“รักอี้ไหม” เขาทำเสียงหวาน
“รักสิ ถามแบบนี้อีกแล้ว ไม่เชื่อใจดี๋หรือ” เธอทำงอนขึ้นมามั่ง
“เฮ้ย... กูยังมีชีวิตอยู่นะ” ลาตินทำเสียงดังขึ้นมาอีก หันหน้าตะเบ็งเสียงเข้าใส่ทั้งคู่ สองคนที่ประสานร่างกันแน่นหัวเราะขึ้นมาทันที
เธอรีบยกตัวออกจากร่างของอี้ เขาหยิบทิชชูมาเตรียมรับความเลอะเปรอะที่ทั้งสองร่วมกันทำ ดี๋หน้าแดงร้อนเป็นไฟ ทั้งสองคนเหงื่อชุ่ม เธอรีบเช็ดทำความสะอาดส่วนสงวนของตัวเอง ก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“ดี๋จ๋า” ลาตินทำเสียงหวานอยู่เบาะหน้า เธอรีบชะโงกหน้าไปหา ก่อนจะหอมแก้มของเขาหนึ่งครั้ง
“น่ารักจัง” ลาตินชมเธอ
“รักลาตินเหมือนกัน” เธอยิ้มให้เขาในกระจกมองหลัง ลาตินยิ้มปากกว้าง รีบเหยียบรถกลับไปที่ห้องพักให้เร็วที่สุด ไปถึงจะเอารางวัลให้หนัก
กันตาคว้าร่างบางมากอดรัดอีกครั้ง
“อย่าเสน่ห์แรงนักสิ รู้ไหม ทั้งอี้และลาตินหลงดี๋จะแย่แล้ว” เธอหัวเราะร่วน
“ค่ะ” เธอรับปากเขาอย่างแข็ง
