วันนี้ฉันตั้งใจเอาชุดมาคืนมิกิที่ช็อปโยธาเพราะว่าฉันทักไลน์ไปนัดเธอไว้แล้วปกติช็อปปฏิบัติการของแต่ละสาขาจะอยู่คนละฝั่งกันเลยทำให้ฉันเดินค่อนข้างไกลถึงวันนี้จะเอารถมาแต่ฉันขี้เกียจวนหาที่จอดรถเพราะไม่รู้จะมีที่ว่างไหมส่วนมิกิทำงานเป็นนักศึกษาผู้ช่วยอาจารย์ทำให้ไม่สะดวกมารอรับของวันนี้ยัยซีมีถ่ายโปรโมทมหาลัยเลยไม่ว่างมาด้วยกัน
ติ๊ด!
เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าผ้าดังขึ้นทำให้ฉันรีบควานหาเพื่อรับสายปรากฏเป็นชื่อสายฟ้าที่โทรเข้ามาพูดถึงเขาแล้วตั้งแต่เข้ามหาลัยมาทำให้เราห่างเหินกันมากจริงๆ นับจากวันที่ตั้งใจว่าจะจีบเขาตอนนี้ยังไม่มีโอกาสแม้แต่จะเต๊าะเขาเลยรู้สึกช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายเข้ามาในชีวิต
“ว่าไง” ฉันตอบรับเสียงใส
[ทำไรอยู่]วันนี้ทำไมเสียงไม่ค่อยสดใสอีกแล้ว
“ฉันมาทำธุระน่ะ..มีอะไรรึเปล่าเสียงไม่สดใสเลยมีอะไรบอกฉันได้นะ” ฉันถามด้วยความเป็นห่วงเหมือนเขามีอะไรในใจแต่มันคงเป็นเรื่องที่เล่า
