เจ้าที่แรง

ตอนที่ 12

“ออกไปเลยเฌอจะกลับบ้าน” แค่พูดเสียงยังไม่ค่อยมีเลย

“ได้กลับบ้านแน่แต่ตอนนี้อยู่กับพี่ก่อน” ถึงจะนอนหันหลังเขาก็กอดได้ไม่ถือสาหรอก

“โอ๊ย…ปล่อยเลยนะไอ้บ้า!” จะให้ทำใจหันกลับไปมองเขาได้ยังไงเล่า ภาพเมื่อคืนถึงจะไม่ชัดเจนมากแต่ความรู้สึกมันชัดมาก บอสสิงห์ทำอะไรบ้างยังจำได้อยู่เลย แล้วดูตอนนี้เขาใส่แค่ผ้าเช็ดตัวอยู่เกิดหันไปแล้วเจอหนอนน้อย ไม่ใช่สิ! เมื่อคืนมันเป็นอนาคอนด้าตัวเบ้อเร่อเลยต่างหาก

“เรียกผัวว่าไอ้บ้าเลยเหรอสงสัยเมื่อคืนน้อยไป เรามา…”

“หยุดเลยนะแล้วถอยไปห่างๆเฌอด้วย!”

“จะกินข้าวก่อนหรืออาบน้ำก่อนดี?”

พูดถึงข้าวท้องก็ร้องทันที จมูกรับกลิ่นกระเทียมเจี้ยวหอมฟุ้งไปหมด เธอหันกลับไปมองแล้วอยากจะตบหน้าคนเจ้าเล่ห์สักทีเอาให้หายโกรธ แต่ลำพังแรงจะขยับตัวยังไม่มีเลยแล้วจะไปทำอะไรเขาได้เล่า

“พี่ว่าได้ยินเสียงท้องเฌอร้องนะ กินข้าวก่อนแล้วกัน” เมียหน้าบึ้งหน้าบูดก็ไม่แปลก เขาเดาไว้แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้

“เรื่องเมื่อคืนห้ามบอกพี่พายุกับพ่อนะ เฌอไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด” ทำงานแค่ไม่กี่วันโดนเขารวบหัวรวบหางซะงั้น รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นเลย

“เรื่องแบบนี้มันปิดไม่ได้หรอก อีกไม่นานทุกคนก็รู้อยู่ดีว่าเฌอได้กับพี่แล้ว” ลำพังตอนนี้ข่าวเขากับเธอก็ลือหึ่งไปทั่วทั้งบริษัท แล้วคิดเหรอว่าจะปิดได้ว่าเราเป็นอะไรกันในเมื่อเขาตั้งใจเปิดเผยขนาดนี้

“ไม่รู้แหละ เฌอยังไม่พร้อมให้ใครรู้ทั้งนั้น!” เธอขยับตัวหนีห่างมาไม่ถึงไม้บรรทัดด้วยซ้ำก็ถูกเขาดึงเข้าไปกอดแน่น คนอะไรไม่รู้ซุกไซ้นัวเนียเก่งจังเลย

“กินข้าวเถอะจะได้มีแรง เดี๋ยววันนี้พี่จะพาไปเดินเล่นซื้อกระเป๋ารองเท้าให้เมียแก้เบื่อ” เมื่อวานรองเท้ากัดใช่ไหม วันนี้เขาจะเลือกซื้อคู่ดีๆให้เธอเต็มที่เลย

ในที่สุดวันที่รอคอยมานานก็จบสิ้นลงสักที ถึงเฌอจะยังไม่รักกันสักนิดแต่อย่างน้อยเธอก็หนีเขาไปไหนไม่ได้แล้วเพราะถูกผูกมัดด้วยความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนของสองเรา เขาหวังว่าอีกไม่นานจะได้หัวใจดวงนี้มาครอบครองเหมือนที่เขาส่งหัวใจให้เธอเป็นคนดูแลตั้งนานแล้วนะ

“เหอะ! เมียคนที่ร้อยแปดน่ะสิ!” นึกแล้วก็ตลกเพราะเขามีคู่นอนด้วยเยอะมาก ชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงไม่ใช่ย่อยเลยด้วย เธอไม่เคยเชื่อคำว่ารักของเขาเลยสักครั้ง แล้วก็ไม่คิดด้วยว่าเขาจะสามารถหยุดที่เธอได้จริงๆ

การได้รักเขามันคือการพาตัวเองลงนรกดีๆนี่เอง

“คนอื่นแค่นอนด้วยเฉยๆไม่มีความรักมาเกี่ยวข้อง แต่กับเฌอพี่รักมากและพี่รักมานานแล้วด้วย เชื่อพี่เถอะนะ”

อาหารเช้ารสชาติดีแต่กลับไม่รู้สึกอร่อยเลยสักนิด เหตุผลเดียวคงมาจากผู้ชายตรงหน้ากับสถานะที่ได้มาด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจเลย เมื่อคืนเธอเมาส่วนเขาคงจะมีสติมากกว่า แล้วคำว่ารักก็เชื่อถือได้เพียงน้อยนิดถ้าเทียบกับชื่อเสียงลบๆที่ได้ยินมา

“ไม่อร่อยเหรอ?”

“รีบกินเฌอรีบกลับ”

“จะหนีพี่เหรอเฌอ?”

“ถ้าหนีได้บอสสิงห์จะไม่มีทางตามตัวเฌอเจอแน่ แต่นี่เฌอมีหลายอย่างต้องทำหนีไปไหนไม่ได้ เรื่องของเราเก็บเป็นความลับ บอกพี่กวินท์ให้รู้ด้วยว่าเรื่องนี้ใครก็ห้ามรู้โดยเฉพาะพ่อ”

“พี่จะพยายามนะ แต่เฌอจำไว้นะว่ามีพี่แล้วอย่าคิดจะสนใจใครเพราะว่าพี่ไม่ใช่คนใจดีอย่างที่คิด”

“เฌอก็ไม่เคยคิดว่าบอสใจดีอยู่แล้ว!” เขาคิดอะไรอยู่ห่ะถึงคิดว่าเธอจะมองว่าเขาเป็นคนใจดีได้ อย่าลืมสิ่งที่เคยทำไว้ในอดีตจนถึงปัจจุบันที่เกือบจะวางมวยกับพี่พายุหลายรอบ แล้วไหนจะที่บาร์และผู้หญิงอีก เขาคิดว่าเธอเจออะไรแบบนี้ยังจะคิดว่าเขาใจดีได้อีกเหรอบ้ารึเปล่าเนี่ย

ยังไงเขาก็คือคนอันตรายที่ควรจะหนีให้ห่างที่สุด!

“เรียกพี่ไม่ได้เหรอไหนๆ เราก็เป็นผัวเมียกันแล้ว?” เรียกแต่บอสอยู่นั่นแหละมันขัดใจมากรู้ไหมวะ เขาอยากจะให้เธอเรียกว่าพี่สิงห์หรือไม่ก็ที่รักอะไรประมาณนี้ไม่ใช่เรียกบอสอย่างเดียว ลำพังแค่ต้องตามใจแล้วกินกันเงียบๆก็มากพอแล้ว มันจะมีสักอย่างไหมที่เธอจะตามใจเขาบ้าง

“บอสค่ะ!” ชัดนะว่าจะเรียกแบบไหน

“โอเคครับเมีย!” ก็ชัดเหมือนกันว่าเราเป็นอะไรกัน

หลังจากจัดการอาหารเช้าก็อาบน้ำแต่งตัวในชุดของบอสถึงตัวจะใหญ่กว่ามากก็ตามเถอะ

คิดซะว่าเป็นชุดโอเวอร์ไซซ์แล้วกันน่ารักดี!

บอสสิงห์บอกว่าจะไปส่งเองเพราะไม่อยากให้นั่งรถกลับ แล้วที่สำคัญคือตอนนี้นั่งอยู่ในรถเกือบสิบนาทีแล้วล้อยังไม่ขยับหมุนออกจากประตูบ้านเลยสักเมตรเดียว

นี่เขาต้องการอะไรกับเธออีกเนี่ย!

“เรื่องไอ้แก่แซมกับไอ้ซีเนมมันเกี่ยวอะไรกับเฌอ?” นี่คือสิ่งค้างคาใจตั้งแต่วันนั้นแล้วแต่ไม่มีโอกาสจะถามสักที

“บอสรู้จักด้วยเหรอ!?” โลกมันจะกลมมากเกินไปแล้วนะ

“ใช่ ไอ้ซีเนมมันฆ่าเพื่อนพี่ตายเราเลยเป็นศัตรูกัน ถ้าฆ่าได้ง่ายๆพี่คงทำแล้ว ที่นี้จะตอบได้รึยังว่ามันเกี่ยวอะไรกับเฌอ?” จากที่กล้าสบตาในตอนนี้เธอหันไปมองทางอื่นแทน มือก็กำแน่นขึ้นจนเขากุมมือเล็กไว้อยากให้ไว้ใจพอจะเล่าให้ฟัง ถึงเธอจะไม่เชื่อว่าเขารักเธอมากขนาดไหนแต่สักวันก็คงจะเชื่อ เรื่องความปลอดภัยของคนที่ถูกหมายหัวในตอนนี้สำคัญที่สุด

เขาจะเป็นเสื้อเกราะกันกระสุนให้เธอได้

เขาสามารถรับระเบิดแทนเธอได้

เขายอมถูกสับเป็นชิ้นๆเพื่อให้เธอปลอดภัย

และเขาพร้อมตายแทนเธอได้เสมอ

“คือว่า…” เธอไว้ใจบอสไม่ได้เพราะอันตรายอยู่รอบตัวขืนดึงเขาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยคงไม่ดีแน่

“อย่าให้พี่ต้องรู้เองนะเฌอ พี่พร้อมจะเสี่ยงทุกอย่างเพื่อให้เฌอปลอดภัย แต่ถ้าวันหนึ่งต้องเป็นอะไรก็อยากจะรู้แค่เหตุผลเท่านั้นเอง” คนอย่างเขามันไม่เคยกลัวตายอยู่แล้ว แต่สิ่งที่กลัวคือก่อนจะตายต่างหากละ เขาพร้อมจะท้าชนกับทุกคนเพื่อเฌอแต่เหตุผลของเธอมันมีค่ามากพอที่เขาจะสละชีวิตให้ไหม

ถึงจะต้องการความรักขนาดไหนก็ต้องมีสมองด้วย

“รู้แค่ว่าลุงแซมยังไม่ฆ่าเฌอจนกว่าจะได้ในสิ่งที่ต้องการ” อีกไม่นานจะถึงวันเปิดพินัยกรรมซึ่งต่อไปทุกอย่างจะชัดเจนกว่านี้และอันตรายขึ้น อำนาจเงินทองมันดีมากพอจะทำให้คนมีชีวิตสุขสบายแต่ก็เลวร้ายมากพอจะทำให้ไล่ฆ่ากันเองเพื่อแย่งชิง

กว่าจะถึงวันนั้นเธออาจจะตายแล้วก็ได้

“เรื่องมรดกใช่ไหม?” สายรายงานมาว่าแบบนี้แต่ไม่ได้บอกว่าเฌอเป็นญาติฝั่งไหนแล้วได้รับมรดกมากมายจนมันสามารถฆ่ากันได้ก็คงจะไม่ใช่ญาติห่างๆแล้วละ

