“มินตรา เจ้ขอล่ะ ยอมไปพบคุณโอมานหน่อยไม่ได้หรือไง! จะให้เจ้ไหว้ ให้เจ้กราบก็ยอมล่ะ” แมลงปอหัวหน้าคณะละครลงทุนมาอ้อนวอนหญิงสาวด้วยตัวเอง สีหน้ากะเทยเฒ่าซีดเผือด เมื่อรู้ข่าวว่าช่อดอกไม้ช่อมหึมากับกล่องเครื่องประดับมีราคาถูกส่งคืนเจ้าของ เมื่อมินตรานางร้ายประจำโรงละครไม่สนใจ
“เจ้ปอ! มินไม่อยากไป เจ้ก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นน่ากลัว แล้วเจ้จะให้มินเอาตัวเข้าไปเสี่ยงกับคนอันตรายแบบเขาทำไมคะ” มินตราแย้งเสียงอ่อนๆ เธอค่อยๆ ยกสำลีขึ้นเช็ดเครื่องสำอางบนหน้าที่แต่งแต้มไว้อย่างโฉบเฉี่ยวให้หมดไปจากใบหน้าหวานฉ่ำ
“แหม! บุญหล่นทับทำไมไม่อยากได้ ไอ้คนที่เขาต้องการล่ะ...แต่ไม่ส่งเทียบเชิญมาให้ ดันส่งไปให้แม่นางร้ายเรื่องมาก เป็นเพชรหน่อยน่ะเจ้ปอ เพชรกระโจนไปตั้งแต่คนของคุณโอมานเอาช่อดอกไม้มาให้แล้วล่ะค่ะ” เพชรลดานางเอกเบอร์หนึ่งส่งเสียงแหลมปรี๊ดแทรกเข้ามา ผิดกับภาพลักษณ์ที่อยู่หน้าฉาก แบบหน้
