คำสั่งพ่อ

1134 คำ
บ้านพ่อกับแม่ที่ชลบุรี “มาแล้วหรอ..นึกว่าแกจะไม่กลับมาหาพ่อกับแม่แล้ว..” ฉันเดินเข้ามาในบ้านก็เจอแม่คนแรกที่ดักอยู่หน้าประตูทำหน้าตางอนๆใส่ “มาซิจ๊ะแม่ ลูกจะไม่มาได้ยังไงละปีใหม่ทั้งทีต้องมาทุกปีอยู่แล้ว..” “นี่มันเลยปีใหม่มาตั้งอาทิตย์หนึ่งแล้วนะเพิ่งจะโผล่หัวมา ฉันได้ข่าวว่าแกไปนอนค้างบ้านไอ้อ้อมมาตั้งเป็นอาทิตย์ ทำไมไม่กลับมานอนบ้านตัวเองห๊ะ..?” “นี่แม่รู้หรอ..?” ฉันตกใจมากที่แม่รู้ว่าฉันมาถึงชลบุรีได้เป็นอาทิตย์ นี่แม่รู้ได้ไงเนี้ย “ไอ้ตงมันบอกมานะซิ มันบอกว่าเห็นแกเข้านอกออกในบ้านไอ้อ้อมเมื่อ 2-3 วันก่อน เลยให้มันไปสืบมาถึงได้รู้ว่าแกมาถึงชลได้เป็นอาทิตย์แล้วนี่ไง..” “ไอ้ตงหรอ..?” ฉันโกรธมากที่รู้ว่าไอ้ตงเพื่อนตอนสมัยเรียนประถมที่ิอยู่ข้างบ้านแอบมาฟ้องแม่ มันนี่ขี้ฟ้องตั้งแต่เด็กยันโตจริงๆ นี่ตั้งแต่ฉันเรียนจบประถมที่นี่ไปก็ไม่ได้เจอหน้ามันเลย เพราะฉันไปเรียนที่กรุงเทพฯกับอ้อมตั้งแต่มัธยมจนจบมหาลัย ไม่คิดเลยว่ามันจะมีนิสัยเหมือนเดิม “แกไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย รีบเข้าไปง้อพ่อแกเลย นู้น..นั่งหน้างอไม่พูดจากับใครตั้งแต่เช้าแล้ว“ “นี่พ่อก็รู้ด้วยหรอ..?” “ก็ใช่นะซิ..พ่อแกตั้งตารอแกกลับมาบ้านทุกวัน ตั้งแต่วันที่แกโทรกลับมาบอกว่าจะกลับบ้านช่วงปีใหม่นั่นแหละ” ฉันมองเข้าไปในบ้านอย่างรู้สึกผิด ที่ให้ความหวังพ่อแบบนั้นจนทำให้พ่อต้องรอตั้งหลายวัน ฉันเดินเข้าไปในบ้านช้าๆเห็นพ่อนั่งดูโทรทัศน์อยู่ พอพ่อเห็นหน้าฉันก็ทำหน้านิ่งใส่แล้วก็ไม่ยอมพูดจาด้วย “พ่อจ๋า..” “...” ฉันเดินเข้าไปหาพ่อใกล้ๆแล้วก็นั่งลงช้าๆข้างๆพ่อ “คิดถึงพ่อจังเลย..” “...” ฉันเข้าไปกอดพ่อแน่นๆ แต่พ่อนิ่ง เงียบสนิท สงสัยจะโกรธจริง “ลูกซื้อของฝากมาให้พ่อเยอะแยะเลยนะ มีขนมที่พ่อชอบ เสื้อหล่อๆ แล้วก็มี DVD หนังจีนเรื่องหวงเฟยหงเรื่องโปรดของพ่อด้วย แบบมีทุกภาคเป็นระบบแบบ HD ชัดเห็นยันรูขุมขนของพี่หวงเลยนะ นี่ลูกไปตามหามาให้พ่อได้ทุกภาคเลยนะเนี้ย..” ฉันหยิบของฝากมาวางลงบนโต๊ะเรียงให้พ่อดู พ่อเริ่มเหล่ตาหันมามองหนังจีนที่ฉันเอามาวางล่อตา แต่พอฉันหันไปมองพ่อก็ทำเป็นหันหน้าหนี “พ่อจ๋า..อย่างอนเลยนะ..ลูกอยู่ที่นี่ได้แค่ 3 วันเองนะ ต้องกลับไปที่ร้านแล้ว ถ้าพ่อมัวแต่งอนแบบนี้เราก็จะไม่ได้คุยกันนะ..” “...” พ่อมองหน้าฉันแล้วก็หันหน้าหนี “ก็ได้..