ตอนที่ 3 หน้าที่เมีย NC

580 คำ
“อุ้ย คุณใหญ่ไหนบอกจะไม่ยุ่งกันไงคะ” ม่านแก้วถามอย่างตกใจเมื่อสามีเริ่มรุกหล่อนหนักขึ้น เรื่อย ๆ หน้าหล่อซุกไปทั่วทั้งตัวขาวผ่อง “ยกเว้นเรื่องนี้ พ่อฉันจ่ายไปเยอะฉันก็ควรได้ ค่าตอบแทนสิ” เสียงเข้มมีอำนาจบอกอย่างไม่สนใจความรู้สึกของคนฟัง เพียงแค่ตอนนี้ร่างกายเขาต้องการร่างบางนี้อย่างรุนแรง “ค่ะ” หล่อนได้แต่รับคำเสียงเศร้า ๆ เท่านั้น ทำได้แค่ปล่อยกายและใจไปกับสัมผัสเอาแต่ใจนั้นอย่างขัดไม่ได้ เมื่อหล่อนเลือกทางนี้จะทำอะไรได้นอกจากยอมรับผลของมัน “เป็นเด็กดีแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย” เขาถอดชุดเจ้าสาวแสนสวยออกจากร่างงามไร้ที่ติ ตาคมจ้องร่างขาวอย่างพอใจพร้อมกับลูบไล้ไปจนทั่วอย่างชอบใจกับ เมียในนามของตน “อ้าขาออกหน่อย อ๊าาา อย่างนั้น” ร่างบางทำตามที่คุณใหญ่สั่งอย่างไม่ขัดขืนแม้จะไม่เต็มใจเท่าไรนัก “ไม่ทำไม่ได้เหรอคะ อ๊ะ” ม่านแก้วทนไม่ไหวจึงเอ่ยขอความเมตตาก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บที่กลางกายสาวถูกสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้ามา กายสาวคับแน่นไปทั้งดอกไม้งาม หยดน้ำตาน้อย ๆ ไหลรินอาบแก้มเนียน “ไม่ทันแล้ว ซี๊ด ต่อไปเธอต้องทำหน้าที่นี้ตลอด อ๊าาา” เอวสอบเริ่มซอยเข้าออกกลางหว่างขาอย่างเอาแต่ใจตัวเองไม่สนใจความรู้สึกของคนใต้ร่างเท่าไรนัก คิดแต่ความสุขที่ตัวเองได้รับเพียงเท่านั้น “อ๊ะ น้องแก้วเจ็บ อ๊ะ หยุดเถอะ” เสียงหวานห้ามคนที่โถมร่างใส่หล่อนแบบไม่ยั้งด้วย ความเจ็บและไม่ได้รู้สึกมีความสุขไปกับการร่วมรักครั้งนี้เลยสักนิด “อ๊าาาาส์ ขออีกหน่อยนะ” เสียงทุ้มเอ่ยขอคนใต้ร่างอย่างรู้สึกผิด แต่ตอนนี้เขาควบคุมร่างกายของตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ความต้องการมากมายที่เกิดขึ้น จนตัวเขาเองก็ยังตกใจ “ไม่ไหว อ๊ะ หนูแก้วเจ็บ อร๊ายยยย” ร่างน้อยกระตุกเกร็งพร้อมกับบีบรัดแก่นกายจนอีกฝ่าย ทนไม่ไหวต้องเสร็จสมตามหล่อนไป และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเป็นเมียแต่ในนามของคุณใหญ่เท่านั้น เพราะนับจากคืนนั้นเขาก็ไม่ค่อยมาหาหล่อนอีก จะมาก็แค่อาทิตย์ละครั้งเท่านั้น แค่มีอะไรกันเสร็จเช้ามืดคนที่ได้ชื่อเป็นสามีก็ออกจากบ้านไปก่อนที่หล่อนจะตื่น ด้วยซ้ำ มันเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ที่แต่งงานกันมา . . . . . “คุณใหญ่คะ เอ่อ คือหนูแก้วจะขอเงินเดือน เดือนนี้ค่ะ” ม่านแก้มกรอกเสียงไปตามสายเพื่อขอเงินจากสามี ของหล่อน แม้จะค่อนข้างลำบากใจแต่เพื่อรักษาชีวิตของพ่อ หล่อนก็ไม่มีทางเลือกอะไรมากนัก “อืม แค่นี้นะ” เสียงราบเรียบตอบกลับมาอย่างเย็นชาและตั้งใจจะกด วางสายแต่เสียงหวานก็พูดขึ้นก่อน “พรุ่งนี้จะมาทานข้าวมั้ยคะ” ม่านแก้วกลั้นใจถามทั้งที่รู้ดีว่าคุณใหญ่ไม่ชอบให้ใคร มาถามหรือจู้จี้แบบนี้ แต่หล่อนก็เผลอหลุดทำอยู่เป็นประจำ “แค่นี้นะ” ตึ๊ด! เสียงตัดสายดังขึ้นโดยที่อีกฝ่ายไม่สนใจจะตอบคำถามอะไรมากนัก ทำเอาคนร่างน้อยถึงกับใจฝ่อลง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม