“ฉันไปส่ง” เขาบอกก่อนเดินนำออกไป ทำเอาคนที่กำลังจะอ้าปากทักท้วงจำต้องรีบก้าวยาวๆ ด้วยหวังว่าจะได้กระเป๋าคืน
“เอากระเป๋าฉันคืนมา ฉันกจะกลับบ้าน” เธอแบมือแล้วยื่นไปด้านหน้า
“ฉันก็บอกอยู่นี่ไงว่าจะไปส่ง ขึ้นรถสิ” สิ้นเสียงรถของเขาก็เข้ามาจอดเทียบพอดี
“แล้วทำไมฉันต้องไปกับคุณ ฉันจะกลับเอง เอากระเป๋ามา” เธอยื่นมือจะไปหยิบกระเป๋าในมือเขา แต่รายนั้นก็เบี่ยงหลบไม่ให้
“ฉันก็แค่สงสาร เห็นแก่ที่เธอเป็นน้องของคุณศิ ก็เลยจะอาสาไปส่ง แต่ถ้าเธอกลัวจนไม่กล้าไปด้วยกัน ฉันก็เข้าใจได้” สิ้นเสียงเขาก็ยื่นกระเป๋าที่เธอพยายามแย่งคืนไปตรงหน้า
“ใครว่าฉันกลัว ฉันก็แค่ไม่ไว้ใจที่คุณมาทำดีด้วยเท่านั้นแหละ หรือจริงๆ แล้วคุณมีแผนจะแกล้งอะไรฉัน” เธอหรี่ตามองเขาอย่างกำลังจับผิด
“ฉันไม่ได้มีนิสัยไม่รู้จักโตเหมือนเธอ รีบขึ้นรถซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” สิ้นเสียงเขาก็เดินอ้อมไปขึ้นฝั่งตรงข้าม ทำให้เธอต้องรีบเปิดฝั่งที
