"เจ้าคิดอะไรอยู่ กอพเยีย" เพราะว่านางนิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ มหาโจรจึงต้องเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัยใคร่รู้
"เปล่า" นางเลี่ยงตอบคำถามของเขา
"งั้นมารับขวัญข้า"
"รับขวัญ ทำยังไง?" คำพูดแปลกๆ ของเขาทำเอานางมุ่ยหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะรู้ตัวว่ารับขวัญหมายถึงอะไร เรียวปากอิ่มก็ถูกดูดกลืนเข้าสู่โพรงปากอุ่นอย่างรวดเร็ว มหาโจรเก็บเกี่ยวความหอมหวานบนริมฝีปากฉ่ำของกอพเยียอยู่นานชั่วครู่ จนรู้สึกหายอยากแล้วจึงถอดถอนออก กระดกปลายลิ้นเลียไล้ริมฝีปากด้านบนอย่างพึงพอใจ กอพเยียแทบจะกระทืบเท้ากรีดร้องให้ลั่นป่าในความเอาแต่ได้ของไฟมาร แต่นางก็ทำได้เพียงแค่กำมือเข้าหากันแน่นทั้งสองข้าง จ้องมองไฟมารราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ที่กระทำการหยามเกียรติและศักดิ์ศรีของนางต่อหน้าผู้คนมากมาย
"แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่ารับขวัญ ต่อไปเวลาข้าออกปล้น กลับมาแล้
