บทที่ 22 ทบทวนความรู้สึก

1897 คำ

บ้านชวัลกร ก๊อก ก๊อก “เข้าไปนะ” “อือ” “วันนี้ไปไหนมาย่ะ” เมื่อรู้ว่าเป็นใครฉันเหลือบตามองนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียงบอกเวลาสองทุ่มแสดงว่าพึ่งกลับมา “สนามแข่ง” “อยากไปบ้างวันไหนแกไปฉันไม่อยู่ทุกที” “แล้ว..ทำไมได้ไปกับพี่เสือละ” จะพูดถึงเขาทำไมเนี่ยอุตสาห์หลบหน้าหนีออกมาก่อนกลับมาบ้านยังเจอยัยซีถามอีก “เขามาชวน” “แล้วนี่ถ่ายแบบทั้งวันแกรู้ได้ไง”ฉันถามขึ้นมาเพราะสงสัยยิ่งเวลาไซซีทำงานจะไม่ค่อยจับโทรศัพท์ “แหมพี่เสือก็ออกจะดังพวกเจ้เมโกะเห็นในเพจมหาลัยพวกเจ้เลยมาถามฉันน่ะ” “ก็ไม่มีไรแกก็รู้พี่เขาเป็นปู่รหัสพวกเราจะไปไหนมาไหนด้วยกันก็ไม่แปลก คนเข้าใจผิดไปเอง” “แล้วจะใส่อารมณ์ทำไมเนี่ย” “ปะ..เปล๊า” “เสียงสูงด้วย มันต้องมีอะไรแน่ๆ” “ไม่มี!!” ถึงฉันจะปฏิเสธเสียงแข็งไปก็เท่านั้นยัยซีทำหน้าไม่เชื่อแบบสุดฤทธิ์ไหนจะทำสายตากรุ้มกริ่มอีก “หน้าแดงนะเราหรือเปลี่ยนใจมาชอบพี่เสือ!” “ไปกันใหญ่แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม