ปัจจุบัน
มือหนาหยิบคีย์การ์ดสำรอง ห้องของวาเลนเซียขึ้นมาแตะ พร้อมกับเปิดประตูถือวิสาสะ เข้าไปยืนมองสิ่งของภายในห้องของเธอด้วยแววตาเศร้าๆ อยู่ๆ ก็รู้สึกใจหาย ของบางส่วนในห้องของเธอหายไป แต่ตัวไม่อยู่แล้ว แล้วก็ไม่อยู่มาเป็นอาทิตย์แล้วด้วย แถมไปบริษัทเพื่อนรัก มันก็ไม่ยอมให้เข้าไปข้างใน แอบหวังว่าตอนเลิกงานจะเจอเธอบ้าง ก็ไม่เจอ แอบดักที่โรงจอดรถก็ไม่เห็น ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน หรือไม่ได้อยู่ที่ไทยแล้ว ดวงตาคมกริบกวาดมองข้าวของเครื่องใช้ของเธอ ก็รู้สึกเหมือนว่า เขากำลังคิดถึงเธอ คิดถึงที่ไม่รู้ว่าทำไมต้องคิดถึง กระวนกระวายใจ แถมเบอร์กับไลน์ก็ยังไม่เลิกบล็อก จะติดต่อก็ไม่ได้ ไอจีขอฟอลโลไปเพื่อหวังแค่จะได้เห็นภาพที่เธออัปเดตก็ไม่ยอมรับไม่ยอมให้แม้แต่ฟอลโล เธอปิดกั้นเขาทุกช่องทาง
“เธออยู่ไหนวาเลนเซีย” กวินภพเอ่ยถามตัวเองแผ่วเบา ก่อนจะหย่อนกายนั่งบนโซฟากลางห้องของเธอ มือหนายกขึ้นลูบหน้า เพื่อ
