คนที่อยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ ได้แต่ผุดลุกผุดนั่งไปมาด้วยความกระวนกระวายใจ กระทั่งเวลาล่วงเลยถึงช่วงค่ำไฟมารก็ยังไม่กลับมาสักที กอพเยียลุกขึ้นแล้วเดินวนไปรอบๆ ห้องอีกสองรอบ ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดประตูออกไปถามขินที่เฝ้าอยู่ด้านนอก แต่แล้วเสียงฝีเท้าของใครบางคนวิ่งมาแต่ไกล ทำให้นางต้องหยุดแล้วเงี่ยหูฟังที่บานประตู
"พี่ขินหัวหน้าล่ะ" คนที่วิ่งมาแต่ไกลถามหาไฟมารในทันที
"ไม่อยู่พาไอ้พวกนั้นไปหาข่าว แล้วแกมีอะไรถึงได้วิ่งหน้าตาตื่นมา"
"พวกทางการเอารูปวาดของกอพเยียไปแปะไว้ทั่วเมืองเลยพี่ ข้าเลยว่าจะมาบอกหัวหน้า"
"หา! งั้นก็แย่น่ะสิ รีบไปหาหัวหน้าตอนนี้เลยเดี๋ยวข้านำไป เร็วเข้า!" ด้วยความตกใจทำให้ขินรีบนำหน้าพาอีกคนออกไปตามหาไฟมาร โดยลืมไปว่ามันได้รับมอบหน้าที่อะไรเอาไว้
แอด กอพเยียเปิดประตูออกมาด้านนอก นางมองไม่เห็นขินและสมุนโจรอ
