“เหนื่อยเป็นบ้า”
1297 คำ
“ลาติน ไม่ไหวแล้ว อี้...” เธอเด้งโหนกใส่ใบหน้าของเขาอย่างแรง ก่อนจะทิ้งสะโพกลงไปนั่งแนบกับเก้าอี้ตามเดิม
ลาตินยกร่างเธอขึ้น ก่อนจะวางเอาไว้บนโต๊ะกินข้าว เขาเลื่อนถ้วยจานไปไว้อีกฝั่ง
“ลาตินตรงนี้เลยหรือ” เธอถามเขาทำตาโต
“จ๊ะ” เขาพูด ไม่รอช้า รูดกางเกงวอร์มพร้อมบอกเซอร์ออกจากปลายขาอย่างรวดเร็ว งัดเอาความแข็งขืนใหญ่โตที่พร้อมประจัญบาน ประชิดถ้ำน้อยที่มีสายธารหลั่งไหลพร้อมพรั่งเช่นกัน
เพียงเขาเข้าประชิด เธอก็ร้องอู้ ขยับปากพูด
“เบา ๆ นะ ลาติน ดี๋ไม่ไหวนะ ดี๋เจ็บ” เธอมองหน้าเขาแบบขลาด ๆ สองหนุ่มเล่นงานเธอเสียหนัก
“จ้ะ ที่รัก เบา ๆ ครับ” เขาพูดพลางสูดปากเหมือนกินของเผ็ดร้อน แทรกตัวใหญ่เข้าไปในร่องที่ร้อนรุ่ม พูเนื้ออวบอิ่มเริ่มแดงช้ำเพราะถูกสองหนุ่มกระทำอย่างหนัก
“อื้อ...” เธอครางอื้อเพราะลาตินกระทุ้งเข้าไปสุดทาง กึก...
“อ้า...” เธอร้องออกเสียงทำตาปรือ น้ำตาซึมออกมาทางขอบตา
“เจ็บหรือเสียว” เขาพูดหยอก ก้มลงไปใช้ปากงับยอดอิ่มสีชมพูที่กำลังชูชันเชิญชวน
“ทั้งเจ็บและก็ทั้งเสียว” เธอบอกเขาอย่างไม่อาย ตอนนี้รู้แต่ว่าช่องทางรักของเธอเต้นระยิบไปหมด
“ดี๋จ๋า รัดตอดดีจัง เมียจ๋า ให้ผัวขยับนะ” ลาตินลากปลายลิ้นสัมผัสติ่งหูและกระซิบด้วยน้ำเสียงกระเส่า สะโพกสอบเริ่มขยับยวบยาบ เสียงสองอวัยวะสอดประสานกัน ลำนำครางอู้ทำปากห่อซี้ดปาก
“น่ารักไปทั้งตัว” ลาตินทำมือลูบคลำไปทั่ว
“รักให้นาน ๆ นะ” ดี๋เผยอปากบอกเขา สอดแขนมองใบหน้าที่ทำตาหวานเชื่อมอยู่ใกล้ ๆ
“จ้ะ รักแบบนี้ จะรักทุกวันเลย” เขาพูดพลางกระแทกตัวเองลงไปหนัก ๆ ทำให้หญิงสาวหน้าตาเหยเก
“ลาติน แกล้งดี๋นะ จะฟ้องอี้” เธอว่าให้เขาทันที
“จะฟ้องว่ายังไงครับ ที่รัก” เขาทำเสียงล้อเลียน
“ฟ้องว่า ลาตินกระแทกดี๋แบบนี้ใช่ไหม” พูดจบเขายกตัวเองขึ้น จับรั้งเอวคอดเอาไว้แน่น ชักขยับอัดตอกตัวเองถี่ ๆ เล่นงานร่างเล็ก ๆ ทำเอาส่ายสั่นระริกระรี่ ร้องครวญครางร่ำ ๆ
“พอแล้ว ลาติน ดี๋จะไม่ไหวแล้วนะ อ้าย...” เธอหวีดร้องขึ้น ตัวงอเป็นกุ้ง ยกหัวมองการกระทำของร่างหนาที่กำลังเข้าออกตัวเธออย่างไม่ย่อท้อ
“ไปสวรรค์ง่ายจัง รอลาตินด้วยสิ อู้...” เขาพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะชักท่อนแกร่งออกมาหายใจข้างนอก รวบร่างบางให้มายืนหันหลังให้ พาดลำตัวของเธอไปบนโต๊ะกินข้าว
“ลาตินจะทำอะไรอีก ฮึก...” เธอยังไม่ทันพูดจบ เขาก็สวนกระแทกท่อนแกร่งเข้าไปในช่องทางเดิมที่พรั่งพรูไปด้วยสายน้ำรินไหลลงมาเป็นทาง
“อะ ๆ อะ ๆ...” ลำนำร้องเป็นอยู่คำเดียวหรือไง ไม่มีว่างเว้นให้หายใจ สองแขนยึดขอบโต๊ะเอาไว้แน่น หยัดสะโพกรับแรงกระแทกที่โหมลงมาอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ลาติน จ๋า... ดี๋... ดี๋... อื้อ... อา... อะ... อ้าย...” เธอหวีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้ปลายขาเขย่งจนเกร็ง ขาสั่นพั่บ ๆ ร่องเนื้อเต้นขมิบตอดท่อนแข็งระรัว
“เมียจ๋า ตอดดีมาก เมียจ๋า โอ้ว... อ๊าก ๆ...” ลาตินกระทุ้งเข้าไปสุดลำ แท่งแกร่งกระแทกชนผนังมดลูกอย่างแรง เขาฉีดส่งลำนำสีขาวขุ่นเข้าไปจนเต็มร่องร้อน ๆ ของหญิงสาว เธอแขม่วหน้าท้องจนกระตุกตัวเกร็ง
ดี๋พาดลำตัวลงไปนอนแนบโต๊ะกินข้าวแบบหมดแรง หายใจหอบเหนื่อยเป็นที่สุด ลาตินทาบตัวลงไปแนบแน่น กอดรัดร่างเธอไว้อย่างเอาอกเอาใจ น้ำตาของลำนำไหลรินด้วยความสุขสันต์ที่แปลกใหม่ที่ได้รับวันนี้ติด ๆ กันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
“ดี๋เหนื่อยแล้วนะ ระบมไปหมดแล้ว ฮือ...” เธอร้องไห้ออกมาอย่างเหลือทน
ลาตินตกใจ รีบถอนตัวเองออกมาอย่างรวดเร็ว รวบกอดรั้งเธอเข้ามาหาตัว แล้วนั่งลงไปบนเก้าอี้ ร่างเล็ก ๆ ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอด
เธอเปิดเปลือกตามองหน้าลาติน ค้อนประหลับประเหลือก
“เห็นดี๋เป็นอะไรกันทั้งสองคนเลย” เธอเริ่มต่อว่า ทำหน้างอนปากแทบชิดปลายจมูก
“ก็เมียน่ารัก และก็น่าเอาด้วย” ลาตินหอมแก้มเธอปลอบใจ ยกนิ้วมือกรีดเช็ดน้ำตาให้
“ถ้าเอากันแบบนี้นะ ดี๋ถอยดีกว่า ดี๋ไม่ยอมทั้งสองคนแล้ว” เธอเริ่มตัดพ้อ และโวยวาย
“โอ้... ไม่เอาไม่เอาน่า ดี๋จ๋า เมียจ๋า ผัวแสดงความรักต่อเมียหรอกนะ” เขาง้องอน
“แล้วไม่ยอมใส่ถุงทั้งคู่ ปล่อยในตัวดี๋ทั้งคู่ด้วย แล้วถ้าดี๋ท้องล่ะ” เธอนึกไปไกล ตอนนี้ความกังวลเริ่มมาเยือน
