ฝั่งริทและเพื่อนสนิทต่างยกแก้วที่มีน้ำสีอำพันขึ้นมาชนกัน ก่อนจะมีน้องนางหนึ่งในกลุ่มยกไพ่ขึ้นมาหนึ่งสำรับ หากมีการหยิบมาใครได้ตัวเลขห้าและเจ็ดจะต้องดื่มเตกีลาหนึ่งชอต
ตาหยีนึกสนุกก็ตกลงใจรวมก๊วนเล่นพนันไปกับพวกเขาด้วย ซึ่งทุกคนก็ต่างรู้จักตาหยีเป็นอย่างดีอยู่แล้ว เพราะเคยไปทานติ่มซำที่ร้านของเธออยู่บ่อยๆ ทั้งอร่อย อาหารมีคุณภาพ และที่สำคัญราคาเป็นกันเอง
ริทเดินมาจากที่สั่งงานลูกน้องไป และโทรเช็กไปยังรีสอร์ตที่อยู่บนเกาะพาราไดซ์ เพราะคืนนี้เขาจองห้องพักไว้ให้กับหนุ่มๆ ทุกคนพาคู่นอนไปสำราญหาความสุขกัน
“เล่นอะไรกัน” เขาถามขึ้น ตอนที่เห็นตาหยียกแก้วเตกีลาเข้าใส่ปาก ก่อนจะเทรินน้ำสีใสแต่ฤทธิ์แอลกอฮอล์ดีกรีแรงเข้าไปในลำคอด้วยสีหน้าเหยเก ก่อนจะหยิบมะนาวที่ฝานเป็นแว่นๆ จิ้มเกลือแล้วตามลงไปในปาก เสียงเฮของพี่ๆ และสาวๆ ที่กรี๊ดกร๊าดกันออกมาอย่างสนุก
ริทส่ายหน้าเมื่อเห็นในอีกสองรอบถัดไป ตาหยีก็ยังคงดวงซวยหยิบได้แต่เลขห้าทั้งๆ ไพ่ในสำรับมีตั้งห้าสิบสองใบ
“โอ๊ะๆ พี่ว่าถ้าจะดวงไม่ดีขนาดนี้ ตาหยีไม่ต้องเล่นแล้วมั้ง” เขายกมือห้ามเธอเอาไว้ แต่เธอก็มองหน้าเขาด้วยแววตาขุ่นๆ ส่งยิ้มให้
“พี่ริทค่ะ เกมก็คือเกม ดูสิว่าวันนี้มันจะไม่ใช่วันของตาหยี” คำพูดของเธอทำให้ทุกคนในวงหัวเราะครื้นเครง
เตกีลาหมดไปเกือบสี่ขวด กับสภาพที่ทุกคนเมาแทบปลิ้น ดูแล้วก็คงมีแต่คู่ของคนรักใหม่ที่เริ่มเรียนรู้กันได้ชมบรรยากาศความงามของพระอาทิตย์ตกน้ำทะเลที่แหลมพรหมเทพ คือ เบนกับรวิกานต์เท่านั้น
ส่วนก๊วนเพื่อนๆ ของริท สนุกอยู่กับการกินดื่ม และเล่นเกมพนันต่างๆ
เรือสำราญจอดเทียบกับแพลตฟอร์มท่าเทียบเรือของเกาะพาราไดซ์ ริทเดินนำทุกคนขึ้นบนเกาะ มีพนักงานรีสอร์ตออกมาต้อนรับ เขารีบแจกจ่ายกุญแจให้เพื่อนๆ ก่อนจะโบกมือลา เพราะสภาพทุกคนตอนนี้ไม่เต็มร้อย มีดีกรีของแอลกอฮอล์อยู่เต็มใบหน้า พวกหนุ่มๆ ควงสาวๆ ของตนมุ่งไปยังบังกะโลของตัวเอง
เบนได้กุญแจรีบดึงข้อมือของเกวให้ตามหลัง หญิงสาวหันมามองหน้าพี่ชายครั้งหนึ่ง แต่เห็นริททำเป็นไม่สนใจ จึงทำตามหัวใจตัวเองเดินไปกับเบนแบบไม่มีข้อแม้
ตาหยีลงเรือทีหลังเพื่อน และตอนนี้โงนเงนเต็มทน มีพนักงานบนเรือลงมาส่ง เธอคลานไปบนแพลตฟอร์มท่าเทียบเรือแบบเชื่องช้า ริทสอดส่ายสายตามองหาหญิงสาว เพราะคนอื่นๆ ไปห้องพักกันหมดแล้ว
ตูม... เสียงสิ่งของบางอย่างตกลงไปในน้ำ เด็กเรือรีบกระโดดลงไปดึงร่างของตาหยีเอาไว้ ทั้งๆ ที่อีกนิดเดียวก็จะเหยียบพื้นทรายอยู่แล้ว
ริทวิ่งเข้ามาหาอย่างเร็ว ช่วยประคองร่างของเธอ ที่ตอนนี้กำลังสำลักน้ำทะเลไอแค่กๆ
“กลับไปบนเรือเถอะ เดี๋ยวพี่ดูแลเอง อ้อ... พรุ่งนี้เที่ยงตรงนะ ยังไงพี่จะติดต่อไป” เขาบอกเด็กเรือ ก่อนจะประคองร่างของตาหยีขึ้นไปยังรีสอร์ต
“เป็นไงทำเก่ง ยกเอายกเอา หื้อ...” ริทต่อว่าเธอ ยิ้มให้กับความดื้อด้านแต่น่ารักของตาหยี
