“อย่ามายุ่งได้ไหม” น้ำอิงปัดมือใหญ่ออก ขยับตัวถอยหนีมือใหญ่ ทำท่าจะนอนต่อ แต่เรอัลกลับไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น เพราะเขามีเรื่องสำคัญต้องการสอบถามหญิงสาวด้วย “น้ำอิง ตื่นได้แล้ว ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” เรอัลรวบร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียงใหญ่ ตบเบาๆ ไปบนใบหน้างามพอให้น้ำอิงรู้สึกตัว น้ำอิงตื่นไม่เต็มตานัก ยังคงง่วงนอนอยู่ เพราะเมื่อคืนที่ผ่านมาใช่ว่าเรอัลนะปล่อยให้เธอนอนหลับสบายทั้งคืน แถมตอนเช้าที่ผ่านมา อีกฝ่ายยังชวนเธอกระโจนลงสนามรัก ยิ่งทำให้เธออ่อนล้ามากกว่าเดิม อยากนอนพักเอาแรงสักนิด แต่เรอัลก็ยังรบกวนเธอไม่เลิก “เอาไว้คุณทีหลังได้ไหมคะ ฉันง่วงนอน” เรอัลทั้งขำ ทั้งโมโห แทบคว้าร่างบางไว้ไม่ทัน เมื่อน้ำอิงทิ้งตัวล้มลงนอนบนเตียงอีกครั้ง “ไม่ได้ ต้องคุยกันเดี๋ยวนี้” “แต่ฉันง่วงนอน” น้ำอิงค้านเสียงห้วน เรอัลยึดร่างบางไว้แน่น พลางจับเขย่าเบาๆ อีกครา ให้หญิงสาวตื่นเต็มตา แต