“ไม่! พ่อไม่มีทางทำได้ พ่อเกลียดไอ้นิโคไลเข้ากระดูกดำ พ่ออยากทำทุกอย่างให้มันเจ็บปวดไม่ต่างจากตกนรกทั้งเป็น”
ดวงตาลุกโชนด้วยประกายของความเคียดแค้นในทุกครั้งที่พูดถึงศัตรูคู่อาฆาต นิโคไลเป็นมาเฟียรุ่นลูก ทันทีที่ก้าวเข้าสู่วงการมาเฟีย นิโคไลใช้เวลาไม่ถึงห้าปี ก็ผงาดขึ้นเป็นมาเฟียเบอร์หนึ่ง ที่กุมอำนาจธุรกิจแทบทุกอย่างในกรุงมอสโคว์ไว้ในมือ
และที่ทำให้เขาเจ็บใจ เคียดแค้นมาถึงทุกวันนี้ ก็เพราะนิโคไลฮุบกิจการที่เคยทำเงินเป็นกอบเป็นกำของเขาไป รวมทั้งคฤหาสน์ที่เขาเคยใช้เป็นเรือนหอระหว่างบุษกรด้วย
พาเวลไม่อยากให้บิดาคิดหรือพูดถึงนิโคไล ใช่ว่าเขาไม่เกลียดมาเฟียเลือดร้อนคนนี้ แต่เขาไม่อยากให้บิดาต้องทุกข์และเกิดอาการเครียดไปมากกว่านี้ในยามที่คิดถึงศัตรูตัวฉกาจ!
“คุณพ่อไปนอนพักไหมครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณพ่อไปที่ห้องนอนเอง”
อังเดรโบกมือปฏิเสธ “พ่ออยากนั่งอยู่ที่นี่”
“ก็ได้ครับ”
พาเว
