ยูตะกำลังนั่งเกาหลัง เกาคอ เกาแขนขาตามลำพังในห้องพัก เขาเป็นเช่นนี้มาสามสี่วันแล้วเพราะยังทำใจอาบน้ำรวมกับคนอื่นไม่ได้
ช่วงหัวค่ำคือไพรม์ไทม์ของห้องอาบน้ำ ถ้าอยากอาบน้ำคนเดียวก็ต้องอดทนรอหลังสามทุ่มเป็นต้นไป
ผลของการเกายิก ๆ เหมือนลิงภูเขาทำให้ผิวขาวอมชมพูเกิดรอยแดงเป็นทางยาวและหนังถลอกเป็นจุด
"โอ๊ย! คันจังเลย ฮือออออ"
เซริที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้ามาในห้องพอดี เขาสวมชุดคลุมอาบน้ำเพื่อมาแต่งตัวในห้อง
"นายอย่างกะคนเป็นภูมิแพ้เลย" รุ่นพี่พูดตามที่เห็นขณะสวมกางเกงขาสั้นลอดชายชุดแล้วถอดชุดคลุมออก อวดร่างเปลือยเปล่าท่อนบนซึ่งอวดแบบนี้ทุกวัน!
"ไปอาบน้ำเถอะยูตะ หลับหูหลับตาทำไปเดี๋ยวก็ชินเองน่า"
"ผมทำใจไม่ได้ อูยยยย แสบจัง"
"ถ้านายไม่อาบน้ำ หมักหมมเหงื่อแบบนี้ จบค่ายนี้เตรียมรักษากลากเกลื้อนได้เลย"
"แง~ พี่อย่าขู่กันสิ ผมกลัวนะ พี่เคยเป็นหรือไง" คนเขาเตือนด้วยความหวังดียังจะยอก
