กับสตรีผู้นี้เขากลับกล้าทำกับนาง ฟางเจี๋ยเกิงผลักตัวเองออกมา มือของเหมยเยี่ยนอิงคล้องคอเขาไว้
“อา...เจ้า” สตรีน่าอายผู้นี้กล้าหาญถึงเพียงนี้
เหมยเยี่ยนอิงตัวสั่นเทิ้มสะท้านร้อนผะผ่าว นางปฏิเสธบทจูบแนบประชิดปาก เพียงปัดผ่านใช้มุมกล้อง ครานี้กับท่านแม่ทัพเกรียงไกร นางกล้ารับจุมพิตอ่อนหวานไร้เดียงสาของเขา แล้วนางก็ต้องการเขาโดยหาจุดสิ้นสุดไม่ได้ นางรู้เพียงว่านางต้องการ นางไม่อยากปล่อยเขาไป
“เจ้า...กล้าทำเช่นนี้”
“ชู่วว ท่านควรจูบต่อ ไม่เช่นนั้นข้าจะจูบท่าน”
ท่านแม่ทัพสับสนโลเล สิ่งที่นางขอบุรุษล้วนต้องการ ถ้าท่านจูบไม่เป็น ท่านควรขอร้องท่านกุนซือ เพื่อให้เขาสอนท่าน นางไม่รู้จักท่านกุนซือ หากว่าพออ่านปราชญ์ผู้นั้นปรุโปร่ง เขาย่อมไม่เดียงสาต่อสตรีเช่นท่านแม่ทัพ
นางเป็นฝ่ายดึงเขามาจูบ นางไม่รู้หรืออย่างไรการกระทำของนางได้ปลุกความปรารถนาในตัวบุรุษได้ดีเยี่ยม เหมยเยี่ยนอิงผนึกริมฝีปาก
