“ฉันไม่ได้เร่งรัด แต่อยากให้แพรคิดดีๆ ฉันไม่อยากทำอะไรร้ายๆ กับแพรซักเท่าไร แค่อยากได้แพรแค่นั้น คงไม่นานหรอกน่า พอถึงเวลานั้นฉันจะปล่อยแพรไปและลบคลิปนี้ทิ้งทั้งหมด” ครูสเอ่ยเสียงเรียบเรื่อย วาดสองแขนกับพนักโซฟา พยายามไม่ข่มขู่หรือบีบบังคับแพรวามากนัก
แพรวาก้มใบหน้าลง เธอทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นอย่างอ่อนแรง ทำไมนะ! ทำไมเรื่องเลวร้ายถึงประเดประดังเข้ามาในชีวิตเธอถี่นัก จนตอนนี้เธอตั้งรับไม่ทัน และไม่รู้วิธีจัดการกับมันเมื่อเธอมีอายุแค่น้อยนิด จนไม่สามารถหาวิธีหลบหลีกผู้ชายฉลาดปราดเปรื่องเช่น ครูส ดิออนได้เลย
“ฉันยังอยู่เมืองไทยอีกสามเดือนช่วงเวลานั้นนะฉันอยากให้เธอมาอยู่ด้วย และเมื่อฉันกลับบ้าน เธอจะมีเงินก้อนหนึ่งเป็นรางวัล เอาเป็นว่าเธอกลับไปเก็บเสื้อผ้ามาอยู่เสียที่นี่เลยก็แล้วกัน หวังว่าเธอคงไม่คิดสั้นจนหนีไปนะ มันไม่คุ้มหรอกถ้าจะเอาชีวิตมาเสี่ยงกับเรื่องน่าอาย เป็นผู้หญิงของฉันแค่ “สามเดื
