คิดจะเป็นเสือระวังเหยื่อเด็ดกว่า
1398 คำ
You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ
Ep.6
ก๊อกๆ~
ฉันมาที่บ้านหลังใหญ่และถือวิสาสะเปิดประตูรั้วเข้ามาเองเพราะเจ้าของบ้านไม่ได้ล๊อคเอาไว้แถมไม่ได้เชิญฉันอีกต่างหากแล้วไงใครแคร์
และตอนนี้ฉันกำลังเคาะประตูห้องนอนของอีกฝ่ายอยู่
"มาได้ไง" คีย์ย่นคิ้วถามเสียงเรียบ
"นั่งรถมาค่ะ"
ฉันบอกพร้อมแทรกตัวเดินเข้าไปในห้องของพี่คีย์ทันที
"นั่นใช่ความหมายที่ฉันจะถามหรือไง"
"ไหนแพนตี้ของเอลอ่ะ?"
ฉันไม่สนใจในสิ่งที่พี่คีย์พูดฉันเลือกไปนั่งที่เก้าอี้โซฟานุ่มๆพร้อมไขวห้างวางมาดอย่างเหนือกว่าเจ้าของบ้าน
"รีบใช้?"
"ใช่ รีบมากเพราะเอลไม่ได้ใส่มา"
ฉันตอบตามความจริงแถมระบายยิ้มให้คนตรงหน้าไปอีกที
"ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะมาเอาคืนแล้วจะใส่มาอีกทำไมในเมื่อมีอยู่แล้ว"
"หึ ไม่ต้องใส่ก็ดีนะ คิดจะยั่วฉันหรือไง"
"แล้วได้ผลไหมล่ะ"
ฉันระบายยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าพี่คีย์ถึงกับพูดไม่ออก
"พี่เลี้ยงแมวด้วยเหรอ"
ฉันเลิกคิ้วถามอย่างสงสัยเมื่อมีแมวน้อยน่ารักกระโดดขึ้นไปนอนบนตักของพี่คีย์ หื้มมมอิจฉา
"คงงั้นมั้ง"
"น่ารักจังเลย ขอจับหน่อยน๊าาาา"
ฉันลุกขึ้นเดินไปยังแมวน้อยที่นอนขดตัวอยู่ก่อนจะเอื้อมมือไปจับเบาๆ
"อุ๊ย! Sorry~ จับผิด"
ฉันแกล้งทำท่าทางตกใจรีบผละมือออกเมื่อสิ่งที่ฉันจับเมื่อกี้มันคือเป้าของพี่คีย์ไม่ใช่แมวน้อยที่นอนอยู่
"ฉันว่าถูกแล้วล่ะ" คีย์กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เขาคว้าข้อมือบางให้มาจับเป้ากางเกงของเขาอีกครั้ง
"ถูกใจเธอไหม หรือต้องจับให้แน่นกว่านี้" คีย์มองหญิงสาวตรงหน้าที่มีสีหน้าตกใจออกมาแว๊บนึงก็ตีสีหน้าเป็นปกติตามเดิม
"ก็อยากจับให้เต็มไม้เต็มมือกว่านี้นะคะ...."
ฉันใช้นิ้วเกลี่ยไปที่ริมฝีปากหนาเบาๆพี่คีย์ก็งับนิ้วฉันก่อนจะเลียปลายนิ้วฉันเล่น ฉันยิ้มพอใจก่อนจะปัดไล่แมวออกไปจากตักเขาแล้วหย่อนตัวลงนั่งบนตักเขาแทน
"หนอนน้อยโตหรือยังนะ"
"ไม่น้อยหรอกนะฉันบอกไว้เลย" คีย์เอื้อมมือลูบไล้ตามต้นขาเนียนนัยน์ตาสีดำสนิทส่องประกายความต้องการอย่างเหลือล้น
"อยากเห็นแล้วสิ"
ฉันยิ้มยั่วแล้วลุกออกจากตักแกร่งก่อนจะโน้มลงไปปลดเข็มขัดอย่างช้าๆ
"ให้เอลช่วยดีไหม"
ฉันช้อนตามองร่างสูงด้วยสายตายั่วยวนเขาพยักหน้าตอบฉันเบาๆหนึ่งครั้ง ฉันเลยส่งยิ้มตอบกลับไปก่อนจะรูดซิบกางเกงลงแล้วล้วงเข้าไปจับหนอนน้อยน่ารักภายใต้อันเดอร์แวร์ของเขา อื้อหื้อ~ ไม่น้อยจริงด้วยแถมตัวโตอีกต่างหาก
"บอกแล้วว่าไม่น้อย" คีย์ยิ้มกริ่มมองร่างบางตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นกระส่ำทุกสัมผัสของเธอมันช่างแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น
"เอาโทรศัพท์ของพี่มาให้เอล"
ฉันชักมือออกจากหนอนน้อยแต่ตัวโตแล้วแบมือไปยังตรงหน้าของพี่คีย์เขาเลิกคิ้วสูงเล็กน้อยแต่ก็ยอมยื่นโทรศัพท์ให้ฉัน
"จะทำอะไร"
"บล๊อค"
ฉันพูดแค่นั้นแล้วจัดการบล๊อคทุกเบอร์ทุกไลน์ที่เป็นเด็กในสต๊อกของพี่คีย์ มีเกือบร้อยนี่กะจะเอาชิงแชมป์โลกหรือไง
"อ่ะ เสร็จแล้วอย่าให้เอลรู้ว่าพี่แอบคุยกับใคร"
"ฉันต้องฟังเหรอวะ?" คีย์ตีหน้ายุ่งไม่พอใจที่เอลออกคำสั่งกับเขาทั้งๆที่เขาเองก็ไม่แม้แต่เป็นอะไรกับเธอ
"เด็กดื้อต้องโดนอะไรน๊า~ โดนจับโดนมัดโดนกดหรือเปล่า เอลจะลงโทษพี่เบาๆตีเบาๆโอเคไหม..."
"เฮอะ~ ฉันละยอมเธอเลยว่ะ" คีย์ส่ายหัวน้อยๆไม่รู้ทำไมถึงไม่นึกอยากโกรธเธอเลย
"งั้นพี่ก็เป็นของเอลแล้วนะคะ"
ฉันก้มลงทาบทับริมฝีปากหนาเพื่อให้รางวัลไปหนึ่งจุ๊ปแต่คนตัวสูงดันรั้งท้ายทอยฉันเอาไว้แน่น เขาส่งจูบที่ร้อนแรงตอบกลับมาอย่างเอาแต่ใจฉันเลยจูบตอบกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกันลิ้นร้อนตวัดควานหาความหวานจากโพลงปากฉันอย่างไม่หยุดมือหนาไล้วนบนต้นขาอย่างชำนาญก่อนจะเปลี่ยนเป็นบีบขย้ำบั้นท้ายงอนอย่างพึ่งพอใจ
"พี่เป็นของเอลนะอย่าลืม ไปจัดการเด็กในสต๊อกของพี่ให้เรียบร้อยอย่าให้เอลต้องขัดใจ"
ฉันลุกขึ้นแล้วกระซิบที่ใบหูของพี่คีย์สีหน้าที่ถูกขัดอารมณ์มันเด่นชัดขึ้นในทันทีแหม่~ก็หนอนกำลังตื่นหนิ
"พี่จัดการได้เมื่อไหร่เราค่อยมาเอากัน"
"หึ! เล่นงี้เหรอวะคิดว่าฉันยอมทำไหม?"
ฉันยิ้มเย็นอย่างเหนือกว่าแล้วเข้าไปนั่งตักแกร่งตามเดิมฉันคว้ามือหนาให้ลูบไล้ใบหน้าลงมาที่หน้าอกโตของดีแม่ให้มาแล้วกดมือฉันลงบนหลังมือของเขาให้ขย้ำลงบนทรวงอก
"ร่างกายที่ไม่เคยมีใครสัมผัสให้พี่สัมผัสทุกซอกทุกมุมเป็นคนแรกพี่ไม่ยอมเหรอ เอลเสียใจนะ"
ฉันแกล้งบีบเสียงโศกเศร้าราวกับถูกผัวทิ้งไปมีเมียใหม่และซบลงกับไหล่กว้างแต่ตรงหน้าคือต้นคอขาวของพี่คีย์ฉันเลยใช้ปากงับไปอย่างหมั่นไส้
"ฉันรับรองว่าเธอจะร้องไม่ออกแน่" คีย์ยิ้มเจ้าเล่ห์ในเมื่อเธอต้องการเขาก็จะทำให้จะได้รู้ว่าอย่ามาเหยียบหางเสือ
"แล้วเรียกผัวได้ป่ะ"
"ก็เอากันก่อนดิ"
"เอาแต่ไร้สถานะ แค่คำว่าผัวเด็กในสต๊อกของพี่เรียกเป็นร้อย เอลไม่ใช้ผัวร่วมกับใครพี่ต้องเป็นคนบอกคนอื่นเองว่าพี่เป็นผัวเอลเคป่ะ"
"ฉันมีตัวเลือกอื่นอีกไหมว่ะ" คีย์มองร่างบางที่นั่งยิ้มเย้าเขาอย่างถูกอกถูกใจนี่เขากำลังจะถูกเด็กอย่างเอลจูงจมูกเป็นว่าเล่นรู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้ชอบเขาแต่กลับไม่อาจละสายตาจากเธอได้เลย
"มีสิ เป็นผัวเอลหรือจะให้เอลเป็นเมียพี่เลือกได้นะ"
"ฉันไม่ปล่อยเธอลงจากเตียงง่ายๆแน่"
"ระวังจะติดใจจนถอดตัวไม่ขึ้นนะคะ"
ฉันยิ้มหวานแล้วลุกขึ้นออกจากตักแกร่งหากแต่คนตัวสูงกลับไม่ยอมปล่อยฉันง่ายๆ
"มัดจำก่อนดิ" นัยน์ตาดำสนิทฉายแววเจ้าเล่ห์เขามองร่างบางเหมือนกระต่ายน้อยรอเสือขย้ำหากแต่รู้ไหมว่าคิดจะเป็นเสือระวังเจอเหยื่อที่เด็ดกว่า
"ไม่ให้หรอกเดี๋ยวจะได้ใจ"
"แล้วจะไม่ใส่กลับไป" คีย์ปรายสายตาไปยังแพนตี้ของเอลที่วางอยู่ตรงเก้าอี้ข้างเตียง
"ไม่ใส่แล้ว เย็นดี"
ฉันลุกขึ้นยิ้มกว้างก่อนจะโน้มหน้าไปหอมแก้มคนตัวสูง
"เอาไว้ให้พี่ดูเวลาคิดถึงเอลดีกว่า"
"อีแรดแกจะเอากางเกงในตัวเองให้ผู้ชายไม่ได้ย่ะหล่อน" แมรี่ที่ได้ฟังเรื่องที่เอลเล่าก็พูดขี้นอย่างตกใจ
"ทำไมจะไม่ได้ เผื่อใครกล้าเข้าไปในห้องจะได้เจอ หรือฉันจะใส่กรอบแขวนผนังเลยดี"
"แกจะปราบเสืออย่างพี่คีย์ ระวังจะติดกับเอง"
"คนอย่างอีเอล ไม่หลงใครง่ายๆหรอกความรักแม่งห่วยแตก!"
ฉันยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแล้วกระแทกแก้วเปล่าลงกับโต๊ะตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน
"อีแมรี่กูว่ากูมีอารมณ์ว่ะ"
"ห๊ะ! แกจะบ้าเหรอนี่ในผับนะไม่ใช่ซ่องให้เลือกผู้ชาย"
ฉันรู้สึกถึงความร้อนวูบวาบภายในร่างกาย
"ฉันกลับก่อนนะแก มันไม่ไหวว่ะ"
ฉันรีบลุกขึ้นอย่างเร็วเมื่อรู้สึกว่ามันเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ต้องรีบออกไปต้องกลับคอนโดเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นแกแย่แน่อีเอล
- ผู้เขียน
