ตอนที่ 7
1627 คำ
ในขณะที่สิงห์นั่งดื่มเหล้ากับกวินท์ด้วยสีหน้าเซ็งๆเพราะว่าพ่อมาหาด้วยเรื่องอะไรอันนี้เขารู้ดีเพราะตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เอง เขารู้ว่าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล แล้วถึงจะดูเลวไปบ้างจนไม่เหลือความเป็นสุภาพบุรุษเพราะจงใจทำให้เฌอเสียหายตกเป็นขี้ปากพนักงานว่านี่คือของเมียเขาและบังเอิญว่าพี่เขยอย่างไอ้พายุไม่ปลื้มจนมีเรื่องทะเลาะกันตั้งแต่เช้ายันเที่ยง
แค่พี่เขยกับน้องเขยไม่ถูกกันเลยเปิดเผยไม่ได้!
“บอสครับนายดูโกรธจริงนะ”
“มึงนิ่งๆไว้น่า พ่อไม่เคยโกรธกูจริงๆเลยสักครั้ง”
“แต่ว่าบอส…”
“ไอ้ลูกเวรแกทำอะไรลงไปไม่สำนึกบ้างเลยรึไงห่ะ!?” ดูมันทำหน้าระรื่นทั้งเจ้านายทั้งลูกน้องสิ ส่วนคนประสาทกินคือเขาคนที่เป็นพ่อนี่ไงเพราะต้องโทรไปขอโทษน่านนทีแทนลูกชาย
“อะไรห่ะพ่อ? นี่มาถึงก็บ่นเป็นคนแก่อยู่นั่นแหละ!” เกือบชั่วโมงแล้วที่นั่งฟังพ่อบ่นเรื่องเดิมๆมันน่าเบื่อมากนะเว้ย
“หนูเฌอเสียหายเพราะแกนะไอ้ลูกเวร!” ไอ้ลูกชายหัวดื้อมันตั้งใจทำแบบนี้แน่นอนเขารู้สันดานดีเพราะเลี้ยงมาเองกับมือ
“ยังไงเฌอเป็นของผมอยู่ดีนะพ่อ”
“แกมีอะไรเหมาะสมกับน้องบ้างห่ะ!?”
“เหมาะสมเหรอ?”
“ก็เออน่ะสิ! ปล่อยน้องให้มีชีวิตที่ดีเถอะพ่อขอ”
“ผมเหมาะสมกับเฌอที่สุดแล้ว”
“ตรงไหนไม่ทราบ!?”
“ไม่มีใครรักเฌอได้เท่าผมหรอก ที่สำคัญนะผมรวยมากพอจะซื้อทุกอย่างที่เฌอต้องการมาใส่พานประเคนถึงมือให้!”
“ไอ้…ไอ้…โธ่เว้ย! เหมือนแม่แกไม่มีผิดเลย!”
“เกิดมาผมยังไม่เคยเห็นแม่เลยนะจะเหมือนแม่ได้ไงละ บางทีผมอาจจะเหมือนพ่อก็ได้เพราะพ่อเลี้ยงผมมาเองนะ”
“ไอ้สิงห์!!”
“ว่าไงครับพ่อเรียกซะเสียงดังเชียว นี่ผมตกใจนะ”
“แกนี่มัน…”
“หล่อใช่ไหมครับพ่อ?”
เสือแทบจะเอาเหล้าสาดหน้าลูกชายที่ช่างกวนประสาทไม่หยุด แล้วนี่เขานั่งด่ามาเป็นชั่วโมงยังไม่เห็นว่ามันจะสำนึกผิดอะไรเลย ซึ่งก็ชัดว่าเรื่องนี้มันตั้งใจทำให้น้องเฌอเสียหายเพื่อที่ใครจะไม่กล้าเข้ามายุ่งเพราะกลัวมีปัญหา
“กวินท์เฝ้าให้ดีอย่าให้มีเรื่องแบบนี้เกินขึ้นอีก” ในเมื่อสั่งลูกชายไม่ได้ก็มีอีกคนคือกวินท์ที่พอจะขัดขว้างได้
“ผมจะพยายามครับนายใหญ่” งานนี้ยากมากเพราะขนาดคนเป็นพ่อยังห้ามไม่ได้แล้วนับประสาอะไรกับเขาละ
หลังจากข่าวลือแพร่สะพัดเร็วซะยิ่งกว่าฝุ่นที่ล่องลอยในอากาศ คืนนี้ต้องไปงานเลี้ยงต้อนรับประธานคนใหม่ของบริษัททินเทวากรุ๊ปที่เพื่อนเขาเป็นรองประธานด้วย พ่อมันน่ะเป็นประธานหลังจากที่กวาดซื้อหุ้นแล้วพอรวมกับหุ้นที่มันมีอยู่ก็ทำให้มีอำนาจมากกว่าคนอื่นๆ
“บอสจะไปรับคุณเฌอเองรึเปล่าครับ?” เท่าที่หลอกถามมาคือคุณพายุจะไปกับคุณน่านนที ส่วนคุณเฌอจะขับรถตามไปทีหลังเผื่อว่าจะกลับก่อนเพราะไม่ชอบงานสังคม
“อืม เตรียมรถรึยัง?” คืนนี้เขาจะพาเธอมาค้างที่บ้านหลังนี้เพราะอีกไม่นานที่นี่จะเป็นเรือนหอของเราแล้ว
“รถพร้อมครับบอส” อยากรู้จังวะว่าบอสจะรุกขนาดไหน แล้วคุณเฌอจะต้านทานเสน่ห์ของบอสได้นานขนาดไหน
เขากับนายใหญ่แอบพนันกันอย่างลับๆหวังว่านายใหญ่จะคิดผิดนะที่บอกว่าคุณเฌอไม่มีทางรักบอสเพราะงานนี้พนันด้วยผู้หญิงถึงสามคนที่บ้านพักส่วนตัวสุดหรูอีกหนึ่งอาทิตย์
พ่อเป็นเสือขนาดนี้ บอสสิงห์จะธรรมดาได้ไงเล่า
บอสมีลูกเล่นมากกว่าที่นายใหญ่คิดไว้เยอะ
สิงห์มองตัวเองสำรวจความเรียบร้อยเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่เตรียมไว้เพื่อรับคนสวยให้ออกงานคู่กัน คืนนี้เขามีเรื่องจะถามเฌอด้วยเพราะมันสำคัญมากๆ
เรื่องไอ้ซีเนมกับไอ้แก่แซมมันเกี่ยวอะไรกับเฌอเพราะเขาจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเธอแน่ต่อให้ต้องเจ็บตัวจนตายก็ตาม
รถคันหรูแล่นด้วยความเร็วมากพอสมควรไม่นานก็จอดหน้าคอนโดหรู สิงห์เดินลงไปตามลูกน้องสาวคนสวยทันที ในคืนนี้ทุกคนจะเข้าใจว่าเธอเป็นใครโดยที่ไม่มีใครสงสัยด้วยซ้ำว่าเธอเป็นอะไรกับไอ้พายุ เขาไม่ได้จะเอาปัญหาของตัวเองมาเข้าใกล้เฌอหรอกนะแค่ต้องการให้พวกที่มันคิดจะมาขายขนมจีบหนีไปซะ
ชื่อเสียงเรื่องสั่งเก็บคนของเขามันมากพอจะขู่ทุกคนได้!
“อ้าวบอสมาได้ไงคะแล้ว…คืนนี้หล่อจัง!” มาในชุดสูทสีดำสนิทเซตผมเนี้ยบไม่มีดีดออกมาแม้แต่เส้นเดียว แถมตัวยังหอมฟุ้งไปด้วยน่ำหอมกลิ่นใหม่อีกด้วย
“มารับไปงานของทินเทวาด้วยกันไง คืนนี้เฌอจะต้องอยู่กับพี่” เขาจะใช้ฐานะเจ้านายบังคับให้เฌอให้อยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา
“เฌอขับรถไปเองก็ได้นะบอสไม่น่าลำบากมารับเลย” ตัวเราอยู่ห่างกันไม่ถึงไม้บรรทัดด้วยซ้ำมันทำให้รู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก หัวใจคล้ายว่ากำลังเต้นแรงผิดปรกติอีกต่างหาก
คืนนี้เขาหล่อดูดีมีเสน่ห์เรียกสายตาหลายคนให้สนใจ แต่ทางที่ดีคือควรออกห่างไม่ติดหลุมพรางที่จะนำปัญหาเข้ามา
