ตอนที่ 4 NC18+

3377 คำ

ด้านพลอยลดาก็นั่งเครื่องบินมาจนถึงญี่ปุ่นเพราะเธอต้องมาเปลี่ยนเครื่องที่นี่ ก่อนจะนั่งเครื่องต่อไปอเมริกาแบบยาวๆ เธอจึงนอนพักเอาแรงเพราะนี่ก็เกือบจะตีสามแล้ว โชคดีที่พี่สาวของเธอจองชั้นเฟิรส์คราสให้ มันจึงทำให้นอนหลับได้อย่างสบายและมีความเป็นส่วนตัวมาก ส่วนเจตรินก็ได้นั่งที่ด้านข้างของเธออีกฝั่งนึง พอเวลาผ่านไปสักพักเธอก็รู้สึกปวดฉี่จนอั้นไม่ไหวแล้ว เธอจึงลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำก่อนจะหันไปมองเพื่อนหนุ่มที่นอนหลับสนิท ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ท้ายเครื่อง “อ้ะ อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ” พอพลอยลดาเดินไปที่หน้าห้องน้ำเธอก็ได้ยินเสียงครางออกมาจากในห้องน้ำ เธอจึงอึ้งไปอย่างตกใจ เพราะเสียงครางเป็นภาษาอังกฤษนั่นเธอก็พอจะฟังออกว่ามีคนกำลังทำอะไรกันในนี้ “โอว์ ร้อนแรงดีเป็นบ้า อ่าส์ แรงดีพอรึยัง” แฟรงก์ร้องครางบอกไปเป็นภาษาอังกฤษก็รัวเอวกระแทกใส่ร่องสาวของแอร์โฮสเตสสาวที่มายั่วยวนเขา จนพากันมาเริงสวาทในห้องน้ำนี้อย่างเมามันส์ “โอ้ย มาเอากันอะไรตอนนี้เนี่ย คนยิ่งปวดฉี่อยู่ด้วย” พลอยลดาสถบอย่างบ่นๆ เพราะเธอปวดฉี่จนแทบจะอดทนไม่ได้อยู่แล้ว ดันมาเจอคนเอากันในห้องน้ำอีก ไม่รู้จักอดทนกันบ้างหรือไงนะนี่มันในห้องน้ำบนเครื่องบินนะ เธอล่ะอยากเห็นหน้าคนโรคจิตพวกนี้จริงๆที่เอากันไม่ดูสถานที่แบบนี้ “อ้ะ อ้ะ เสียวจังเลยค่ะ อ้ะ อ้ะ เอาแรงอีกสิคะ อ้ะ อ้ะ โอ้ย ใหญ่ยาวอะไรแบบนี้ กระแทกมันร่องจังเลยค่ะ อ้ะ อ้ะ” แอร์โฮสเตสสาวครางกระเส่าอย่างไม่รู้ตัวว่ามีคนอยู่ด้านนอก เพราะตอนนี้เธอกำลังหลงใหลท่อนเอ็นใหญ่ที่มันกำลังเสียบคาร่องสาวของเธอมากกว่า “โอ้ย ทนไม่ไหวแล้ว ขอขัดจังหวะหน่อยเถอะ” พลอยลดาพูดไปอย่างกลั้นไม่อยู่ ก่อนจะเอามือเคาะประตูเรียกคนในห้อง “ก๊อกๆ ขอโทษนะคะ คือฉันจะเข้าห้องน้ำอ่ะค่ะ กรุณาออกมาก่อนได้ไหมคะ” พลอยลดาพูดออกไปเสียงเบาเพราะตอนนี้เครื่องบินก็เงียบสงบเนื่องจากมันตีสามกว่าแล้ว ใครจะมาตื่นนอนเวลานี้กัน ทั้งสองที่อยู่ในห้องน้ำก็ตกใจโดยเฉพาะแอร์โอสเตสสาวที่ทำท่าจะหยุดการเริงสวาทกันในครั้งนี้ แต่ถูกร่างใหญ่จับสะโพกแล้วรัวใส่อย่างไม่ปราณีจนเขาเสร็จสมในที่สุด “รอ รอสักครูนะคะ” แอร์โฮสเตสสาวเอ่ยบอกไปก็รีบดึงกระโปรงลงแล้วรีบแต่งตัวให้เรียบร้อยอย่างรนๆ เพราะถ้าถูกลูกค้าร้องเรียนเมื่อไหร่อาชีพของเธอได้จบแน่ “ไม่มีอะไรหรอกน่า” แฟรงก์พูดไปขณะถอดถุงยางอนามัยที่เต็มไปด้วยน้ำรักทิ้งขยะไป ก่อนจะเอาทิชชู่เปียกมาเช็ดทำความสะอาดน้องชายของเขาให้สะอาด แล้วจัดการยัดท่อนเอ็นใส่ในกางเกงดังเดิม “คุณคะ ออกมาก่อนได้ไหมคะ ฉันจะอั้นฉี่ไม่ไหวแล้ว” พลอยลดาร้องบอกไปก็เอามือกุมท้องของตัวเองไว้อย่างอดทน นี่ไม่รู้จะเอากันไปถึงไหน ไม่เห็นใจคนปวดฉี่บ้างรึไงนะ พลอยลดาคิดในใจอย่างเจ็บแค้นในใจที่เธอต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ในการเดินทางครั้งแรก พอแอร์สาวเห็นหนุ่มหล่อที่เธอสนุกด้วยแต่งตัวเสร็จเธอก็เปิดประตูห้องน้ำออกทันที ก่อนจะเด็กสาวหน้าตาน่ารักยืนทำหน้าปวดท้องอยู่ที่หน้าห้องน้ำ ส่วนแฟรงก์ก็อึ้งที่เห็นใบหน้าหวานที่เขาจำเธอได้แม่นเลยว่าเธอคือเด็กสาวที่เขาขับรถชนในวันนั้น พลอยลดาที่กำลังปั้นหน้าอดทนอยู่ก็เงยหน้ามองคนที่มาเอากันในห้องน้ำทันที ก่อนจะอึ้งไปเมื่อเจอกับเทพบุตรหนุ่มหล่อของเธอในวันนั้น ทำไมเขามาอยู่ตรงนี้ได้ ทำไมเขาถึงได้มีอะไรกับแอร์โอสเตสคนนี้ ทำไมเขาถึงกลายเป็นคนเจ้าชู้หื่นกามแบบนี้ แล้วเทพบุตรที่เธอเจอวันนั้นใช่เขาคนนี้จริงๆงั้นเหรอ พลอยลดาคิดไปก็อดทนไม่ไหว เธอจึงเอ่ยพูดออกไปอย่างอารมณ์เสียทันทีเพราะเธอแอบเสียใจนิดๆที่เทพบุตรของเธอกลายเป็นคนเจ้าชู้แบบนี้ “เสร็จแล้วก็ออกมาสิคะ ฉันจะได้เข้าห้องน้ำสักที” พลอยลดาบอกไปก็มองแฟรงก์เดินออกมา แล้วมองเธอด้วยสายตางงๆเช่นกัน แต่ตอนนี้เธอไม่ไหวแล้ว เธอจึงรีบเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูลงทันที ก่อนจะจัดการธุระของตัวเองอย่างสบายตัว ด้านแฟรงก์ก็มองไปในห้องน้ำอย่างคิดหนักว่าเขาจะเสียคะแนนกับเด็กคนนี้รึเปล่านะ ในเมื่อเธอเล่นมาเห็นเขากับแอร์โอสเตสสาวเข้าแบบนี้ “เฮ้อ” แฟรงก์ถอนหายใจแรงก่อนจะหันมาหาแอร์สาวแล้วเขาก็หยิบเชคขึ้นมาเขียนแล้วส่งให้เธอ “ขอบคุณความสนุกเมื่อกี้นะคนสวย คุณกลับไปทำงานต่อเถอะ” แฟรงก์เอ่ยบอกไปก็ยิ้มให้กับแอร์สาวตามประสาหนุ่มเจ้าชู้ที่พูดคำหวานเอาใจสาวๆ จากนั้นแอร์สาวก็เดินกลับไปทำหน้าที่ของตนเอง ส่วนแฟรงก์ก็ยืนรอเด็กสาวอยู่หน้าห้องน้ำอย่างชิวๆ จนกระทั่งเด็กสาวเปิดประตูออกมา “ ข้อเท้าดีขึ้นแล้วเหรอครับ วันนั้นไม่เห็นโทรมาเลย” แฟรงก์เอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้ม จนหญิงที่กำลังจะออกมายืนอึ้ง “อ่อค่ะ ดีขึ้นแล้วค่ะก็เลยไม่ได้โทร ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปก็ทำท่าจะเดินออกไปแต่มือใหญ่กลับมายันที่ขอบประตู “จะรีบไปไหนล่ะครับ ผมยังไม่ได้รู้จักชื่อของคุณเลยนะครับ” แฟรงก์เอ่ยพูดไปก็ยิ้มมุมปากอย่างหว่านเสน่ห์ใส่เด็กสาว ยังไงเขาก็หมายตาเธอแล้วเขาก็ต้องได้ลองเธอให้ได้ แฟรงก์คิดในใจอย่างมาดมั่นพร้อมกับมองจ้องไปที่ร่างบาง พลอยลดาก็ถอนหายใจแรงๆอย่างปลงๆ เพราะเธอชักจะเริ่มเกลียดขี้หน้าซาตานในร่างเทพบุตรคนนี้ซะแล้ว เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะเจ้าชู้หน้าหม้อจีบสาวๆไปทั่วแบบนี้ คิดว่าเธอจะโง่ให้เขาหลอกรึไง ไม่มีทางหรอก “ฉันว่าเราไม่จำเป็นต้องรู้จักกันหรอกค่ะ อีกอย่างฉันก็ไม่คิดจะคบกับคนแก่ด้วย ช่วยเอามือของคุณออกด้วยค่ะ” พลอยลดาพูดไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะใช้สสายตามองไปที่มือของเขาที่มากั้นไม่ให้เธอออกไป “หึ ที่พูดแบบนี้แสดงว่ายังไม่ลองของแก่แบบผมสินะ จะบอกอะไรให้นะว่าคนแก่ๆแบบผมน่ะ ทำให้เด็กปากดีแบบคุณร้องครางมานักต่อนักแล้ว อยากลองบ้างไหมล่ะ” แฟรงก์พูดไปก็ก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของพลอยลดา จนเธอถอยไปชิดกับประตูห้องน้ำ แล้วเธอก็โดนเขาเอามือมากักตัวเธอไว้ทั้งสองข้าง เขาไม่คิดเลยว่าเด็กสาวที่มีหน้าสวยๆแบบนี้จะปากเก่งขนาดนี้ แบบนี้สิมันน่าเข้าหาหน่อยจะได้มีอะไรให้ตื่นเต้นกันบ้าง “นี่คุณอยากโดนข้อหาภาคผู้เยาว์มากนักหรือไง เอาเลยสิ รับรองว่าฉันเอาคุณเข้าคุกแน่” พลอยลดาขู่ชายตรงหน้าอย่างไม่กลัว “งั้นเหรอ ยังเด็กอยู่เหรอเนี่ย ผมคิดว่าคุณน่าจะอยู่มหาวิทยาลัยแล้วด้วยซ้ำ เพราะดูๆแล้วคุณก็โตเกินไวไปนะ ” แฟรงก์พูดไปก็ไล่สายตามองตั้งแต่ใบหน้าสวยต่ำลงไปจนถึงหน้าอกใหญ่ที่มันนูนออกมาจนล้น ไม่น่าเชื่อว่ายังเด็กอยู่ นี่สินะที่เขาเรียกว่า หน้าเด็กแต่นมมหาลัย วันนี้เขาก็พึ่งจะเจอ “นี่คุณ อย่ามามองฉันด้วยสายตาแบบนี้นะ แล้วก็หลีกไปด้วย ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบคนแก่” พลอยลดาเอามือยันอกแกร่งให้ถอยออกไปแต่เขาก็ยิ่งโน้มตัวเข้ามาหาเธอ “คำก็แก่สองคำก็แก่ ปากเก่งนักใช่ไหม จุ๊บ....” แฟรงก์พูดอย่างโมโห ก่อนจะเอามือจับข้อมือของเด็กสาวทั้งสองข้างไว้ แล้วจับชิดไปไว้ด้านข้างศรีษะของเธอ แล้วเขาก็โน้มหน้าลงไปจูบปากเล็กอย่างเอาแต่ใจ ส่วนพลอยลดาก็ทำตาโตอย่างตกใจเพราะเธอไม่เคยถูกใครจูบมาก่อน นี่มันจูบแรกของเธอนะ ตาบ้านี่กล้าดียังไงมาเอามันไปจากเธอ แฟรงก์ก็จูบปากเล็กไปเรื่อยๆ แต่เธอก็ไม่ยอมเปิดปากให้เขา เขาจึงเอามือของเธอชูไว้เหนือหัวแล้วเอามือข้างหนึ่งของเขาจับมือทั้งสองของเธอไว้ แล้วเขาก็เอามืออีกข้างมาบีบขย้ำหน้าอกใหญ่อย่างแรงจนเธอเผยอปากร้อง เขาก็รีบสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กที่หวานราวกับน้ำผึ้งป่า ก่อนจะจูบไซร์เด็กสาวอย่างลงโทษที่เธอปากดีใส่เขา แต่ทำไมเด็กนี่ถึงได้เงอะๆงะๆแบบนี้ หรือว่าเธอไม่เคยจูบกับใคร “อือ อือ” พลอยลดาที่พึ่งเคยจูบเป็นครั้งแรกก็ร้องครางออกมาเมื่อเขาบีบนมของเธออย่างแรงจนเธอเจ็บ และมันก็เปิดโอกาสให้เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากของเธออย่างง่ายดาย จนเธอรู้สึกหลงใหลไปกับสัมผัสอันแปลกใหม่จากซาตานคนนี้ แต่ตอนนี้เธอกำลังถูกเขารุกล้ำในที่แบบนี้ไม่ได้ พอพลอยลดาได้สติเธอก็เอาเข่ากระแทกเข้าที่เป้ากางเกงของเขาที่เริ่มแข็งตัวอย่างแรงๆ “โอ้ย” แฟรงก์ร้องออกมาด้วยความเจ็บจนใบหน้าแดงไปทั้งหน้าเพราะความจุกที่แก่นกายของตัวเอง ไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเขาเลยสักคน ยัยเด็กนี่วอนหาเรื่องซะแล้ว “สมน้ำหน้าอยากหื่นดีนัก ไปนะคะลุง หวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกนะคะ บาย” พลอยลดาพูดไปก็ทำหน้าทำตาใส่ชายหนุ่มตรงหน้าอย่างกวนๆ ก่อนจะมองใบหน้าหล่อๆแดงไปหมด ก่อนจะเดินกลับเข้าไปที่นั่งของเธอเอง “ฝากไว้ก่อนเถอะ เจอคราวหน้าเธอลงเตียงไม่ได้แน่ยัยตัวแสบ” แฟรงก์พูดไปก็เอามือกุมน้องชายของเขาไว้อย่างเจ็บๆ ก่อนจะมองตามร่างบางที่เดินเข้าไปที่ชั้นเฟิร์สคราสที่เขาก็นั่งชั้นนี้เช่นกัน ก่อนจะยิ้มร้ายกาจออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ พลอยลดาพอกลับมาที่นั่งของเธอเองก็รีบเอาผ้าห่มมาคุมโปร่งทันที เพราะกลัวว่าเขาจะตามมา เธอไม่คิดเลยว่าจูบแรกของเธอจะเป็นตาหื่นนั่น ขอให้ชาตินี้อย่าได้เจอกันอีกเลยกับคนแบบนี้ พลอยลดาคิดไปอย่างแค้นใจก่อนจะเผลอหลับไปในที่สุด ส่วนแฟรงก์กว่าจะหายเจ็บก็นานพอสมควร เขาก็พาตัวเองมานั่งในชั้นเฟริส์คลาส ก่อนจะมองหน้ายัยตัวแสบนั่นแต่ก็ไม่เจอเพราะมันมืด แล้วทุกคนก็นอนในที่ของตัวเองหมดแล้ว ถ้าเขาไปเปิดดูมันก็คงจะเสียมารยาท รอให้เช้าก่อนเถอะเขาจะจัดการเด็กนั่นให้เข็ด เช้าวันใหม่.... พอเช้าเครื่องก็ใกล้จะลงจอด พลอยลดาก็ตื่นขึ้นก่อนจะลุกขึ้นนั่งอย่างละเมอแล้วหันไปมองซ้ายมองขวาอย่างบิดขี้เกียจ แต่พอเธอหันซ้ายไปด้านหลังก็เจอสายตาพิฆาตที่นั่งมองเธอด้วยสายตาจดจ้อง ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เธอแล้วเขาก็ใช้มือของเขาลูบที่ปากแล้วชี้มาที่เธอด้วยสายตาน่ากลัวจนเธอรีบหันหน้าหนีทันที ก่อนจะล้มตัวนอนลงไปด้วยความอายและความกลัว “เราก็มากับเจนิ จะไปกลัวตาหื่นนั่นทำไมกัน” พลอยลดาคิดได้ก็ยิ้มมุมปากอย่างมีชัย อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้มาตัวคนเดียวซะเมื่อไหร่ เธอจึงลุกขึ้นนั่งอย่างสบายๆราวกับไม่มีอะไร ก่อนจะแลหน้าไปมองหนุ่มคนเมื่อคืนแล้วยิ้มมุมปากใส่อย่างไม่กลัว กร้อมกับทำหน้าเชิดใส่แล้วเธอก็มองที่นั่งของเจตรินที่ว่างเปล่า แล้วสงสัยว่าเพื่อนหนุ่มของเธอหายไปไหน “ยัยแสบ เดี๋ยวเธอได้เจอฉันแน่” แฟรงก์พูดไปอย่างเก็บความแค้นไว้ในใจ ก่อนจะมองที่ร่างบางอย่างไม่คาดสายตา เธอกล้าท้าทายเขาแบบนี้ เธอก็จะได้เจอเขาในแบบที่ใครๆไม่เคยเจอ ด้านเจตรินพอเข้าห้องน้ำเสร็จก็มานั่งที่ของตัวเองจนแฟรงก์ที่มองเด็กสาวถึงกับเลิกคิ้วสงสัยว่าทั้งสองคนมาด้วยกันได้ยังไง ไหนคู่ขาของเขาบอกว่าไอ้เด็กคนนั้นมีคู่หมั้นแล้วไง ทำไมมันถึงมากับเด็กคนนี้ได้ แฟรงก์มองอย่างสงสัย ก่อนจะมองทั้งสองอย่างสังเกตต่อไป “เจ พลอยเจอผู้ชายที่ขับรถชนพลอยที่นี่ด้วยอ่ะ แต่พลอยไม่อยากยุ่งกับเขา เจช่วยแกล้งเป็นแฟนพลอยหน่อยนะ” พลอยลดาพิมข้อความส่งให้เพื่อนหนุ่มอ่าน จนเจตรินทำหน้าสงสัยแล้วเงยหน้ามองหน้าคนที่พลอยลดาหมายถึงอยู่ ก็เห็นผู้ชายคนนั้นกำลังมองมาที่พวกเขาอยู่ เจตรินจึงเล่นตามน้ำเลยทันที เพราะรู้ว่าเพื่อนสาวต้องมีเหตุผลแน่ “ที่รัก