"ไม่สิ เราต้องรีบวิ่งตาม" ร่างบางรวบรวมความกล้าอีกครั้ง เธอจะไม่มีทางปล่อยมิตรภาพดีๆ แบบนี้เสียไปเพราะตัวเอง
เพลงพิณรีบนำแก้วไวน์ที่วางเรียงรอเสิร์ฟ กระดกมันซ้ำๆ ก่อนจะเดินกลับมาเข้ามาในงาน จนพบว่าโมเน่ก้าวลงบันไดเข้าไปในเรือชั้นล่าง
"จะไปไหนล่ะลูก" คุณหญิงวิมลรีบจับแขนลูกสาวถาม
"อ้อ..เพลงจะตามเพื่อนไปชมรอบเรือค่ะ คุณแม่ไม่ต้องห่วงเพลงนะคะ"
"จ้ะ" ท่านเองติดคุยเรื่องทั่วไปกับบรรดาผู้มีชื่อเสียง เลยปล่อยลูกสาวให้เป็นอิสระ เพราะเติบโตอยู่แต่เมืองนอกทำอะไรด้วยตัวเองทั้งหมด
"โมเน่!" ทว่าเธอลงบันไดมาพบเพียงความว่างเปล่า มีประตูห้องมากมายกับไม่เจอใคร
"โมเน่ไปทางไหน" คนตัวเล็กพยามเดินตามไฟส่องสว่าง ทั้งที่ในใจก็เกิดความกลัว เมื่ออยู่ในสถานที่ไร้ผู้คน
"กลับขึ้นไปซะ!" น้ำเสียงเข้มตะเบ่งบอก ไม่คิดว่าเพลงพิณจะลงมาในเขตส่วนตัว
ร่างสูงโปร่งยืนข้างหน้าต่างกระจก เป็นห้องตรวจสอบการทำงานของลำเ
