ตอนที่30 เล้าโลม
บราเซียลายลูกไม้ที่เป็นดั่งกำแพงขวางกั้นริมฝีปากหยักหนากับอกอวบหยุ่น ถูกปลดออกแล้วโยนลงข้างเตียงจนเจ้าของร่างแทบไม่รู้ตัว มือใหญ่กอบกุมบีบเค้นอย่างอุกอาจถือสิทธิ์ จมูกโด่งสูดรับกลิ่นละเมียดจากผิวเนื้อ ดั่งภุมรินตัวโตกดปากลงบนดอกบัวงามดูดกลืนความหอมหวานจากเกสรดอกไม้ตรงหน้าอย่างหื่นหิวแหละโหยหายิ่ง ดอกบัวงามในบึงใหญ่ไหวเอนสะท้านตามแรงอารมณ์ที่พัดโหมมาปะทะ ภุมรินตัวร้ายโดดใส่บัวงามสองดอกสลับไปมาอย่างหนำใจ คล้ายดั่งว่ามันไม่เคยพานพบดอกบัวดอกใดที่ให้ความหวานจรุงใจเช่นนี้มาก่อนในชีวิต
หญิงสาวพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาอย่างยากเย็น ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลเป็นสัมผัสที่เธอได้รับรู้เป็นครั้งแรกในชีวิต ความรู้สึกวาบหวามปั่นป่วนที่ก่อตัวขึ้นในท้องน้อยของเธอ มันซ่านสุขจนเกือบลืมหายใจหวามหวิวจนไม่อาจฝืนอำนาจแห่งดำกฤษณาที่เข้าครอบงำ แผ่นหลังเนียนลอยขึ้นมาจากเตียงป้อนปรนในสิ่งที่เขาเรีย
