“มิได้เจ้าคะ ข้าก็ไม่ชอบวังหลวงรู้สึกอึดอัดข้าชอบใช้ชีวิตข้างนอกมากกว่า แต่ข้าเกรงว่าบาดแผลของท่านจะ...”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก”
ร่างใหญ่พลิกตัวนอนตะแคงราวกับจะตัดบทสนทนาซึ่งเดาได้ไม่ยากนักหรอกว่า หากเขาไม่หยุดโต้ตอบเธอก็จะไม่หยุดเจราเช่นกัน เมอริอาร์อ้าปากค้างเมื่อเห็นร่างใหญ่พลิกตัวหันหลังให้ แต่เมื่อมองเห็นแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นที่เดาได้ว่ามาจากการกรำศึกอย่างหนักหน่วง แล้วเธอก็เพิ่มแผลให้เขาอีก
มือเรียวเล็กยื่นออกไปหมายจะแตะรอยแผลเป็นเหล่านั้น แต่ก็ชะงักแล้วพลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหลังให้เขา นับจากนี้เธอจะต้องร่วมเตียงกับเขา เจ้าสาวที่ใครใครอิจฉาแต่หารู้ไม่ว่าเจ้าบ่าวนอนหันหลังให้บ้าจริงเธอกำลังคาดหวังสิ่งใดอยู่ เมอริอาร์หลับตาลงและพยายามไม่คิดถึงไออุ่นที่แผ่กระทบแผ่นหลังของเธอ
อูเซอร์คาเรระบายลมหายใจเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของหญิงสาว เขาพลิกตัวนอนหงายใน
