“งานน่ะ...ทำตอนไหนก็ได้ ตอนนี้ฉันหิว อยากเอาเธอจนปวดไปทั้งลำแล้ว” คนหิวนั่งคุกเข่าตรงหน้าแหล่งอาหาร สายตาสำรวจชุดนอนผ้าเนื้อบางที่เขาเป็นคนไปเลือกซื้อให้กับมืออย่างเริ่มรำคาญตา เนื้อผ้าบางใสจนเห็นกลุ่มขนเหนือเนินสามเหลี่ยมนั่นมันชวนน่าค้นหา แต่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องค้น เพราะรู้ว่าในถ้ำดำมืดตรงนั้นมันมีอะไรน่ากินมากมายรออยู่
แควก! เสียงผ้าฉีกขาดตามมาเมื่อรู้สึกไม่ทันใจ สองมือกระชากอาภรณ์ราคาแพงขาดรุ่งริ่งติดมือ ได้ยินเสียงหวีดร้องด้วยความตกใจของนายา มันช่างกระตุ้นแรงหื่นลุกโหมขึ้นอีกเท่าตัว โอว! นี่เขากลายเป็นโจรบ้ากามไปแล้วสินะ คิดอย่างลำพองใจพร้อมด้วยรอยยิ้มน่ากลัวส่งให้สาวบ้านป่าที่กำลังตื่นกลัว
“วันนี้ฉันจะเป็นโจร...ข่มขืน...แล้วฆ่า!” ดวงตาเข้มอย่างเอาจริงเอาจัง แววหื่นกระหายเต็มเปี่ยมจนสาวน้อยเริ่มสั่นเทา
“น...นาย...นายากลัว...” เสียงสั่นด้วยความกลัวจริงๆ เมื่อเห็นการกระทำและคำพูดขอ
