จีบให้วุ่นลงทุนด้วยหัวใจ

ep.7

ลักษณะของร้านเป็นแบบชั้นครึ่งด้านบนเป็นโซนวีไอพีราคาค่อนข้างแรงเลยแหละ แต่ก็มีลูกค้าขึ้นไปใช้บริการเยอะนะหนึ่งในนั้นก็เฮียบอสไงคะ แต่ฉันชอบด้านล่างมากกว่านะ มีโต๊ะให้เลือกหลายแบบทั้งนั่งและยืน โซฟาก็มี และสายตาฉันก็ดันไปสะดุดกับชายคนนึงยืนอยู่ข้างเวที ใบหน้าของเขาไม่ได้หันไปทางนักร้องบนเวทีแต่กลับหันข้างให้เวทีเหมือนสายตาคู่นั้นกำลังจ้องมองมาที่ฉัน แว๊บนึงดวงตานั้นวาบเป็นประกายสีแดงขึ้นมาจนน่าขนลุก

มือบางยกขึ้นมาขยี้ดวงตากลมโตของตัวเองทั้งสองข้าง และโฟกัสไปที่ตำแหน่งเดิมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับไม่เห็นใครซักคนยืนอยู่ตรงนั้น

"สงสัยตาฝาด" โบนัสพึมพำออกมาเบาๆเหมือนคุยคนเดียว ฉันสลัดความคิดนั้นทิ้งแล้วหันมาสนใจแก้วเหล้าตรงหน้าจนเวลาล่วงเลยผ่านไปทุกคนดูเหมือนจะเมามากแล้วแต่เว้นพี่นนท์ไว้คนนึงรายนั้นนั่งนิ่งเลย 'หรือเมาแหละ แต่เก็บอาการฮ่าๆๆ' ส่วนฉันน่ะหรอ ม่ายยหวายย~

"โบนัสพอแล้ว~ ฉานว่าแกโทรตามเฮียอะไรของแกมารับได้แล้ว~" น้ำใสเอ่ยบอกเพื่อนสาวเสียงยาน ไม่เมาเท่าไหร่แต่ว่าจำชื่อเฮียไม่ได้ หึหึ! 'ยัยบ๊องเอ้ย!' แต่ยังไม่ทันได้หยิบโทรศัพท์ บอสที่นั่งมองน้องสาวอยู่ตลอดเวลาก็ลงมาซะก่อน

"ไปโบนัสกลับบ้านกัน...นนท์ฝากไปส่งน้ำใสกับส้มจี๊ดด้วยนะ"

"ครับๆไม่ต้องห่วง"

จากนั้นบอสประคองร่างคนเมาออกจากร้านอย่างทุลักทุเลเซซ้ายขวากว่าจะพ้นประตูหน้าร้าน

"โบนัสเดินดีๆ เดี๋ยวล้ม" เสียงทุ้มพูดบอกน้องสาวเขาเองก็ดื่มไปไม่น้อยเช่นกัน แค่รู้สึกตึงใบหน้านิดหน่อยไม่ได้เมาอะไร

นิวตั้นTAKE

คืนนี้ผมมีนัดกับพี่ชายที่ร้านหลังมอ แต่ก่อนไปต้องไปจัดการอีกนัดก่อน รุ่นน้องปีสองมาเสนอให้ไม่สนองได้ไงล่ะครับปล่อยซักสองน้ำค่อยไปดื่มก็แล้วกัน

.

.

.

.

"พี่นิวรุนแรงจังเลยนะคะ" เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อชายหนุ่มถอดถอนแก่นกายออกดึงเครื่องป้องกันทิ้งถังขยะ

"ไม่ชอบ?" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามขณะที่มือหนาใช้ทิชชู่เช็ดทำความสะอาดตัวเองและบอมแบมที่จัดแจงแต่งตัวเสร็จพอดี

"แหมม...ใครว่าล่ะคะชอบมากต่างหากค่ะ" เสียงหวานเอ่ยออดอ้อนเอาใจ ในใจหล่อนอยากจะสานสัมพันธ์ผูกมัดเขาเอาไว้แต่เจ้าตัวกับระวังและป้องกันอย่างดี

"หึหึ!" เสียงทุ้มกลั้วหัวเราะในลำคอ ไม่ชอบสิแปลกแอ่นรับซะขนาดนั้น เหอะ!

