2 เดือนต่อมา...
-ญดา-
“ดา ญดาอยู่ไหนครับ” เสียงร้องเรียกของหมอวายุทำให้ฉันที่ทำอาหารอยู่ถึงกับวางมือ
“คะ?” ฉันตอบเขาพร้อมกับเดินไปหาเขาที่นั่งอยู่หน้าทีวี วันนี้เราสองคนไม่ได้เข้าเวร
“นั่งลงสิ ผมมีเรื่องจะบอก” ฉันนั่งลงข้าง ๆ เขา แต่ทว่า
“ไม่ใช่ตรงนั้น ตรงนี้ต่างหาก” เขายื่นมือมาสอดใส่ใต้วงแขนของฉันก่อนจะออกแรงยกตัวฉันให้มานั่งที่ตักเขา
“เล่นไรก็ไม่รู้” ฉันเอ็ดเขาเบา ๆ ตอนนี้ฉันนั่งตักเขา เขากอดฉันจากทางด้านหลัง ใบหน้าของเขาเกยไหล่ฉันอยู่
“ไอ้ชัยย์บอกพี่ว่ามันกำลังจะมีลูก”
“ห๊า...” ฉันอุทานด้วยความตกใจ หมอชัยย์เนี่ยนะ เขาดูเจ้าชู้จะตายทำไมอยู่ดี ๆ ถึงไปมีลูกได้ แต่ทว่า
“กับ...น้ำผึ้ง”
“อะไรนะ!” ฉันที่ยังอึ้งเรื่องที่หมอชัยย์มีลูกไม่หาย แต่พอได้ยินว่าเขาจะมีลูกกับน้ำผึ้งเพื่อนฉัน เล่นเอาฉันอ้าปากค้าง มันแบบอธิบายไม่ถูก งง ๆ มากกว่า จะยินดีกับเพื่อนแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าสองคนนั้นไปแอ
