“เอาของมึงคืนไปอีตยา แล้วหุบปากซะ!!” เขาโยนแบงค์ยับๆ สีเทาคืนให้แก่กันตยา แล้วจึงรีบเดินเลี่ยงหายไปกับความมืด
“ทำไมไม่แจ้งความละ ทำไมถึงยอมให้คนเลวพวกนี้ข่มขู่เอาได้” เดวิดเดินย้อนกลับมาที่ซุ้มของกันตยาอีกครั้ง เขาหยิบขวดเบียร์ไปโยนใส่ถังขยะ และถามกันตยาเบาๆ
“หึ!!” กันตยาพ่นลมขึ้นจมูก...เธอกลอกตามองฟ้า ความมืดเริ่มโรยตัวเขาปกคลุมทั่วทุกพื้นที่ แสงไฟข้างทางเริ่มส่องสว่าง แต่ทุกคนที่ค้าขายอยู่ริมชายหาด ก็ยังคงถูกอิทธิพลมืดของกลุ่มคนบางจำพวกครอบคลุมอยู่ดี พวกเขาไม่สามารถช่วยตัวเองได้ เพรากลุ่มคนเหล่านั้นมีอำนาจรัฐหนุ่นหลัง ต่อให้พยายามสู้ ก็มองไม่เห็นทางชนะอยู่ดี
“เจ้าหน้าที่รับส่วย รับสินบน แล้วใครหน้าไหนจะกล้าเข้ามายุ่งละ เขากลัวตายกันทั้งนั้นแหละ!! คุณเถอะ...ไม่กลัวตายเหรอ คนพวกนี้มันเลว และถ่อย...คุณควรระวังตัวนะคะ มันไม่สู้ซึ่งๆ หน้าหรอก ชอบลอบกัดแทงคนข้างหลัง” กันตยาเตือนเสียงขุ่น เธ
