บทที่ 19
พี่ชินท์ช่วยพวกเราสองคนด้วย
เวลาบ่ายโมงต่อมา..
เมื่อโอชิและเตชินท์ไปสนามบินแล้ว เจสสิก้าก็ออกจากบ้าน ซึ่งโอกาสก็มาถึงและก่อนที่เกวลินจะขึ้นไปเอากระเป๋าเสื้อผ้า เธอหันไปมองไซนัส เขาอยู่ในห้องนั่งเล่นเฝ้าตาหนูที่นอนหลับอยู่ในเปล
“คุณเกวลินจะไปไหนคะ” แม่บ้านบัวถามพลางมองกระเป๋าเสื้อผ้าของหญิงสาว
“ป้าคะ คุณไซนัสล่ะคะ” ด้านเกวลินไม่ตอบคำถามแม่บ้านบัว แต่เธอกลับเดินหาไซนัสทั่วบ้าน เมื่อไม่เห็นเธอจึงหันมาถามแม่บ้าน
“ออกไปข้างนอกแล้วค่ะ” แม่บ้านตอบ
“ไปไหน แล้วลูกฉันล่ะคะ” เกวลินเริ่มใจคอไม่ดีเพราะตั้งแต่เธอคลอดลูก ไซนัสกับโทนี่ก็มีท่าทีแปลกๆกับเธอ ชอบแยกเธอออกจากตาหนู
“ไม่รู้ค่ะ หะ..” แม่บ้านบัวไม่ทันได้พูดต่อว่า ‘เห็นอุ้มคุณหนูน้อยไปด้วยค่ะ’ เกวลินก็ยกมือห้าม เธอได้โทรหาไซนัส ซึ่งไซนัสบอกว่าจะพาลูกของเธอไปหาโทนี่ที่เพนท์เฮ้าส์…
เกวลินมาถึงหน้าห้องพักของโทนี่ก็เป็นเวลาบ่ายสอง..
