EP 2/3 เฝ้าไข้ (แก้ไขแล้วค่ะ)
1089 คำ
น้ำลายเหนียวหนืด พราวฟ้าแทบกลืนไม่ลงคอ ในหัวจินตนาการไปว่าอาเหนือกำลังลูบไล้อาขวัญด้วยเรียวลิ้น ผิวเนื้อขาวๆ ของอาคงถูกครูดถูด้วยปลายจมูกและไรหนวดคมๆ ของสามี พุ่มทรวงอวบหยุ่นคงถูกอาเหนือดูดชิมเน้นๆ เอวคอดคงถูกเหนี่ยวรั้ง และสะโพกผายคงถูกสามีกระแทกกระทั้นซ้ำๆ
แรงของอาเหนือคงทำให้อาขวัญหัวสั่นหัวคลอน พวกเขาคงปรนเปรอกันและกันจนล้นปรี่ และไม่มีทางรู้ว่าเธอนั่งอยู่ตรงนี้ เฝ้าฟังเสียงหฤหรรษ์ของพวกเขาอย่างน่าละอาย
แล้วในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว ถอดกางเกงตัวนอกออกจนเหลือแต่กางเกงชั้นใน ก่อนจะสอดมือขวาลงไปตะปบเนินเนื้อนุ่มนูน เชื่อไหมว่าความชุ่มแฉะที่อาเหนือทำไว้ มันยังอยู่ เธอปาดมันขึ้นลงด้วยปลายนิ้ว ให้นิ้วร้อนๆ ปัดผ่านกระเปาะแห่งความกระสัน หูก็เฝ้าฟังเสียงอาขวัญ อยากได้ยินเสียงอาเหนือครางสักคำ แต่ก็ไม่ได้ยิน เขาคงถนัดทำมากกว่าพูด
“อ๊ะ...เสียวจัง อืม...” เธอครางกระเส่า สองนิ้วของมือขวาจมอยู่ในร่องหลืบอันเร้นลับ เธอทิ่มแทง บดบี้และบำรุงบำเรอตัวเอง น้ำหล่อลื่นหลั่งมาราวกับเปิดสวิตช์ มันหยดย้อยลงจนเธอรู้สึกได้ว่าพื้นที่นั่งอยู่ มันแฉะไปหมด
“ที่รักคะ! โอ้ว...เก่งที่สุด กัดนมให้หน่อย ดูดคอด้วย แรงๆ แรงอีก โอ้ว...”
เสียงของอาสาวยังดังต่อเนื่อง ไม่ไหวแล้ว พราวฟ้าเสียวจนแทบจะขาดไป ฝ่ามือเพียรบดบี้ติ่งกระสัน สลับกับการส่งนิ้วเรียวยาวเข้าไปในร่องรู เธอแหย่แยงทิ่มแทงนิ้วเรียว นึกอยากจะได้บางอย่างที่แข็งและใหญ่กว่านั้นมาช่วยบรรเทาอาการที่เป็น ต้องหลับตาพริ้ม จินตนาการถึงท่อนลำอวบใหญ่ของอาเหนือ มันจะใหญ่ยาว จะเรียบลื่นมันวาวและแข็งสักเท่าไร ยามทิ่มแทงลงไปในร่องรูของเธอจะเสียวสักแค่ไหน ซาบซ่านเพียงไร ให้ตายเถอะ เอาที!
“อาเหนือขา...เอาพราวที เอาแรงๆ เลย อ๊า!!”
พราวฟ้าเสร็จสมเพราะนิ้วของตัวเอง เธอนั่งหอบแฮ่กๆ อยู่หลังบานประตู เสียงคนที่อยู่อีกห้องยังดังมาให้ได้ยิน พวกเขาคงจะขย่มกัน เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดๆ ดังแว่วมา อิจฉานะ อิจฉาอาขวัญจริงๆ ที่ได้ทำแบบนั้นกับอาเหนือ ส่วนเธอก็คงได้แค่มโนเท่านั้น
“พอ...พอแล้วพราว เลิกฟุ้งซ่านแล้วไปอาบน้ำนอน” บอกตัวเองแล้วรีบลุกไปถอดเสื้อผ้า เธอนุ่งผ้าเช็ดตัวออกไปอาบน้ำ และพอตอนกลับมา เสียงจากห้องข้างๆ ก็เงียบลง เอาละ ได้เวลานอนแล้ว
วันนี้พราวฟ้าไม่ได้ไปทำงาน เธอขอลาป่วย มันเร็วไปที่จะขอลา แต่เธอไม่ไหวจริงๆ จิตใจเธอบอบช้ำจากเพื่อนร่วมงานที่แล้งน้ำใจ เธอขอพักก่อน คนที่ไม่เคยทำงานเลยอย่างเธอ มันสาหัสจริงๆ นะ
เธอลุกมาตากผ้าที่ซักไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ซักเสร็จก็มาหาอะไรกิน อาๆ ยังไม่ตื่น เลยเลือกกินขนมปังทาแยมพร้อมกับนมหนึ่งแก้วเป็นมื้อเช้า เพราะขี้เกียจทำอาหารให้วุ่นวาย
“เมื่อคืนคงหนักสินะ ตื่นสายทั้งคู่เลย” พูดกับตัวเองแล้วรินนมลงแก้วอีกครึ่งค่อน ไม่อยากคิดภาพที่อาๆ โรมรันกันบนเตียง แต่มันอดไม่ได้ อาขวัญคงสุขยิ่งกว่าสุข คงจะทำกันทั้งคืนแน่ๆ
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆๆๆ
เสียงปลดล็อกประตูคอนโดฯ ดังขึ้น พราวฟ้าชะเง้อมองไป เห็นอาเหนือเดินเข้ามา หน้าตาค่อนข้างโทรม เสื้อผ้าก็ยับย่น แต่โดยรวมก็ยังหล่ออยู่ อย่างอาเหนือนี่ไม่ต้องแต่งองค์ทรงเครื่องให้วุ่นวายหรอก แค่อาบน้ำก็หล่อแล้ว
แต่เท่าที่เธอสังเกตดู อาไม่ค่อยใส่ใจจะอาบน้ำเลย ราวกับชายโสดที่เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง แบบว่าเล่นเกมจนลืมวันลืมคืน
ว่าแต่...ทำไมกลิ่นละมุดฉุนกึกขนาดนี้ อาไปดื่มมาหรือ ตอนไหนกัน
“มองอะไร” เหนือนทีถามคนที่เอาแต่จ้องมองกัน เขาเดินไปที่โซฟาตัวโปรด ทิ้งกายลงนอนแผ่บนนั้น เพราะอาการปวดหัวเข้าโจมตี
“ไปดื่มมาหรือคะ”
“อือ...”
“ตอนไหนกัน”
คนที่ยังไม่สร่างเมาดีนัก ปรือตาขึ้นมองคนถาม สิ่งแรกที่เห็นก็ยังไม่ใช่ใบหน้าของพราวฟ้า แต่เป็นหน้าอกหน้าใจของหล่อน หล่อนไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าวาบหวิว แต่เขาก็ยังคิดอกุศลได้ และเพราะเรื่องเมื่อคืนนั่นแหละ ที่ทำให้เขาซดเหล้าเป็นน้ำจนเมาปลิ้น
หล่อนคงไม่โกรธกันใช่ไหม เพราะหากว่าโกรธ คงไม่ถามไถ่กันแบบนี้
“ทั้งคืน เพิ่งกลับมา”
“คะ!?”
เขาลุกมานั่งเมื่อหลานสาวคนดีขานรับอย่างตื่นตกใจ สีหน้าหล่อนคล้ายคนมึนงงสงสัย มือที่ถือแก้วนมก็ถือมันค้างไว้ ไม่ยอมกระดกเข้าปาก
“ฉันไปงานวันเกิดเพื่อน เลยนอนที่บ้านเพื่อน ทำไม? เธอมีอะไร”
“ก็...เอ่อ...ถ้าอาไปนอนบ้านเพื่อน แล้วเมื่อคืน...”
เธอเบนสายตาไปที่ห้องนอนของอาสาว เหมือนว่าเสียงครางกระเส่าของอาขวัญยังดังก้องในหูอยู่เลย
แอ๊ด...
ความงุนงงยิ่งฉายชัดบนใบหน้าของพราวฟ้า เมื่อคนที่เปิดประตูออกจากห้องมา ไม่ได้มีแค่อาขวัญของเธอ นั่น...ดาราใช่ไหม
“อรุณสวัสดิ์จ้ะทุกคน” ขวัญข้าวทักทายอย่างอารมณ์ดี จะไม่ให้อารมณ์ดีได้อย่างไร ในเมื่อเมื่อคืนเล่นจัดกันชุดใหญ่จนปลอดโปร่งโล่งกายอย่างที่ไม่ได้ทำมาหลายวัน
เหนือนทีพยักหน้าหงึกๆ ให้สองสาว ส่วนพราวฟ้ายังงงอยู่
“อ้อ...นี่รินจ้ะ พราวน่าจะรู้จักนะ ส่วนนี่พราวจ้ะริน หลานขวัญเอง” ขวัญข้าวแนะนำให้สาวๆ รู้จักกัน
พราวฟ้ายกมือไหว้อีกฝ่าย แต่พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ ถ้าอาเหนือไม่อยู่เมื่อคืน แสดงว่าคนที่ทำให้อาขวัญร้องครวญคราง ก็น่าจะเป็น...
...นิยายวางขายแล้วที่ MEB 149 บาทจ้า
- ผู้เขียน