“กินยานะ ลาตินซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้แล้ว และต่อไปดี๋ต้องกินยาคุม” เขาบอก พลางใช้ปลายเท้าเขี่ยเอากางเกงตัวเองที่อยู่ใกล้ ๆ ขึ้นมา ดี๋รีบก้มลงไปหยิบให้
เขาใช้มือควานหายาที่ซื้อมาแล้วใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง
“กินตอนนี้สองเม็ดเลย” ลาตินบอก เอื้อมไปหยิบขวดน้ำที่อยู่ใกล้ ๆ มาให้
“กินสิจ๊ะ” เขาทำเสียงอ่อนเสียงหวาน เธอมองค้อนเขา แต่ก็ยอมกินยาตามที่ลาตินบอก ชายหนุ่มถอนหายใจแบบโล่งอก
ดี๋ตีไปที่หน้าอกของลาตินดังปึก เขารีบจับมือเธอเอาไว้แล้วเอามาจูบ
“ทำไปทั้งหมดเพราะรักดี๋นะ” เขากระซิบแผ่ว ดึงใบหน้านวลมาแนบชิดใบหน้าแล้วกดจมูกลงไป ฟอด...
เธอทำหน้ายิ้มทั้งที่น้ำตาริน
“หายโกรธยัง” ลาตินทำสีหน้าทะเล้นเหมือนเดิม
“ขอดี๋นอนพักได้ไหม ทั้งเพลียและก็ยังมึน ๆ อยู่เลย”
“ได้สิครับที่รัก” เขาบอกเธอพลางอุ้มร่างบางไปที่เตียง วางเธอลงอย่างนุ่มนวล
ดี๋กระชับเสื้อคลุมตัวใหญ่และมัดเอวเอาไว้แน่น ลาตินทิ้งตัวลงไปนอนอิงแอบ ก่ายกอดเธอเอาไว้ด้วยความรัก
“หลับซิจ๊ะ หลับตาลง” เขาพูดพลางจุมพิตที่เปลือกตา
“ห้ามทำอะไรดี๋อีกนะ” เธอมองหน้าเขาขอความเห็นใจ ชายหนุ่มยกสามนิ้วขึ้นมาแตะที่หน้าผาก
“ด้วยเกียรติของลูกเสือไทยเลยครับ” เขาให้คำมั่น และยิ้มให้เธอแบบอ่อนโยน
“รักนะ” ลาตินกระซิบคำรักอีกแล้ว พ่อคนช่างเอาใจ ลำนำนอนหลับตาลงไปด้วยความสุข
จะเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันนะแม่ลำนำ (อิอิ...)
“เหนื่อยเป็นบ้า” อี้ทิ้งตัวลงไปนอนคว่ำหน้าลงบนโซฟา
“กินอะไรมาหรือยัง” ลำนำถามแล้วเดินเข้ามานั่งใกล้ ๆ เขาคว้าเอวเธอเข้าให้หมับ
“กินแล้ว แต่หิวดี๋มากกว่า” เขาทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ยันตัวลุกขึ้นนั่ง กอดหอมแม่ลำนำยกใหญ่ เธอขนลุกเกรียว
“บ้า... ทำอะไร อี้...” เธอรีบจับไม้จับมือของเขาที่เปะปะลูบคลำไปทั้งหน้าอก
“รู้ว่าจะช้ำและเปลืองตัวขนาดนี้ ไม่มาอยู่กับเธอสองคนแล้ว” เธอพูดไปหลบใบหน้าของอี้ที่กำลังลงมาคลุกอยู่ที่หน้าอกหน้าใจ
“แล้วไปเอาเสื้อผ้ามาหรือยัง” เขาถาม
“บางส่วน” เธอตอบ
- ผู้เขียน
