“จะปล่อยฉันได้หรือยัง” กชมนสะบัดมือออกจากมือที่เป็นดั่งคีมเหล็ก เมื่อรับรู้ถึงแรงที่ผ่อนปรนลง วราแน่ใจแล้วว่าเมฆกับหมอกขึ้นไปข้างบนแล้วจึงยอมปล่อย แต่ทันทีที่เป็นอิสระ ผู้เป็นแม่ก็พุ่งตัวใส่ลูกสาว เพียะ!! “คุณ!” มุกตกใจที่วราใช้ตัวมาขวางไว้ และกลายเป็นเขาเองที่ถูกแม่ของเธอตบ แววตาคมกริบของเขาดูโหดเหี้ยมขึ้นมาในพลัน จนกชมนเริ่มหวั่นเกรง ถอยหลังไปตั้งหลัก แต่ก็ยังทำเป็นวางท่าขึงขัง “ผมไม่เป็นอะไร” วรารับรู้ได้ถึงความห่วงใยจากมุก “ขอบคุณคุณมากนะคะสำหรับวันนี้ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องภายในครอบครัวของฉัน เชิญคุณกลับไปได้แล้วค่ะ” จู่ๆ วราก็รู้สึกน้อยใจที่ตนเป็นเพียงคนนอกสำหรับมุก แต่ก็เป็นเพียงความคิดแค่แวบเดียวเท่านั้น หากเขาอยากมีเธอกับลูกในชีวิต ก็ต้องทำให้เธอยอมรับ และเห็นเขาเป็นคนที่สามารถปกป้องเธอได้ทั้งกายและใจ อย่างน้อยวันนี้เขาก็ทำให้เจ้าลูกชายฝาแฝดไว้วางใจขึ้นมาได้บ้างแล้วว่าเขาจะส