เดี๋ยวลงเครื่องแล้วเราไปหาอะไรอร่อยๆทานแล้วค่อยไปเที่ยวดีไหม” เจตรินพูดออกไปเป็นภาษาไทยเสียงดังพอที่ผู้ชายคนนั้นจะได้ยิน เพราะที่นั่งของพวกเขาก็ไม่ได้ไกลกันมาก “ตามใจที่รักเลยค่ะ พลอยยังไงก็ได้” พลอยลดาพูดไปก็แกล้งเอามือบีบแก้มของเจตรินอย่างอ้อนๆ จากนั้นพอเครื่องลงจอดพลอยลดาก็เกาะติดเจตรินอย่างกับปลิง เพราะกลัวว่าชายคนนั้นจะเข้ามาทำอะไรเธอแบบเมื่อคืนอีก จนตอนเอากระเป๋าเธอกับเจตรินก็แยกกันเอาคนละฝั่ง เพราะของเธออยู่อีกฝั่งหนึ่ง “หนักชะมัด” พลอยลดาบ่นออกไปก็พยายามยกกระเป๋าเดินทางของเธอลงจากเครื่องส่งกระเป๋า ก่อนจะตกใจเมื่ออยู่ๆมีคนมาช่วยเธอยกกระเป๋าลง “ขอบ...” พลอยลดากำลังจะพูดบอกไปแต่พอเห็นว่าเป็นใครเธอก็หุบยิ้มไปทันที ก่อนจะเดินถอยห่างออกไปอย่างรักษาระยะห่าง “ไง เมื่อคืนทำผมเจ็บแสบมากเลยนะ ไม่คิดจะขอโทษกันหน่อยรึไง” แฟรงก์เอ่ยพูดไปก็มองเด็กสาวด้วยสายตาที่มีอะไรบางอย่าง จนพลอยลดาเริ่มเหลือบสายตามองหาเจตริน “ก็ ก็สมควรแล้วนิ คุณมาลวนลามฉันก่อนทำไมเล่า” พลอยลดาตอบไปก็เอามือไปจับกระเป๋าทำท่าจะเดินลากออกไป “จะรีบไปไหน” แฟรงก์เอามือมาจับมือของเธอที่จับกระเป๋าอย่างรวดเร็ว “นี่คุณปล่อยนะ เดี๋ยวแฟนฉันมาเห็นมันจะดูไม่ดี ปล่อยสิ” พลอยลดารีบเอ่ยบอกไปก็สะบัดมือหนีแต่เขากลับจับไว้แน่น “แล้วไง ในเมื่อผมอยากได้คุณ ไม่ใช่เด็กนั่น” แฟรงก์เอ่ยพูดไปก็ยิ้มมุมปากใส่เธอ ก่อนจะไล่สายตามองเธออย่างหื่นๆ “นี่คุณจะทำอะไรแฟนผม ปล่อยนะ” เจตรินเห็นเพื่อนสาวโดนหนุ่มคนนั้นจับมือก็รีบเดินเข้ามาทันที ก่อนจะเอ่ยพูดออกไปเสียงแข็ง “ก็แค่จับมือเฉยๆ เมื่อคืนผมจูบแฟนคุณก็ไม่เห็นจะว่าอะไรผมเลยนิ” แฟรงก์ตอบไปอย่างกวนๆ เพราะอยากจะแกล้งเด็กสาวคืน ในเมื่อเธอทำเขาเจ็บ เขาก็จะทำให้เธอทะเลาะกับแฟนของเธอให้มันเที่ยวกันแบบไม่มีความสุขนี่ล่ะ “นี่คุณ อย่ามาพูดมั่วๆนะ ไปกันเถอะเจ” พลอยลดาพูดต่อว่าเขาออกไปก็สะบัดมือของแฟรงก์ออกอย่างแรง นี่เขากล้าพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง หน้าด้านจริงๆเลยคนอะไรกัน ถ้าเธอกับเจเป็นแฟนกันจริงๆคงได้เลิกกันแน่ “ จะรีบไปไหนล่ะ ผมยังไม่ได้บอกแฟนคุณเลยนะว่านมคุณน่ะมันเต็มไม้เต็มมือขนาดไหน” แฟรงก์พูดไปด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ ก่อนที่เด็กหนุ่มอีกคนจะถลาเข้ามาจะต่อยเขา “มึง ไอ้เลวเอ้ย” เจตรินปลี่เข้าไปจะต่อยชายตรงหน้าที่มาพูดจาไม่ดีใส่เพื่อนสาวอย่างโมโห เพราะมันเป็นใครถึงกล้ามาพูดแบบนี้ “อย่าๆเจ พลอยขอนะ อย่ามีเรื่องเลยนะ ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา เดี๋ยวจะเป็นเรื่องเปล่าๆ ไปกันเถอะ อย่าไปสนใจคนแก่ที่พูดเลอะเทอะเลยนะ ป่ะเจ เชื่อพลอยสิ” พลอยลดาเอ่ยห้ามเพื่อนหนุ่มไป ก่อนจะดึงตัวเจตรินออกมา “อย่าให้เจออีกนะยัยตัวแสบ รอบนี้ฉันจะใจดีปล่อยเธอไปเพราะมีแฟน รอบหน้าต่อให้เธอมีผัว ถ้าเธอยังปากเก่งแบบนี้อีก ฉันก็จะไม่ปราณีอะไรเธออีก” แฟรงก์เอ่ยพูดออกไปก็กระตุกยิ้ม ก่อนจะเดินลากกระเป๋าออกไป วันนี้เขาจะปล่อยเธอไปเพราะเห็นใจไอ้แฟนเด็กของเธอหรอก ถ้าคราวหน้ายังปากเก่งแบบนี้เขาไม่ใจดีแบบนี้แน่ พอชายหนุ่มคนนั้นเดินออกไปเจตรินก็หันมาถามเพื่อนสาวทันที เพราะเขางงกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี่จริงๆ “เรื่องมันเป็นไงพลอย ทำไมมันถึงจูบแล้วก็ อ่อ จับหน้าอกพลอยได้ บอกเจมานะ” เจตรินเอ่ยถามเพื่อนสาวด้วยเสียงจริงจัง จนพลอยลดาก้มหน้าลงอย่างเศร้าๆ “ช่างมันเถอะเจ พลอยไม่อยากพูดถึงมันอีก ขอบคุณนะเจที่คอยปกป้องพลอย” พลอยลดาไม่ตอบเพื่อนหนุ่ม แต่กลับเอ่ยขอบคุณแทน เพราะเธอไม่อยากจะพูดถึงมันจริงๆ “เฮ้อ พลอยก็เป็นซะแบบนี้ แม่พลอยฝากเจให้ดูแลพลอยให้ดี เจก็ไม่อยากทำให้พ่อแม่พลอยผิดหวัง ถ้าใครรังแกพลอย พลอยต้องรีบบอกเจนะ” เจตรินเอ่ยบอกเพื่อนสาวอย่างจริงใจ เพราะเขารักพลอยลามากและเขาก็อยากให้เพื่อนสาวเจอคนที่ดี ไม่ใช่คนเลวแบบไอ้คนนั้น “อืม พลอยรู้แล้วน่า ถ้ามีอะไรพลอยจะบอกเจเป็นคนแรกเลย แต่ตอนนี้พลอยว่าเราออกไปกันเถอะ ป่านนี้อลิสคงรอนานแล้วแหละ” พลอยลดาเอ่ยชวนเพื่อนหนุ่มให้ออกไป เพราะนี่ก็นานแล้วไม่รู้ว่าแฟนของเพื่อนหนุ่มจะรอนานแค่ไหน “อืม ไปกันเถอะ” เจตรินเอ่ยพูดก็ยกกระเป๋าของเขาและพลอยลดาใส่รถเข็น ก่อนจะเดินออกไปด้านนอกที่มีแฟนสาวคนสวยของเขารออยู่ เนื่องจากเธอบินมาก่อนเขาประมาณสิบวัน เพราะเธอต้องมางานแต่งของญาติที่นี่ เธอจึงไม่ได้มาพร้อมกับเขา พอพลอยลดาเดินตามเพื่อนหนุ่มออกมาก็คิดไปว่าขอให้เธออย่าได้เจอกับผู้ชายคนนั้นอีกเลย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more