ใช่ว่าเขาจะไม่รู้จักครอบครัวเธอนะ แต่เพราะรู้จักดีนี่แหละถึงสงสัยแล้วทำไมไอ้พายุถึงไม่โดนหมายหัวบ้างเลยละ

“ถ้ารู้ดีขนาดนี้แล้วลงทุนสืบต่ออีกนิดก็คงรู้มั้งคะ”

“ขี้เกียจแล้วมันก็เปลืองเงินด้วย พี่ถามเฌอง่ายกว่าเยอะ”

“เฌอเป็นหลานที่ลุงแซมไม่เคยเห็นแม้แต่หน้า แต่ในตอนนี้ต้องการแค่ลายนิ้วมือกับชีวิตเฌอ รู้แค่นี้พอนะคะที่เหลือสืบเอง” มาบอกว่าเปลืองเงินแล้วทำหน้าทะเล้นใส่นี่นะ บอสสิงห์ขี้เกียจรอมากกว่าเลยถามเองแต่บางอย่างก็ไม่สามารถบอกได้จริงๆ

ได้รู้แค่นี้ก็มากพอแล้วตอนนี้พาเมียไปหาเลือกซื้อชุดใหม่ดีกว่า ไหนๆก็มีโอกาสอยู่กันแค่สองคนทั้งที เฌอไม่พูดอะไรนอกจากยิ้มแล้วหลับไปง่ายๆตามฉบับคนอดหลับอดนอนมาเกือบทั้งคืนแต่คิดแล้วก็มีความสุขดี

จะไม่มีใครพรากความสุขของเขาไปได้

ไอ้แก่แซมมันจะไม่มีทางทำอะไรเฌอได้แน่เพราะเขาจะปกป้องดูแลเธอเอง เขารู้ตัวดีว่าโหยหาความรักมากจนสามารถทำได้หลายอย่างเพื่อให้ได้ความรักมาครอบครองเพียงคนเดียว แล้วเรื่องนี้พ่อเองก็รู้ดีว่าเขารักเฌอมานานขนาดไหน

พ่อคือคนที่น่าจะเข้าใจเขามากที่สุด แต่ก็เป็นคนที่ด่าเก่งฉิบหายเลยเวลาทำผิดพลาดแต่ก็คอยจัดการทุกเรื่องให้อยู่ดี

เขาฝันว่าอยากจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ มีพ่อแม่และลูกน่ารักสักคนจะเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายก็ได้ แต่ก่อนจะถึงตอนนั้นต้องเอาชนะใจเมียให้ได้ก่อน

นอกจากเปย์หนักแล้วเล่นท่ายากต้องใช้วิธีไหนอีกนะ

“มองอะไรขับรถไปดีๆสิ” มาจ้องอยู่นั่นแหละไม่ไว้ใจนะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ย

“นิดหน่อยก็ไม่ได้ดุจัง!” เธอไม่อยากจะมองหน้าเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แต่อย่ามาห้ามเขามองเธอนะเพราะมันคือความสุขเล็กๆน้อยๆในชีวิต

“เฌอนี่นะดุพี่ เอ๊ย!! บอสสิดุ!”

“เรียกพี่สิงห์น่ะถูกแล้วหรือจะเรียกว่าผัวดี?”

“นี่บอสประสาทปะ!”

เฌอทำหน้าดุใส่แต่รู้ไหมว่าน่ารักมากขนาดไหน นี่ถ้าไม่ได้ขับรถนะคงจะนั่งมองหน้าเธอนานๆ อธิบายทุกสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปให้รู้ถึงเหตุผลของคนขี้หวง แต่คนไม่รักจะเข้าใจได้ยังไงว่าเวลาที่รักใครสักคนมากๆจะหวงจะหึงกลัวว่ามีคนมาแย่งไปต่อให้ตัวเองจะไม่มีสิทธิ์เลยก็ตาม

แต่ในตอนนี้เขามีสิทธิ์ทุกอย่างแล้ว