26. สองพ่อลูกเวลาเจอกัน
ถึงฉันจะเคยรู้สึกดีๆ กับเขา ถึงจะเคยคิดว่าเขาเป็นรักแรกแถมยังเป็นคนแรกควบตำแหน่งพ่อลับๆ ของลูก แต่ฉัน...ไม่ได้กำลังหึงเขาอยู่ใช่ไหม แกไม่มีสิทธิ์ไปหึงไปหวงหรือคิดอะไรกับเขานะยายขิม แกสะบัดหัวไล่ความคิดตัวเองเดี๋ยวนี้!
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ..."
หมอที่ตาคุณหมอปากร้ายเรียกชื่อว่าปรางหันมามองฉันแล้วเดินมาถาม
"เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ"ฉันตอบแล้วยิ้มให้หล่อน
"ไม่สบายหรือเปล่าคะ หน้าซีดๆ ด้วย"
"จริงๆ มึนหัวนิดหน่อยค่ะ ดีขึ้นแล้ว"
ฉันตอบแล้วหยิบยาดมจากกระเป๋าสะพายขึ้นมาเปิดดม หลังจากนั้นประตูลิฟต์ก็เปิดออกพอดี ถ้าไม่รีบไปรับลูกฉันว่าฉันจะรอขึ้นลิฟต์ตัวอื่นแล้วปล่อยให้เขาลงลิฟต์ไปก่อน แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกห่วงลูก อีกใจหนึ่งก็เหมือนไม่อยากปล่อยให้เขาลงไปด้วยกันสองคน สุดท้ายฉันจึงต้องยืนเป็นบุคคลที่สามแอบฟังในตอนที่พวกเขากระหนุงกระหนิง... (อันนี้ฉันแค่คิดไปเองแบบมีอคติ
