เช้าวันต่อมา...
ดัชกรตื่นนอนแต่เช้าเตรียมช่อดอกไม้ช่อใหญ่ใส่รถไปด้วย เขาต้องไปง้อหญิงสาวก่อนอันดับแรกแต่ให้ทำตามที่เธอสั่งว่าห้ามยุ่งเกี่ยวกันอีกเขาทำไม่ได้หรอก
เมื่อมาถึงที่บ้านของหญิงสาวเขาเปิดประตูรถลงไปพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ ชายหนุ่มเจอกับคุณแม่และคุณพ่อกำลังดื่มกาแฟทานอาหารเช้าในอยู่ก็ยกมือไหว้ทักทายเสียงสดใส
"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"
"อ่าวดัชเหรอ มานั่งนี่สิมาแต่เช้าเชียว"
"พอดีว่าทะเลาะกับน้ำหวานนิดหน่อยครับ วันนี้เลยตั้งใจมาแต่เช้าจะมาง้อครับ"
เขาสารภาพออกไปตามตรง คุณพ่อกับคุณแม่หันไปมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูชายตรงหน้า เขาเป็นคนตรงดีนะคิดอะไรก็พูดไปแบบนั้นไม่มีปิดบัง ดูเป็นคนที่ไว้ใจได้คนหนึ่งเลยแหละ
"อยู่ในห้องนอนแหละยังไม่ออกมา จะขึ้นไปหาก็ได้นะพ่อไม่ว่า"
"งั้นเดี๋ยวผมลงมานะครับ ขอไปเคลียร์กับน้องก่อน"
เขายกมือไหว้ขอบคุณท่านทั้งสองคนที่อนุญาตให้เขาขึ้นไปหาหญิงส