“ไปกันเถอะคืนนี้เฌอจะต้องอยู่ข้างตัวพี่ในฐานะผู้ช่วยส่วนตัว พี่ต้องเจอกับลูกค้าเก่าบางคนแล้วยังต้องสานสัมพันธ์กับนักธุรกิจคนอื่นด้วย เฌอต้องอยู่กับพี่แล้วเรียนรู้ทุกอย่างจากพี่ไปให้ได้มากที่สุดก่อนจะย้ายไปทำงานกับอาน่าน” ถ้าเป็นเรื่องงานเธอไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งเขารู้ดีถึงได้กล้าใช้เป็นข้ออ้าง แล้วคืนนี้ไม่มีทางที่เธอจะรอดมือเขาไปได้หรอก
“อันนี้พี่ให้” กำไลข้อมือเรียบๆฝังเพชรเม็ดงามจากแบรนด์ดังที่บังเอิญว่าเห็นแล้วนึกถึงเธอเลยซื้อมาช่วงบ่าย
“มันมากเกินไปค่ะ!” เธอจะชักมือหนีแต่ว่าแรงน้อยกว่าไม่สามารถขัดขืนไหวเลยได้แค่มองด้วยสายตาเคืองและเบะปากอย่างไม่พอใจทั้งที่ความจริงก็ชอบกำไลข้อมือที่เขาให้อยู่นะ
“ไม่ชอบก็เก็บเอาไว้ แต่ถ้าชอบก็แค่ยิ้มให้พี่” แววตามันหลอกกันไม่ได้หรอกนะต่อให้จะทำหน้าบูดบึ้งอยู่ก็ตาม
“ใครชอบเหรอคะ?” เธอชักมือกลับแล้วเดินนำบอสสิงห์มาลงลิฟต์ไปชั้นล่าง
“ปากแข็งดีจริง” แต่ก็ปากหวานนะเขายังจำรสชาติได้ดีเลยแล้วคืนนี้จะหาทางจูบเธอทั้งตัวแน่นอน
สิงห์ตามเข้ามาในลิฟต์ยืนห่างจากเฌอพอสมควรก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดให้คนอื่นเข้ามา เขาอาศัยโอกาสนี้ขยับเข้าไปยืนชิดเธอโดยที่ไม่พูดอะไรแต่ค่อยๆจับมือเล็กแล้วแอบยิ้มอย่างพอใจเพราะเธอไม่ขัดขืนเหมือนตอนแรก
บางทีเฌออาจจะมีใจแต่ถูกใครบางคนห้ามอยู่ก็ได้
กวินท์แอบยิ้มดีใจไปกับบอสที่สามารถทำให้คุณเฌอวางใจมากพอจะจับมือเดินมาขึ้นรถด้วยกัน คืนนี้บอสวางแผนอะไรทำไมเขาจะไม่รู้ละแล้วลูกน้องที่ดีแบบเขาคงจะไม่อยู่เป็นก้างขว้างคอหรอก ถึงจะมั่นใจว่าคุณเฌอถึงไม่ยอมบอสง่ายๆแน่ แต่ว่าบอสก็คงจะงัดเล่ห์เหลี่ยมมาใช้แน่นอน
คืนนี้เขาแค่จะเปิดโอกาสให้บอสได้ทำคะแนนแค่นั้นจริงๆ
“มึงยิ้มอะไรกวินท์?” ไอ้ลูกน้องเหี้ยมันทำหน้าล้อเลียนได้กวนประสาทเหลือเกิน นี่ถ้าเฌอไม่อยู่นะพ่อจะไล่เตะเอาให้สะโพกหักจนไปผสมพันธุ์กับใครไม่ได้สักอาทิตย์
“ยิ้มก็ผิดด้วยเหรอครับบอส?” รักษาภาพพจน์เป็นคนดีมันน่าจะยากเกินไปสำหรับบอสจริงๆนะ ถ้าเขาแกล้งยั่วให้โมโหอีกนิดจะโดนเล่นงานย้อนหลังไหมวะเนี่ย
“พอเลยทั้งคู่น่ะ เรารีบไปงานกันเถอะค่ะ” เจ้านายลูกน้องคู่นี้จ้องหน้ากันเหมือนว่ามีปัญหางั้นแหละ แต่เธอได้ยินนะว่าใครเป็นคนพูดหาเรื่องก่อน
บอสสิงห์เดินไปขึ้นรถแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมืออีก เธอยอมใจในความมือเหนียวหนึบเหมือนตีนตุ๊กแกของเขาจริงๆ
เธอเชื่อว่าเขาใช้มุกเดิมเพื่อกันคนอื่นออกห่างชัวร์
เรามางานเลี้ยงต้อนรับท่านประธานบริษัทคนใหม่ของทินเทวากรุ๊ปช้าพอสมควรเลย เธอถูกแนะนำในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวคนใหม่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ถ้าเป็นผู้ชายเข้าหาบอสสิงห์จะพูดตรงประเด็นแต่แสดงท่าทีหวงก้างชัดเจนชนิดที่ไม่มีใครกล้ามายุ่ง ส่วนผู้หญิงที่เข้ามาทักทายเขาก็จะแนะนำว่าเธอเป็นคนพิเศษมากและให้ความสำคัญกว่าทุกคนรอบตัว
เขาชัดเจนจนเธอรู้สึกเขินเวลาถูกมอง
- ผู้เขียน
