บทที่ 13 “ทำไมผมต้องอาย ในเมื่อความจริงผมเป็นผัวคุณ แต่นับจากนี้ไปผมจะไม่ยอมเป็นแค่ผัวชั่วคืนของคุณอีกแล้วเลย์ลา” “คาร์ล...ฉันบอกว่า...” แค่เพียงเธออ้าปากกลับเป็นการเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มจ้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากเล็กและประกบปิดมันไว้แน่น เสียงประท้วงของหญิงสาวที่ดังในลำคอไม่ได้ผล มือทั้งสองก็ถูกกดจนติดเบาะรถ กลับกลายเป็นว่าเธอเองที่ถูกตลบหลัง ต้องมาอยู่ใต้อำนาจของเรือนร่างแกร่งอีกครั้ง “คาร์ล...อา...คาร์ล” เลย์ลาพยายามจะหลบหลีกปากอิ่มให้พ้นจูบของเขา แต่ไม่ว่าเธอจะเอียงหน้าไปทางไหนคาลเดอร์ก็เลื่อนปากของเขาตามไปและบดเบียดริมฝีปากร้อนของเขากับกลีบปากชุ่มฉ่ำของเธอ “คาร์ล...อืม...คาร์ล” “เลย์ลา...ผมตามหาคุณก็เพื่อขอโทษ” เขากระซิบบอกทั้งที่ปากยังบดคลึงอยู่บนริมฝีปากของหญิงสาว นางโชว์แสนสวยหายใจ