ย้อนกับไปเดือนก่อน ขณะเซริกำลังนั่งกินราเมนที่ร้านประจำโดยไม่มีตัว กขค. ตามมาด้วย ต้องถามให้มั่นใจอีกครั้ง "ปกติไปไหนมาไหน พ่อบ้านไปรับไปส่งตลอดเลยเหรอ" "อ้อ ใช่ครับ คุณพ่อบ้านก็จะจอดรถรอจนกว่าผมจะทำธุระเสร็จ" "ธุระเหรอ? ธุระอะไรของนาย" "ไปซื้อเครื่องเขียน ไปกินไอติมกับโยเฮ ไปซื้อขนมที่ซูเปอร์มาเก็ต ไปดูหนังกับคุณพ่อบ้าง" ธุระแบบคุณหนูจ๋าที่แท้ทรู "แล้วเวลาไปเดตกับแฟน พ่อบ้านต้องไปรอด้วยมั้ยล่ะ" นี่ล่ะที่เซริอยากรู้นักหนา "บ้าาาา จะเป็นไปได้ยังไง ถามอะไรแบบนี้" ยูตะหน้าแดงขึ้นมาทันที พูดไปเรื่อย "ตอบมาสิ เวลาไปเดตต้องมีคนไปเฝ้ามั้ยล่ะ" "บ้าาาาา ผะ ผมไม่เคยมีแฟนหรอกครับ " "สมัยนี้คนอายุเท่านายเขาก็ควงสาว ๆ กันแล้วนะ นายนี้แปลกดีแหะ" ถ้าไม่เคยมีแฟนแสดงว่าไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวกับคนแปลกหน้าที่ไหน...คิดไว้แล้วล่ะ! ยูตะในภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น เริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ค