บทที่ ๑๐ สัญญามั่นอันเปล่าดาย
ปรายฟ้านิ่งฟังหัวใจแห้งหาย มือที่กำดอกไม้สั่นเล็กน้อยหากก็เป็นที่สังเกตของอีกฝ่ายซึ่งนั่งมองอย่างผู้ได้ชัยชนะ เขาอาจจะรักเธอมากแต่ก็ไม่ปรารถนาเป็นผู้พ่ายแพ้จากการถูกปฏิเสธและไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดเขาควรได้ครอบครองสิ่งที่ยอมลงทุนไปแล้วแม้ผลประโยชน์ตอบแทนที่ได้นั้นน้อยนิดก็ตาม
“ทำไมคุณพ่อไม่เคยพูดเรื่องนี้กับปรายเลย...”
“ไม่มีใครอยากเปิดเผยปัญหาของตัวเองให้คนอื่นได้รับรู้หรอกนะปราย ที่สำคัญเรื่องนี้มันเปราะบางต่อชื่อเสียงของนักธุรกิจอย่างคุณลุง มีคนไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ซึ่งในจำนวนนั้นก็มีพี่คนหนึ่ง”
“นี่แสดงว่าการแต่งงานของปรายกับพี่ก้องก็เป็นเรื่องของผลประโยชน์ล้วน ๆ “
“ปรายพูดเหมือนคุณลุงมีทางเลือก”
ก้องกาจเสียงแข็งทว่าแววตาของปรายฟ้ากร้าวมากยิ่งกว่า เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอ
