Leo & Look Peach - 3 อันตรายมาถึงตัว

1543 คำ
Leo & Look Peach - 3 อันตรายมาถึงตัว สองทุ่มของวันเดียวที่บาร์หน้ามหาลัย “ให้พี่มารับไหม” พี่ลีโอถามฉันทันทีที่มาถึงหน้าร้านตามที่นัดกับยัยไลลาและต้นเอาไว้ “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวลูกพีชกับเอง ลูกพีชว่าพี่ไม่น่าว่างมารับลูกพีชหรอก” ฉันอดไม่ได้ที่จะพูดจาแบบนั้นกับพี่ลีโอ เพราะปกติพี่ลีโอชอบจะอยู่กับสาว ๆ ในช่วงเวลานี้ “ไม่เป็นไร พี่บอกว่าจะมารับก็คือมารับ งั้นจบงานโทรหาพี่นะ เดี๋ยวพี่มารับเอง” พี่ลีโอพูดจบก็ขับรถออกไปทันที ปล่อยให้ฉันยืนงงกับความรู้สึก ว่าจะน้อยใจหรือว่าจะดีใจที่เหมือนว่าพี่ลีโอจะให้ความสำคัญกับฉันเหมือนกับสาว ๆ คนอื่น แต่ก็นะ คงในฐานะน้องสาวเท่านั้นแหละ ที่หน้าผับฉันยืนรอจนรถของพี่ลีโอผ่านออกไป “ลูกพีช” เสียงเรียกที่คุ้นหูของเพื่อนสนิทอย่างไลลาทำให้ฉันได้สติกลับมา ก่อนจะหันไปมองตามเสียงเรียก “มายืนทำไมตรงนี้ ทำไมไม่เข้าร้าน” “ฉันก็รอแกไง ฉันไม่รู้จักใครข้างใน เลยคิดว่ารอแกตรงนี้น่าจะดีกว่า” “งั้นก็เข้าไปข้างในกันเถอะ ต้นมาถึงแล้ว เห็นว่ามากันครบแล้ว” ฉันและไหมพากันเดินเข้าร้าน ตอนนี้ที่ร้านเริ่มมีคนหน้าแน่นและมีเด็กในมหาลัยมาเที่ยวในคืนนี้ไม่น้อยเลย บางคนก็คุ้นหน้าคุ้นตาเพราะเหมือนว่าจะเคยเรียนวิชาเดียวกันมาบ้าง “ไลลา” ต้นที่เห็นฉันและไลลาเดินมาข้างไหน ก็ยกมือเรียกเราทั้งสองคน จนเห็นโต๊ะที่ต้นนั่งอยู่ จึงเดินเข้าไป ทันที ทว่าพอมาถึงโต๊ะ ฉันก็แอบตกใจเล็กน้อย เพราะว่าทั้งโต๊ะมีแต่ผู้ชายไม่มีผู้หญิงเลยสักคน เว้นแต่ฉันกับไลลาที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ “นี่เพื่อนเรา” “หวัดดี” ฉันตอบพร้อมยิ้มให้ทุกคน แต่ละคนก็หน้าตาน่ารักไม่แพ้กับต้น และบางคนก็แอบดูน่ากลัวแปลก ๆ ชวนทำให้ฉันขนลุกยังไงก็ไม่รู้ “ดื่มเต็มที่ได้เลยนะ วันนี้วันเกิดเรา เราเลี้ยง” ผู้ชายใส่แว่นหนา ดูเหมือนว่าจะเป็นเด็กเรียนเอาเรื่องอยู่พูดกับฉัน แต่ก็ดีของฟรีไม่มีใครที่ไม่ชอบ “เราชื่อลูกพีชนะ” “เราชื่อ เควินเพื่อนต้น เรียนแพทย์ด้วยกัน” “ยินดีที่ได้รู้จัก ไม่ยักรู้ว่านักศึกษาแพทย์จะดื่มด้วย” ฉันพูดหยอกคนตรงหน้า และดูเหมือนคนที่เควินถึงกับหลุดขำออกมา “คนเรียนแพทย์ก็กินเหล่าสูบบุหรี่กันทั้งนั้นและ ตอนนี้ยังเป็นนักศึกษาอยู่ เรียนจบค่อยว่ากัน” “เลิกคุยกันได้แล้ว เดี๋ยวแม่งน้ำแข็งละลาย” เพื่อนผู้ชายอีกคนที่เห็นว่าฉันกับเควินคุยกันนาน เลยขัดจังหวะขึ้น “มึงจะเร่งรอบไปไหนวะ คืนนี้ยาว ๆ มึงก็รู้” ต้นหันไปพูดกับเพื่อนของตัวเอง ฉันคิดว่าต้นน่าจะหมายความว่ากินจนถึงร้านปิดแน่ ๆ “ไม่เริ่มตอนนี้ก็ไม่ทันได้เอา.. เอ้ย.. เมากันพอดี” เพื่อนคนเดิมพูดกับต้น และดูเหมือนว่าเขานั้นจะพูดผิดพูดถูกไปมั่วไปหมด “ใจเย็นๆ มึงได้เอา.. เอ้ย เมาแน่เพื่อน” ต้นก็เป็นไปกับเพื่อนของตัวเอง ทั้งสองพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติเข้าขากันเป็นที่สุดของโต๊ะเรา ส่วนฉันก็นั่งจิบ ๆ หันไปคุยกับไลลาบ้าง กับเควินบ้าง และเพื่อนที่อยู่ในโต๊ะอีกสองสามคน พวกเรานั่งดื่มกันถึงเวลาเกือบปิดร้านฉันที่นั่งอั้นฉี่ตลอดทั้งคืนตั้งแต่เริ่มดื่ม เริ่มที่จะทนไม่ไหวอยากจะเข้าห้องน้ำ เพราะคิดว่าน่าจะกลับแล้วเข้าหน่อยก็ดี “ไลลาฉันจะไปเข้าห้องน้ำไปด้วยกันไหม” ฉันหันไปถามไลลา ที่ตอนนี้เอาแต่นั่งคลอเคลียกันแทบจะสิงร่างอยู่แล้ว “ไม่ไป แกไปเลย หรือว่าอยากให้ฉันไปเป็นเพื่อน” “ไม่เป็นไร ฉันไปคนเดียวได้เดี๋ยวมา” ฉันลุกจากโต๊ะและเดินไปที่ห้องน้ำ สายตาฉันเหลือบไปเห็นชายลูกครึ่งร่างสูงเหมือนพี่ลีโอ แต่พอมองไปดูชัด ๆ กลับไม่มี สงสัยฉันจะเมาจนเอาแต่คิดถึงพี่ลีโอมากไปหน่อย ป่านนี้พี่ลีโอคงนอนกับผู้หญิงคนไหนสักคนเหมือนทุกคืนแน่ ๆ “เอ้า! มาทำความสะอาดไรตอนนี้ แปลกจริงๆ” ฉันที่เดินมาถึงห้องน้ำ ก็เจอข้ากับป้ายทำความสะอาดหน้าห้องน้ำ ฉี่ก็ปวดและตอนนี้มันกำลังจะไหลอยู่แล้ว “ห้องน้ำไม่ว่างหรือ” เสียงผู้ชายดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉันและดูเหมือนว่าเขานั้นกำลังคุยกับฉันจนฉันต้องหันไปมอง ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนที่นั่งดื่มโต๊ะเดียวกัน “ใช่ แย่มาก” “เข้าห้องน้ำชายก่อนไหม เดี๋ยวเราดูให้” “เออ…จะดีหรือ” ฉันที่ปวดฉี่ก็ไม่รู้ทำไงดี ฉี่ก็ปวดจะเข้าห้องน้ำผู้ชายก็กระไรอยู่ “เขาไปเถอะ เดี๋ยวเราเฝ้าหน้าประตูให้” เพื่อนต้นยังคงพยายามให้ฉันเข้าห้องน้ำผู้ชายให้ได้ และตอนนี้ฉันก็เริ่มจะอั้นไม่ไหวแล้วเหมือนกัน “งั้นนายช่วยดูให้ฉันหน่อยนะ แต่ก่อนอื่นเลย นายบอกให้คนที่อยู่ในห้องน้ำมาออกมาก่อนได้ไหม” “เดี๋ยวเราดูให้” เพื่อนของต้นเปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำ ไม่นานผู้ที่อยู่ในห้องน้ำก็ออกมาสองสามคน แต่ละคนที่ออกมาก็ยิ้มให้กับฉันด้วยสีหน้าและแววตาแปลก ๆ สงสัยคิดว่าฉันมาแย่งห้องน้ำใช้แน่ ๆ “เข้าไปได้ ว่างละ เดี๋ยวเราเฝ้าหน้าห้องน้ำให้ จะได้ไม่มีใครเข้าไป” “ขอบใจนะ เดี๋ยวเรารีบออกมา” ฉันที่กลัวจะฉี่ราดที่หน้าห้องน้ำก็รีบวิ่งเข้าไปด้านในทันทีและจัดการปลดทุกข์เบาของฉัน ทันทีที่ฉันเสร็จกิจตั้งใจจะออกจากห้องน้ำ ฉันก็เจอกับเพื่อนของต้นที่ตอนนี้เขานั้นยืนอยู่หน้าห้องที่ฉันเข้า “ขะ เข้ามาทำไม” ฉันที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยกับผู้ชายคนนี้สักเท่าไหร่ ฉันตัดสินใจผลักไปที่อกของเขา ก่อนที่จะวิ่งตรงไปที่ประห้องน้ำ “ว้าย!! นี่ปล่อยฉันนะ นายจะทำอะไร” เพื่อนต้นจับแขนฉันเอาไว้และบีบมันแรงมากจนฉันรู้สึกเจ็บ “เรามาสนุกกันดีกว่า ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครเข้ามาขัด” ใบหน้าทีแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดว่าหมอนี่มันหื่นมากและดูเหมือนว่ามันจะเผด็จศึกฉันให้จงได้ “ชะ…” ฉันที่ตั้งใจจะร้องขอความช่วยเหลือก็โดนมือหนาขอไอ้บ้านี้มาปิดปากฉันเอาไว้ ฉันพยายามออกแรงดิ้นสุดตัว ความมึนเมาที่มีตอนนี้บอกเลยว่าฉันตาสว่างขึ้นมาทันที เหมือนว่าฉันไม่ได้กินเหล้าเข้าไป ตุบ!!! ไอ้บ้านี้มันชกมาที่ท้องของฉันอย่างแรก ทำเอาฉันเจ็บและจุกจนไม่มีแรงจะยืนฉันค่อยๆ นั่งลงไปที่พื้นของห้องน้ำ เพราะความเจ็บที่มีมันทำให้ฉันถึงกับตัวงอคดตัวนอนไปกับพื้นไม่สนใจว่ามันจะสกปรกแค่ไหน “อย่าเล่นตัวเลย เพื่อนเธอบอกเองว่าเธอมันง่าย จะเล่นตัวทำไม” ฉันที่ได้ยินคำนั้นแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ตอนนี้ฉันทั้งเจ็บท้องและเจ็บใจไม่รู้มาก่อนว่าการมางานวันเกิดของเพื่อนต้นครั้งนี้มันทำให้ฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ “อย่าทำอะไรฉันเลย” “ได้ไงล่ะ ฉันจ่ายเงินแล้ว ของซื้อของขาย” ไอ้บ้านี่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าฉันทำหน้าหื่นกระหายและสูดดมกลิ่นน้ำหอมของฉันเข้าจมูก “เทสต์ดีนะเรา เลือกใช้ของแพงซะด้วย” “อย่าทำอะไรฉันอยากได้เท่าไหร่ เดี๋ยวฉันโอนคืนให้” ฉันพยายามต่อรองเพื่อที่ฉันจะไม่ให้ตัวเองต้องเจอเรื่องที่เลวร้ายที่สุด “เงินฉันก็มี แต่ที่ฉันอยากได้ ฉันอยากได้เธอ” “ว้าย!!” ฉันร้องเสียงหลง เมื่อจู่ ๆ หมอนี่จับฉันนอนหงายพร้อมกับแยกขาทั้งสองข้างของฉันออก และก็เอาตัวเองมาอยู่ตรงกลาง ก่อนที่มันจะปลดเข็มขัดของตัวเองและถอดกางเกงยีนออกเหลือเพียงแค่บ็อกเซ่อร์ “เรามาเริ่มกันเลยดีว่าจะไม่ได้เสียเวลา” “ชะ ช่วย..” ยังไม่ทันพูดจบคำไอ้เวรนี้ก็จมลงมาปิดปากของฉันด้วยปากของมัน ฉันพยามยามเบี่ยงหน้าหนีขัดขืนสุดฤทธิ์ด้วยความกลัว!!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม