You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ
EP.21
[EL]
"เหม็นความรัก เชอะ!" แมรี่หน้ามุ่ยสะบัดหน้าอย่างหมั่นไส้เพื่อนสาวตรงหน้า
"อิจฉา?"
ฉันเลิกคิ้วถาม ตอนนี้เรานั่งอยู่ใต้ตึกคณะไม่ใช่นั่งทำอะไรหรอกนั่งมองผู้เป็นอาหารตาอาหารใจ
"เฮอะ นังเพื่อนชั่วริอ่านจะมีผัวก่อนเรียนจบกูล่ะสงสารพ่อแม่พวกมึงจริงๆส่งควายมาเรียนแท้ๆ"
"อ้าวอีแมน โสดแล้วพาลท่าจะบ้า" นาโนมองการกระทำของแมรี่ที่เต้นเร่าๆอย่างขัดใจ
"ผีเจาะปากมาพูดเหรออีโน บอกว่าแมรี่ๆเดี๋ยวแม่ตบหลีสั่น"
"เค้ากลัวจังตัวเองอีแมนมันจะตบเค้าอ่า" นาโนหันไปกอดแขนเอลแน่น
ฉันเลยลูบหัวอีโนเบาๆราวกับจะปลอบโยนมันที่ยังคงกอดแขนฉันแน่นแล้วหันไปพูดกับแมรี่ต่อ
"อย่าไปตบมันเลย แค่มันโดนพี่เวย์เอาสภาพก็ไม่ต่างจากศพแล้วสงสารมัน"
ฉันและฟรีสแมรี่ต่างหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น ส่วนคนโดนล้อนั้นนั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่
"คนไหนชื่อน้องเอลครับ?"
เสียงทุ้มที
