ความฝันลมๆ แล้งๆ ของชายหนุ่มน่าจะเป็นตอนลืมตาตื่นมากกว่ายามอยู่ในห้วงนิทรา ในความฝัน เขาเป็นอิสระจากรัญญ์ แต่ในความจริง ชนิณถูกพันธนาการไว้ด้วยกระดาษแผ่นเดียวที่มีลายเซ็นและรอยประทับลายนิ้วมือของตัวเขาเองให้กลายเป็นทาสที่มีอีกฝ่ายเป็นเจ้าชีวิต
แทนที่ได้พักผ่อน ตื่นขึ้นมาแล้วจะอาการดีขึ้น ชนิณกลับไม่สบายใจยิ่งกว่าเดิม เขาอดเป็นห่วงไม่ได้เลยว่าระหว่างที่ถูกพาตัวมากักขังไว้ที่นี่ มารดาของเขาที่อยู่ใต้ความดูแลของลูกน้องรัญญ์จะเป็นอย่างไรบ้าง อยากจะโทรหาแพทย์เจ้าของไข้เพื่อสอบถามอาการก็ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์มือถือของเขาถูกมาโมรุยึดไปแล้วหลังจากที่ถูกส่งตัวมาที่ห้องนี้ ครั้นจะใช้โทรศัพท์บ้านก็ไม่มีให้ใช้อีก รัญญ์คงกะจะไม่ให้เขาได้ติดต่อกับโลกภายนอกเลยถ้าหากไม่ได้รับอนุญาต
เขาผุดลุกขึ้นนั่ง หย่อนขาทิ้งลงจากเตียงพลางมองไปรอบๆ ห้องที่เขาอยู่ในตอนนี้เคยเป็นห้องนอนของเขาเอง ความจริงแล้วชนิณควรรู้สึก