ถ้าพ่อไม่หายโกรธลูก ลูกจะเอาพี่หวงกลับให้หมดเลยนะ..” ฉันทำท่าเก็บหนังจีนพ่อรวบจะลุกขึ้นยืน “ไปเปิดให้ดูก่อนว่ามันชัดจริงๆไหม ถ้าดีจริงอย่างที่พูดค่อยมาคุยกัน..” “...” ฉันหันมามองหน้าพ่ออย่างนึกขำ แต่ก็ทำตามที่พ่อบอกแล้วเดินมานั่งข้างๆ กอดแขนพ่อเอาไว้อย่างรักสุดหัวใจ “ชัดไหม..?” “ก็ดี..” ฉันยิ้มในความเล่นตัวของพ่อ แล้วก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มพ่อ 1 ทีด้วยความคิดถึง “คิดถึงพ่อที่สุดเลยรู้ไหม..?” “คิดถึงแต่ก็กว่าจะมา พ่อรอแกตั้งหลายวัน..” “ก็มาแล้วนี่ไง...จะอยู่หลายๆวันให้พ่อหายคิดถึงไปเลยดีไหม..?” “3 วันเองเนี้ยนะ หลายวันของแก.?” “ใครบอกเล่า..จะอยู่ 3 เดือนต่างหาก..” “พูดจริง..?” พ่อหันมาทำตาโตใส่ฉันจนฉันต้องหัวเราะออกมา “555 ลูกล้อเล่น..ใครจะอยู่ตั้ง 3 เดือนละพ่อ ร้านกาแฟลูกใครจะดูแลละ..?” “ก็บอกแล้วว่าให้เลิกทำกลับมาอยู่บ้านเรา จะไปเปิดทำไมร้านกาแฟที่ภูเก็ตเนี้ย มันอยู่ตั้งไกล” “มันเป็นความฝันของลูกเลยนะพ่อก็รู้ แล้วที่นั่นก็ขายดีมากๆด้วย ย่าอุตส่าห์มีที่เอาไว้ให้ตั้ง 2 ไร่ จะไม่ให้ทำประโยชน์ได้ยังไง ขายไปเสียดายแย่..” “แล้วถ้ามีพวกฝรั่งมาจีบละแกจะทำยังไง..?” “โอ๊ย..ไม่มีหรอกพ่อ พ่อไม่ต้องห่วง..นี่เปิดมา 4 ปีแล้วนะยังไม่เห็นฝรั่งสักหัวเลย..” “เออๆ..อย่าให้รู้นะว่ามีฝรั่งมาจีบ...จำไว้นะว่าพ่อไม่ชอบ แกจะมีแฟนหรือมีผัวเป็นคนไทยกี่คนก็ได้แต่ต้องไม่ใช่พวกฝรั่งขี้นก เพราะพ่อไม่ชอบ..” ฉันมองหน้าพ่ออย่างนึกขำ “จะคนไทยจะฝรั่งก็ไม่มีทั้งนั้นแหละ ลูกอยู่กับพ่อกับแม่แบบนี้แหละดีแล้ว..” “เออดีแล้ว..อยู่กับพ่อไปแบบนี้แหละ ไม่ต้องมีผัว..ลูกคนเดียวพ่อเลี้ยงได้..” ฉันเข้าไปกอดพ่อแล้วพ่อก็กอดฉันตอบ เรา 2 พ่อลูกกอดกันด้วยความรัก “หวงกันจัง หวงตั้งแต่เด็กยันโตกลัวแต่มันจะมีผัวนี่แหละ แก่ตัวไปเดี๋ยวมันจะขายไม่ออก..” แม่เดินมาแซวฉันกับพ่อ “ไม่ต้องมีก็ดี อยู่กับพ่อนี่แหละ ผู้ชายสมัยนี้มันไว้ใจไม่ได้..” “เหมือนแกตอนหนุ่มๆไง เผลอเป็นไม่ได้ไปส่งสายตาหวานให้คนนู้นทีคนนี้ที เป็นไงละพอมีลูกสาวก็หวงกลัวว่ามันจะมาเจอผู้ชายอย่างแกใช่ไหมละ..?” ฉันหันมามองหน้าแม่อย่างขำๆที่แม่พูดประชดพ่อ จนพ่อทำหน้าตาไม่ถูก “ลูกไม่อยากมีเองแหละแม่ อยู่เป็นโสดแบบนี้ก็สบายใจดี มีแฟนแล้วปวดหัว..” “เห็นไหมลูกมันไม่อยากมีเอง ฉันไปห้ามมันที่ไหน..” พ่อรีบหันไปหาแม่ทันที แม่เลยส่ายหัวระอาฉันกับพ่อจึงเดินหนีเข้าครัวไป จะบอกว่าพ่อหวงฉันหรือเปล่าหรอ..จริงๆก็ใช่นะ ตอนสมัยเรียนพ่อสอนให้ฉันรู้จักช่วยเหลือตัวเองแล้วก็เข้มแข็ง ชอบบอกว่าเป็นผู้หญิงห้ามเข้าหาผู้ชายก่อนมันดูไม่ดี ถ้าชอบใครก็ต้องเก็บกิริยาท่าทางไว้อย่าให้เขารู้ว่าชอบ เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เขารู้เขาจะเห็นเราเป็นของตาย     ...    
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม