“วะ อุ๊บ!”
จ๊วบ จ๊วบ
“อืม~” เสียงทุ้มครางต่ำด้วยความพอใจ มันหวานไปหมดจนเขาไม่อยากหยุดควานหาความหวานจากปากเธอ
“อื้อ!”
ตุบ ตุบ
ผืนป่าจับมือหญิงสาวยกขึ้นเหนือหัว เขาพลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนโดยที่ปากก็ยังคงบดขยี้อย่างเมามัน
จ๊วบ จ๊วบ
“อื้อ” เซลีนประท้วงไม่ในลำคอตอนที่ตัวเองเหมือนจะขาดใจ ครั้งนี้เขาจึงยอมผละออกให้เธอได้พักหายใจ
“นะ อุ๊บ!” ให้พักไม่ได้บอกว่าจะพอ มือหยาบกร้านเริ่มไม่อยู่นิ่ง ไล่สัมผัสไปตามเอวคอด เสื้อตัวแพงถูกถกขึ้นเผยให้เห็นทรวงอกรูปสวย มีบราเซียลายลูกไม้ปกปิดไว้อยู่ แสงไฟที่สลัวทำให้อีกคู่มองไม่เห็นว่าทั้งสองกำลังทำอะไรกันอยู่ ผืนป่าจับมือหญิงสาวมาวางลงบนเป้าตุงใหญ่ ที่ตอนนี้ร้อนระอุแทบระเบิดออกมา
“อืม~ ขอได้ไหม” น้ำเสียงกระเส่าเอ่ยขอข้างหูชวนให้รู้สึกสยิวไปทั่วร่างกาย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก มากจนไม่รู้ว่าตัวเองเผลอไผลไปกับสัมผัสพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีเสื้อก็ถูกดึงขึ้นเผยให้เห็นร่างกายส่วนลึก
“มะ ไม่ได้” คนตัวเล็กหลบสายตาตอบเสียงตะกุกตะกัก เรามาดูหนังกันไม่ใช่เหรอ มันมาจบที่เรื่องนี้ได้ยังไงกัน
“แข็งแล้ว” เธอไม่เห็นหรือไงว่าตรงนั้นมันแข็งแล้ว เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วตอนนี้ เสียงของหนังที่กำลังฉายไม่อาจทำให้ผืนป่าหยุดความคิดนั้นได้เลย เขาเอาแต่เดินหน้าขอเธอทำต่อ
พรึ่บ!
“เขาดูหนังอยู่” ผืนป่าจับตัวหญิงสาวให้นอนลงตอนที่เธอผงกหัวไปมองอีกเตียง
“ไม่ทำนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย”
“....”
“เงียบทะ..อื้ออ” แล้วคำพูดต้องกลืนหายลงไปในลำคออีกครั้ง ผืนป่าสอดเรียวลิ้นควานหาความหวานอย่างเอาแต่ใจตัวเอง ลูกอมกลิ่นสตรอว์เบอร์รีที่เธอเพิ่งกินไปทำให้เขารับรสหวานมาเต็ม ๆ ยิ่งบดขยี้จูบความหวานก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
จ๊วบ จ๊วบ
“อืม..”
Line!
Vegas: ไอ้สัสผืนป่ามึงทำเหี้ยอะไรไอ้เวร กูต้องนอนแข็งเพราะมึงเลยเนี่ย!
Vegas: มึงคิดว่ากูไม่เห็นหรือไงแม่งเอ๊ย
Vegas: มึงหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะกูเ****นโว๊ยยย
ผืนป่าเห็นทุกข้อความที่เพื่อนส่งมา แล้วคิดว่าสนใจไหมล่ะ ปล่อยให้มันดิ้นตายอยู่นั่นแหละ เขาเลิกสนใจมือถือแล้วกลับมาโฟกัสคนตัวเล็กต่อ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนให้ตื่นตัว แม่งโคตรหอมเลย
“อ๊ะ! อื้อ~” ใบหน้าดูดีขยับลงไปหยุดช่วงหน้าอกใหญ่ เขามองมันด้วยสายตาหื่นกระหาย ราวกับเสือร้ายเจออาหารที่ถูกใจ เขาช้อนตามองหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนก้มลงไปใช้ปากงับเข้าที่ชุดชั้นใน แล้วดึงมันลงอย่างชำนาญ เซลีนสะดุ้งตกใจเมื่อรู้สึกเย็นจากสัมผัสลิ้นของอีกคน
แผล็บ แผล็บ
“อื้อ~ พะ พอแล้ว” เรียวลิ้นสากตวัดไปมาบริเวณเม็ดบัวชมพู เขากินมันอย่างเอร็ดอร่อย เสียงดูดหน้าอกดังแข่งกับเสียงหนังขึ้นเรื่อย ๆ ผืนป่าเหมือนเด็กน้อยที่ได้กินของโปรดแสนอร่อย เขายังคงตั้งหน้าตั้งตาเล่นกับหน้าอกเธอไม่มีเบื่อ
“นะ นาย ฉันรู้สึกแปลก ๆ” เซลีนบอกกับเขาเสียงสั่น เธอรู้สึกแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้ เธอเองก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน และเหมือนว่าเธออยากได้มากกว่านี้อีก
“ออกไป” เขาจัดการดึงเสื้อเธอลงให้เรียบร้อย ผืนป่าดันตัวลุกขึ้นแล้วเหลือบมองทางเพื่อนตัวเอง ทันทีที่สบตากับเพื่อนเขาก็ได้รับคำอวยพรจากเวกัสทันที
F*ck you!
“เซย์จะไปไหน” เซร่าถามพี่สาวตอนที่ทั้งสองลุกจากที่นั่ง
“ไปเข้าห้องน้ำ” เป็นผืนป่าที่ตอบแทน เขาเหลือบมองคนตัวเล็กข้างกาย แม้ไฟในโรงหนังจะค่อนข้างมืด แต่เขากลับมองเห็นใบหน้าเธอได้ชัดถึงความแปลกไป แก้มสองข้างแดงระเรื่อราวกับกำลังเขินอาย
“ระ เรากลับกันเลยไหมร่า” ไม่รู้ทำไม พอถึงตอนนี้มันทำให้เธอฉุนคิดขึ้นได้ว่าควรพาตัวเองออกห่างจากผู้ชายคนนี้ให้เร็วที่สุด เซลีนสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม เธอเข้าไปดึงแขนน้องสาวแล้วรีบออกไปจากโรงหนังให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เซร่าไม่ลืมคว้าเอากระเป๋ากับรองเท้าตัวเองมาด้วย ส่วนเซลีนนั้นไม่ได้หยิบเอาอะไรไปเลยแม้กระทั่งมือถือตัวเอง
“อะไรของยัยนั่นวะ” เวกัสบ่นตามหลัง เมื่อกี้ยังเห็นถึงพริกถึงขิงกันอยู่เลย ไหงตอนนี้มาปล่อยเพื่อนเขาให้ยืนแข็งอยู่คนเดียวละ อารมณ์ผู้หญิงนี่มันเดาใจยากจริง ๆ เลย
เวกัสหันกลับมามองเพื่อนตัวเอง ก่อนที่เขาจะระเบิดหัวเราะออกมาอย่างหนัก ก็ดูหน้ามันตอนนี้สิ หน้ามันเหมือนคนจะไปฆ่าใครสักคน ก็คงไม่แปลก เป็นเขาก็คงหัวเสียอยู่ไม่ได้น้อย แข็งขนาดนี้แต่เสือกไม่ได้เสียบ ใครบ้างจะไม่หัวเสียวะ
“เอาไง จะกลับหรืออยู่ดูบาร์บี้ให้จบก่อน”
“ไปตายซะ” สิ้นประโยคผืนป่าก็ออกจากโรงหนังไปในทันที ครั้งนี้เขาไม่อาจเก็บสีหน้าได้เลยว่าหัวเสียมากแค่ไหน เธอทำกับเขาได้เจ็บแสบมาก อย่าให้เจออีกครั้งก็แล้วกัน สาบานว่าจะไม่ปล่อยให้หลุดมือเลย
“นายครับ”
“กูจะไปรอที่คอนโด”
“ครับ” สกายไม่ได้ถามอะไรต่อ เขารีบออกไปทำตามความต้องการของเจ้านายทันที ก่อนหน้านั้นก็เห็นหญิงสาวทั้งสองพากันวิ่งออกจากโรงหนังไป ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาจึงรีบเข้ามาดู ก็เห็นเจ้านายเดินออกมาด้วยท่าทีหงุดหงิด และเขาก็พอจะเดาออกแล้วตอนนี้ว่าสาเหตุมาจากอะไร ดูได้จากที่เจ้านายสั่งให้เขาไปหาผู้หญิงมาให้ นั่นคงเป็นสาเหตุสินะ
“ระวังตัวไว้ก็แล้วกัน”