ตอนที่31 หนอนบ่อนไส้
สถานีอนามัยภายในไร่อัศวพงษ์เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
คืนนี้ค่อนข้างเงียบสนิทชาวบ้านและคนงานที่มารับบริการบางตาลงเรื่อยๆ เมื่อดึกมากขึ้นในช่วงนี้ก็ไม่มีคนป่วยอาการหนักที่ต้องมานอนพักรักษาตัวในสถานีอนามัยแต่อย่างใด ทำให้ทั้งสถานีอนามัยมีเพียงนางพยาบาลสาวเฝ้าอยู่คนเดียวเท่านั้น บอดี้การ์ดหน้าหยกก้าวเดินขึ้นบันไดมาอย่างช้าๆ สีหน้าและแววตาสงบนิ่ง ไซมอร์นกระชับปืนพกสั้นกึ่งอัตโนมัติภายในเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำให้เข้าที่ เขากวาดสายตาไปรอบๆ เหมือนราชสีห์ที่กำลังมองหาเหยื่อ ประตูห้องเป็นกระจกใสทำให้เห็นบริเวณด้านในชัดเจน นางพยาบาลที่นั่งอยู่ส่งยิ้มให้ชายแปลกหน้าทันทีที่ชายหนุ่มผลักประตูเข้าไปด้านใน
“สวัสดีค่ะไม่ทราบว่าป่วยเป็นอะไรมาคะ”
พวงเพ็ญสอบถามอาการของคนแปลกหน้า พร้อมๆ กับจับสังเกตท่าทีของชายหนุ่มอย่างระแวดระวัง ด้วยรัศมีบางอย่างที่แปล่งออกมาจากชายหนุ่มที่เป็นคนไข้ยามวิกาลของ
