นิโคไลวิ่งขึ้นบันไดบ้านทีละสองขั้นด้วยอารมณ์โกรธจวนเจียนคลั่ง อยากสั่งสอนทำโทษไอริณที่บังอาจโทร.หาชายอื่นลับหลังเขา พอเดินเป็นวิ่งมาถึงหน้าห้องนอน ก็กระชากประตูเปิดออกกว้าง เข้ามาทันได้ยินเสียงบ่นของไอริณเข้าพอดี
“ทำไมถึงโทร.ออกไม่ได้”
“ก็เพราะผมตัดสัญญาณโทรศัพท์ไปแล้ว”
ไอริณสะดุ้งตกใจกับเสียงเย็นยะเยือกที่ดังอยู่ข้างหลังตนเอง งุนงงว่าอีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเธอแอบใช้โทรศัพท์ เขามีตาทิพย์ หูทิพย์หรืออย่างไรกัน
ร่างบางค่อยๆ หันหน้ามามองนิโคไล แม้สะพรึงกลัวกับสีหน้าถมึงทึง ดวงตาโชนไปด้วยไฟสะ แต่หญิงสาวก็ไม่เผยอาการให้อีกฝ่ายได้เห็น
“คุณเป็นคนตัดสัญญาณโทรศัพท์ นั่นก็หมายความว่าคุณเสียมารยาท แอบฟังฉันคุยโทรศัพท์?”
ขณะเค้นถาม มือเล็กยังคงถือโทรศัพท์ไว้แน่น มั่นใจว่าโทรศัพท์เครื่องนี้คงสามารถใช้เป็นอาวุธเพื่อเล่นงานคนตรงหน้าตนเองได้
นิโคไลกัดฟันดังก
