หงุดหงิด

1287 คำ

ไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้ ผู้กองกวินภพได้บรรเลงเพลงรักไปกี่บท แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้เธอแสบและระบมตรงกลางกายสาวมากๆ เธอหยัดกายลุกขึ้นทั้งที่แขนแกร่งของเขายังกอดรัดร่างของเธอเอาไว้บนโซฟาตัวนี้ โซฟาที่เขากระแทกเธอนับครั้งไม่ถ้วนจนเธอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ “อื้ม” เสียงร่างสูงครางเบาๆ ก่อนจะพยายามลืมตาที่หนักอึ้งขึ้น ส่วนคนตัวเล็กนั้นด้วยความอายจึงรีบไหลตัวลงจากโซฟาไปนั่งที่พื้น ความเจ็บความแสบที่เขาทิ้งเอาไว้พร้อมกับร่องรอยของเขาที่ทำกับเธอมันเจ็บจนเผลออุทานออกมาเสียงดัง “โอ๊ย ซี๊ดดด” “เห้ย!!O_O” ร่างสูงเมื่อได้ยินเสียงร้องของคนตัวเล็กก็รีบดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟา จ้องมองร่างเล็กที่เปลือยเปล่าเหมือนกับเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอและเขาทำอะไรเมื่อคืนนี้ “เชี้ยเอ้ย อะไรวะเนี้ย!!” “เฮือก!!” ดวงตากลมโตคู่สวยสีน้ำเงินเข้มเบิกกว้าง เมื่อร่างสูงจ้องมองมายังร่างกายที่มันโป๊เปลือยของเธอ เธอจึงรีบคว้าเสื้อที่ตก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม