หลายเดือนแล้วที่เผยหว่านอีจากไปและร่วมสองเดือนแล้วเช่นกันที่เจียงไท่เว่ยหรือ ‘เจียงซู่’ ตบแต่งกับองค์หญิงใหญ่จ้าวเซียวเซียว ชีวิตที่เคยมีสตรีรุมล้อมเพราะอดีตเผยหว่านหนิงกับเผยหว่านอีล้วนไม่เคยขัดข้องที่เขารับทั้งสตรีบำเรอไปจนถึงอนุภรรยา หากแต่พอต้องแต่งงานกับองค์หญิงและเป็นราชบุตรเขย การจะให้องค์หญิงใหญ่นางยินยอมให้รับอี้เหนียง (อนุภรรยา) ช่างยากเย็นเข็ญใจจนเขาแทบจะคลั่งตาย ด้วยเพราะเบื่อหน่ายในการหลับนอนกับเพียงสตรีนางเดียวเช่นนี้ เช่นนั้นแล้วสันดานสุนัขมันเคยกินของเสียเน่าเหม็นอย่างไร เจียงซู่ก็อยากกลืนกินเด็กสาวเนื้อหวานกรุบกรอบอยู่ยากจะเปลี่ยน
“องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ ราตรีนี้กระหม่อมจะต้องไปตรวจตราในค่ายทหารที่นอกเมือง เช่นไรคงจะกลับจวนไม่ทันทรงนอนผู้เดียวได้ใช่หรือไม่?”
จ้าวเซียวเซียว สตรีสาววัยถึงยี่สิบห้าปีแต่ทว่าเพราะตลอดชีวิตนางเติบโตมาจากในวังหลวง มีนางกำนัลขันทีรองมือรองเท้ามาโดยตล