"พี่นิวไปค้างกับแบมมั้ยคะ" บอมแบมพยายามโน้มน้าวให้ชายหนุ่มที่เพิ่งมีความสัมพันธ์โอนอ่อนตามเธอ

"ไม่อ่ะ...ไม่ชอบนอนห้องคนอื่น มันนอนไม่หลับ"

"ถ้างั้นให้แบมไปนอนห้องพี่นิวได้มั้ยคะ"

"พี่ไม่ชอบให้คนอื่นไปนอนค้างที่ห้องเหมือนกัน"

นิวตั้นพูดตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย มือหนาพลางจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ ก่อนจะสาวเท้าเดินออกจากห้องพักโรงแรม ผมไม่เคยไปห้องส่วนตัวคู่นอนคนไหนและไม่พาใครเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวเลยซักครั้ง

ใช้เวลาไม่นานรถสปอร์ตสีน้ำเงินของนิวตั้นก็เข้ามาจอดยังลานจอดรถของร้านเหล้า 'ป่านนี้พี่ชายผมคงเมาไปแล้วมั้ง'

เมื่อลงจากรถแต่ยังไม่ทันได้เข้าไปในร้านสายตาคมเห็นชายหญิงคู่หนึ่งประคองกันเดินออกมาจากด้านในของร้าน แต่พอเพ่งมองจึงเห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายที่ตอนนี้ควรนั่งอยู่ในร้านสิ ทำไม.....

"พี่บอสจะกลับแล้วหรอครับ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทำให้คนที่กำลังวุ่นวายกับการประคองคนเมาหันมามอง

"นิวทำไมเพิ่งมา นัดหกโมง...แต่อย่าเพิ่งตอบ มาช่วยหน่อย....โบนัสยืนดีๆ" ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรพี่บอสก็จับคนเมามาให้ผมช่วยประคองและแกะมือเล็กของเธอที่เกาะแขนพี่บอสไม่ยอมปล่อย

ออกอย่างยากลำบาก

วูบบ~

กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายสาวผสมกับกลิ่นน้ำหอมและยังมีกลิ่นเหล้าปะปนอยู่ด้วยทำให้ผมเผลอสูดดมเข้าไปสุดปอด 'ตัวหอมจังวะ'

"อย่าเพิ่งกลับเซ่~ กำลังสนุกเลย!!!"เสียงอ้อแอ้จากร่างเล็กที่ผมประคองอยู่โวยวายขึ้นมา ขืนพี่บอสไม่พากลับตอนนี้มีอ้วกแน่

"จะรอให้ป๊ามารับใช่มั้ย"

"อย่า มา ขู่ น้อง~" คนเมาพูดด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิดที่ถูกขัดใจ ทั้งที่สภาพตัวเองตอนนี้แทบยืนไม่อยู่ 'คงจะแสบน่าดู'

"เฮียไม่ได้ขู่นะ ถ้าน้องดื้อเฮียจะโทรให้ป๊ามารับ"

"เฮียอ่ะ~ใจร้าย"

ผมยืนฟังสองคนนี้เถียงกันพอจะจับใจความได้ว่าผู้หญิงคนนี้คงเป็นน้องสาวของพี่บอส จากนั้นพี่บอสเดินไปยังรถเพื่อขับมารับคนเมาที่ยืนโงนเงนจับแขนผมแน่น เพราะอย่างนี้ไงผมถึงไม่อยากมีแฟนตอนนี้ 'ภาระชิบหาย'

"คาย?" และในขณะที่ยืนรอเธอเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามเสียงยานฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ทันทีที่ผมเห็นหน้าคนเมาใกล้ๆชัดๆ บอกได้เลยว่า สวยมาก แต่ทำไมผมถึงรู้สึกคุ้นหน้าเธอจังวะ 'เคยเจอที่ไหน?'

"ยืนดีๆสิครับ..เดี๋ยวล้ม" เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนในอ้อมแขน ไม่รู้เธอดื่มเข้าไปมากแค่ไหนถึงได้เมาเละเทะขนาดนี้ และแทนที่เธอจะทำตามที่บอก..เปล่าเลย.. กลับทิ้งน้ำหนักมาที่ผมมากกว่าเดิมอีกแล้วไอ้ก้อนกลมๆนิ่มๆนั่นก็ถูไถไปมากับแขนผม ยิ่งมองหน้าเธอมันเหมือนมีบางอย่างที่กำลังดึงดูดให้ผมโน้มเข้าใกล้ 'ใจเย็นไว้ไอ้นิว..หายใจเข้าลึกๆ' ผมเบนหน้าหนีไปอีกทางไม่สนใจคนตัวหอมที่ประคองอยู่

เจอกันแล้วสินะ~~~ เสียงเข้มดุดันปะปนไปด้วยแรงอาฆาตดังก้องกังวาลดั่งสายลมพัดผ่าน....