“โธ่พี่ริท ใครจะคิดว่า คนเรามันจะดวงแย่ได้ขนาดนี้ เซ็งจริงๆ เลย” เธอยกมือขึ้นชี้หน้าเขา พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้
“แล้วเกว...” เธอถามหาเพื่อนสาว เพราะอย่างไรคืนนี้เธอคงได้นอนกับเกว
“อืม...” เขาพยักหน้าให้เธอ และมองไปยังสองหนุ่มสาวที่ตระกองกอดกันเดินไปตามทางเดิน
“พี่ริท ทำไมไม่ห้ามยายเกว คนเพิ่งรู้จักกัน...” เธอมองใบหน้าของริทที่อยู่ใกล้ๆ แต่ว่าเขาที่ไม่ห่วงน้องสาวเอาเสียเลย
“คนเขาหัวใจตรงกันจะให้พี่ทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลองหรือ” เขาทำหน้าทะเล้น มองเห็นแต่เรื่องดีๆ ที่จะเกิดขึ้นกับน้องสาวมากกว่าเป็นอย่างอื่น และเขาก็สืบประวัติของเบนมาพอสมควร คือคบได้ และเบนก็เอ่ยปากกับเขาเองว่า เบนจริงใจต่อรวิกานต์
“แล้วตาหยีจะนอนกับใคร” เธอถามขึ้นมาทำหน้ายุ่งๆ
“นอนกับพี่” เขาเอ่ยขึ้นเล่นๆ ท่าทางไม่จริงจัง แต่ฝ่ามือหนารวบกอดเอวคอดของตาหยีเอาไว้แน่น ที่กอดไว้แน่นเพราะหญิงสาวแทบยืนทรงตัวไม่อยู่
“อึ๋ย... ไม่เอาหรอกไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ สักหน่อย” เธอพูดพยายามจะแกะมือของเขาออก แต่ริทก็ยังกอดตัวเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
“ไม่นอนก็ไม่นอน แต่เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง สภาพนี้เดินยังไม่รอดเลย อีกอย่างวันนี้เป็นอะไร เห็นตอนที่เล่นเกม ไม่แพ้เกมก็ยังแอบกระดกเอ๊า... กระดกเอา” ริทถามพลางพาเธอเดินไปยังห้องพัก
“คนเรามันก็ต้องมีเรื่องไม่สบายใจกันบ้างสิคะ” เธอทำหน้าเศร้าบอกเขา
“เล่าให้พี่ฟังบ้างก็ได้ ระบายออกมา” ริทเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่ตาหยีไม่อยากแต่งงานกับคนที่ตาหยีไม่ได้รักเท่านั้นเอง” เธอบอกเขาหันไปสบตาจริงๆ
ตาหยีชอบริทมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ พี่ริทของเธอทั้งเก่ง ฉลาด หล่อเหลา หน้าตาดี แต่เขาก็มีผู้หญิงมากมาย อีกอย่างเธอก็ไม่ใช่คนสวยหรือเด่นดังจนเขาต้องมาเหลียวหลังมอง
“แล้วตาหยีมีคนรักแล้วเหรอ” ริทมองสบสายตาอยากรู้คำตอบ
“คนรักคืออะไรคะ คนที่รักตาหยี หรือคนที่ตาหยีรัก” เธอมองหน้าเขาตรงๆ สายตาบอกความรู้สึกของตัวเองออกไป เขาจะรับรู้หรือไม่ก็ไม่เป็นไร
แต่มองดวงหน้าของพี่ริทใกล้ๆ เล่นเอาหัวใจของตาหยีเต้นแรงแทบหลุดออกมาจากหน้าอก เธอรีบหันหน้ากลับเพราะรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ก็ระงับความรู้สึกเศร้าเอาไว้
“คนที่รักตาหยีไม่รู้มีหรือเปล่า แต่ตาหยีมีคนที่ตาหยีรักแล้วนะคะ” เธอบอกเขาออกมา
ริทประคองเธอจนมาถึงบังกะโลที่เขาตั้งใจให้เกวและตาหยีได้พักคืนนี้ เขาใช้กุญแจไขมันเข้าไป และรีบผลักประตูพาร่างที่อ่อนปวกเปียกเข้าไปข้างในห้อง
ไฟฟ้าติดพรึบ แอร์คอนดิชันเริ่มทำงาน ตาหยีทำท่าจะกระโจนไปบนที่นอน
“เฮ้ย... อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนสิ ที่นงที่นอนโรงแรมเขาเปื้อนกันพอดี ตายๆ” ริทคว้าเอวเธอเอาไว้ได้ทัน พาร่างอ้อนแอ้นเข้าไปในห้องน้ำ