รถหรูคันสีดำขลับมุ่งหน้าไปยังหัวหินในช่วงบ่าย ในขณะที่ลูคัสกำลังนั่งดูงานบนไอแพดอย่างจริงจัง แพรวานั่งหลับสัปหงกอยู่ข้างกายจนเอนตัวไปหาแล้วศีรษะกระแทกลงไหล่ทำให้เธอสะดุ้งตื่น
“โทษที…” คนตัวเล็กบอกด้วยน้ำเสียงติดงัวเงียเมื่อลูคัสหันมามองนิ่งๆ
แพรวาขยับตัวออกห่างจากลูคัสแล้วมองออกไปนอกกระจกรถหรู พยายามฝืนตัวเองไม่ให้หลับ แม้ว่าตอนนี้ไม่ไหวเลยก็ตาม อาการแฮงก์เหล้าเมื่อคืนบวกกับเมารถทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้ เวียนหัว และง่วงนอนอยู่ตลอดเวลา
“ไม่ไหวก็นอน” เขาบอกแพรวาเสียงเรียบโดยที่สายตากำลังมองงานในไอแพดอยู่
“ห้ะ?” เธอหันไปขานรับกับลูคัสในอาการเบลอเล็กน้อย ซึ่งเขาก็หันมามองเธอเช่นเดียวกัน
“ถึงหัวหิวแล้วเดี๋ยวปลุก”
“นายมียาดมไหม”
“ไม่มี”
“ถ้าเจอร้านขายยาหรือร้านสะดวกซื้อ แวะให้ฉันหน่อยได้ไหม”
“ถ้าเจอ”
เธอไม่พูดอะไรต่อ เอนตัวพิงประตูฝั่งตัวเองแล้วหลับลงไปอีกครั้ง รู้แบบนี้ซื้อยามาด้วยตั้ง
