกับเอลก็ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไร"
"เห็นฉันเป็นตัวอะไรวะ"
"แล้วเอลอ่ะ พี่จะยอมเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นป่ะ?"
"...."
ผมเงียบเพราะไม่รู้จะตอบอะไร จะให้บอกว่าผมยอมมีแค่เธองั้นเหรอ
"ตอบไม่ได้ใช่ป่ะ งั้นออกไปอย่ามาให้เห็นหน้าอีก"เอลมองร่างสูงด้วยสายตาจริงจัง
"ฉันไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของเธอนะเว้ย!"
ผมตะคอกเธออย่างโมโห เมื่อเธอทำเหมือนผมไม่มีค่า
"ถ้าพี่ไม่ใช่งั้นก็หยุดที่เอลสิ ทำได้ไหมพี่คีย์"
ร่างบางกวาดแขนมาโอบรอบคอผมสายตาเย้ายวนมันยิ่งทำให้ผมอยากจะกดเธอลงบนเตียงซ้ำๆ
"พูดสิว่าพี่ต้องการเอลแค่ไหน" เอลไล้นิ้วมือเรียวลงบนริมฝีปากหนาจนร่างสูงอ้าปากงับนิ้วเธอก่อนที่เขาจะเลียนิ้วเรียวอย่างชอบใจ ร่างบางยิ้มพอใจที่ร่างสูงเล่นตามบทที่วางเอาไว้ได้เป็นอย่างดี
"เป็นเด็กดีของเอลนะพี่คีย์ แล้วเอลจะเป็นของพี่คนเดียว" ริมฝีปากบางมอบจูบแสนเร่าร้อนร่างสูงก็ตอบรับอย่างว่าง่าย
ผมสอดลิ้นควานหาความหวานทั่วโพลงปากบางพร้อมดูดเม้นลิ้นเรียวที่ตวัดไปมารับความหวานมือที่ทำหน้าที่ได้ดีตามความต้องการของผมคลึงเค้นหน้าอกอวบอิ่มแสนยั่วยวนของเธอ
มันให้ความรู้สึกต่างผู้หญิงคนอื่นผมกลับใจเต้นแรงเพียงแค่ได้สัมผัสเธอเท่านั้น
"อื้อ~"
เสียงเล็ดลอดออกมาจากร่างบางที่ยังคงระดมจูบผมอย่างไม่ลดละ ผมปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเธอมีเสน่ห์ยั่วยวนน้องชายของผมมากขนาดไหนตอนนี้มันคับแน่นและพร้อมทำงานเต็มที่แล้ว
"กลับไปได้แล้ว วันนี้ไม่มีอารมณ์เอากับใคร"
เธอผลักผมออกก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากท่าทีที่เธอแสดงมานั้นมันดูเหมือนว่าเธอกำลังจะคุมเกมส์เหนือผม
"ถ้าวันไหนมีก็เอากับใครก็ได้หรือไง"
"ก็ไม่แน่....ก็ไม่มีผัวหนิ" เอลยักไหล่อย่างไม่แคร์เธอกอดอกมองร่างสูงพร้อมระบายยิ้มหวานให้แล้วพูดต่อ
"หรือให้เอลเรียกพี่ว่าผัวดีล่ะ"
"อย่าท้าทายฉัน"
ผมเข้าประชิดร่างบางแล้วคว้าเอวคอดให้เข้าประชิดผมจนทุกสัดส่วนแนบชิดติดกัน
"เอลชอบความท้าทาย" ร่างบางยิ้มหวานราวกับว่าที่เธอพูดนั้นมันคือเรื่องสนุก
"ฉันจะรอดู"
ผมกระตุกยิ้มมุมปากตอบกลับไปในเมื่อเธอชอบผมก็จัดให้ แล้วอย่าหาว่าผมใจร้ายเพราะผมไม่ใช่คนดีอยู่แล้ว
ผมไม่ยอมตกอยู่ในกำมือเธอแน่แต่ผมจะทำให้เธอคลานมาอ้อนวอนร้องขอความรักจากผมเอง
[El]
วันนี้ฉันตั้งใจมาป่วนประสาทพี่คีย์เล่นโดยการมาที่ร้านอะไหล่รถแต่งของพวกพี่คีย์เขาพร้อมยัยพวกแรดทั้ง2
"มาอ่อยแต่งตัวดีได้แค่นี้เหรอ?" ฟรีสเลิกคิ้วถามเอลที่วันนี้แต่งมาแบบเรียบๆแค่กางเกงยีนขาสั้นกับเสื้อครอปรัดรูปแค่นั้น
"ใครบอกมาอ่อย วันนี้มาป่วนต่างหาก"
ฉันยิ้มกวนๆแล้วยักคิ้วให้อีฟรีสไปหนึ่งที
"ฉันล่ะไม่เข้าใจความคิดแกเลยว่ะอีเอล" นาโนพูดขึ้นบ้างด้วยความไม่เข้าใจ
"แกมันโง่ไงอีโนหลงผัวจนโงหัวไม่ขึ้น"
"อ้าว! อีนี่เดี๋ยวแม่ตบปากแตกผัวกูนะคะไม่ใช่เล่นบิงโกชนะมาฟรีๆ ผัวกูออกจะน่ารักน่าฟัด"
"ฟัดมึงมาแต่ละทีอย่างกับหมารุมทึ้งซากศพ"
ฉันหัวเราะรวนพร้อมกับอีฟรีสส่วนอีโนนั้นหน้าบึ้งเดินไปอ้อน (ตีน) ผัวในร้านแล้ว
"พี่เวย์~ พวกนี้มันรุมว่าโนอ่ะ โนไม่ยอมนะ" นาโนนั่งลงบนตักของเวย์โดยไม่ลืมทำหน้าตาน่าสงสารเพื่อขอความเห็นใจจากร่างสูง
"เรื่องของเธอ" เวย์ตอบกลับมาเสียงเรียบแล้วหันไปทำงานต่อ
"สมน้ำหน้าผัวไม่รัก"
ฉันพูดแขวะอีโนไปหนึ่งทีจนมันถลึงตาใส่ ฉันเลยยักไหล่อย่างไม่แคร์
"อีพวกไม่มีผัวไม่รู้หรอก"
"รู้ได้ไงว่าไม่มี"
ฉันกระตุกยิ้มมุมปากเพื่อความสะใจจนบรรดาพี่ต้าพี่มิกค์และพี่เวย์หันมองที่ฉันไม่เว้นแม้แต่พี่คีย์ที่ละมือจากการขัดเครื่องชั่งตรงหน้าหันมามองฉัน
ฉันเลยหันไปพูดแบบจงใจใส่เขาจนร่างสูงถึงกับดันลิ้นกับกระพุงแก้มแล้วพยักหน้าไปมาอย่างเคืองๆ
"นี่ก็ไม่รู้ว่าจะเอาคนไหนเป็นผัวดีเยอะเกิน"
- ผู้เขียน
