EP.3: เปิดหูเปิดตา

1310 คำ
ธันวามองสามสาวเดินออกไปแล้วก็หันมามองสายลมที่นั่งทำหน้านิ่ง ๆ ไม่สนใจอะไร แว็บหนึ่งก่อนจะหันไปตอบคำถามเจเจที่นั่งอยู่อีกคน “มึงสนใจใครเหรอว่ะถึงขอเบอร์แทนที่จะให้ทำอะไรไปสักอย่างจะได้จบ ๆ” “ก็....... น้องคนที่ตัวเล็ก ๆ หน้าตาน่ารักดีออกซะขนาดนั้นไม่สนใจสิแปลกใช่ไหมว่ะไอ้สายลม” “.......” ไม่มีคำพูดออกจากปากของเขานอกสายตาที่มองมาเหมือนไม่พอใจเท่านั้นก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกมาแต่ก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อนไล่ตามหลังมา “ฮ่า ๆ ๆ ๆ” ธันวาหัวเราะออกมาเสียงดังเพราะว่าเหมือนเขาจะเจออะไรสนุก ๆ เข้าแล้ว เขาหันมามองหน้าเจเจก่อนจะพยักหน้าแล้วพากันเดินตามสายลมไป ด้านสามสาวที่เดินออกมาจากกลุ่มของสายลมก็พากันเดินไปขอลายเซ็นรุ่นพี่คนอื่น ๆ ต่อ แต่กว่าจะได้มาแต่ละลายเซ็นมาก็ต้องทำอะไรไปหลายอย่างเพื่อแลกมาทั้งตะโกนเสียงดังหรือไม่ก็เต้นจนหมดแรงเพราะรุ่นพี่บางคนแกล้งให้ทำอะไรสารพัดแต่รุ่นพี่บางคนก็ให้มาง่าย ๆ จนสองสาวพากันหมดแรง “กลับกันเถอะขนมไม่ไหวแล้วเหนื่อยมากและก็เมื่อยไปทั้งตัวแล้วเนี่ย” “ฉันก็เหมือนกัน เมื่อยไปหมดแล้ว” “ไป ๆ งั้นก็กลับกันเลย” เอมมี่ที่ดูเหมือนไม่เหนื่อยเท่าสองสาวพูดขึ้นก่อนจะพากันเดินไปที่รถ ระหว่างที่เดินก็คุยกันเรื่องคำใบ้ของพี่รหัสของแต่ละคนที่ได้มา “พวกแกได้คำใบ้พี่รหัสว่าอะไร” “ขนมได้คำใบ้ว่า ‘สุดหล่อแห่งปี’ นะคงต้องหาแต่คิดว่าไม่น่าจะยากอะไรเพราะถ้าหล่อสุดก็คงเป็นเดือนคณะแน่นอนเลยจริงไหม” “ฉันได้ ‘สวยสุดของปี’ น่าจะหาไม่อยากเหมือนกันน่าจะเป็นดาวของคณะแน่นอน” ฝ้ายพูดออกมา “เหรอ ของฉันได้ใบ้มาว่า ‘เจ้าชู้เงียบ’ ใคร ๆ ก็เจ้าชู้เปล่าวะแล้วจะหาเจอไหม” เอมมี่บ่นออกมายาวเหยียด “ไม่เป็นไรเดี๋ยวพวกเราช่วยกันหาไง ใช่ไหมฝ้ายเราไม่ให้แกโดนทำโทษคนเดียวหรอกเอมมี่” ขนมพูดปลอบใจเพื่อนพร้อมกันหันหน้าไปทางฝ้ายเพื่อให้ช่วยยืนยันอีกแรง “ใช่” “ขอบใจพวกแกนะ” “ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่นา” เมื่อถึงรถทั้งสามคนก็แยกย้ายกันกลับโดยที่ฝ้ายขับรถไปส่งขนมที่คอนโดเหมือนปกติทุกวัน แต่ตอนเช้าขนมจะมาเองเพราะเกรงใจไม่อยากรบกวนฝ้ายให้ต้องมาทั้งรับและส่ง แม้ฝ้ายยืนยันว่าจะมารับแต่เธอก็ไม่ยอมเพราะอยากเดินมาเองด้วย เธออยากลองทำอะไรด้วยตัวเองบ้างซึ่งไม่ค่อยได้ทำปกติที่บ้านจะห้ามและเป็นคนจัดการทุกอย่างให้ทั้งหมด เมื่อมีโอกาสออกมาอยู่คนเดียวก็ไม่พลาดที่จะลองทำอะไรด้วยตัวเองบ้าง “ขอบใจนะ เจอกันพรุ่งนี้” “อืม ไปนะ” เมื่อถึงคอนโดขนมก็ลงจากรถของฝ้ายพร้อมกับกล่าวลาเพื่อน ฝ้ายขับรถออกไปแล้วขนมจึงเดินย้อนกลับไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ไม่ห่างจากคอนโดมากนักเพื่อหาซื้อของกินติดมือกลับไปกินบนห้อง หลังเลิกเรียนทุกวันของนักศึกษาปีหนึ่งทุกคนทุกคณะต้องเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องไม่เว้นแม้แต่พวกขนมที่กำลังเดินไปยังลานกิจกรรมของคณะเหมือนกัน เมื่อมาถึงก็นั่งลงตามสาขาของตนเองให้พวกรุ่นพี่พาทำกิจกรรมต่าง ๆ จวบจนกระทั่งเลิกทุกคนก็ต่างพากันแยกย้ายกลับบ้าน ขณะพวกขนมเดินอยู่เอมมีก็พูดขึ้นมา “วันนี้วันศุกร์ไปเที่ยวกันนะฉันอยากไปผับที่เขาว่าฮอตสุดตอนนี้” “ขนมไม่ไปนะ” “ถ้าขนมไม่ไปฉันก็ไม่ไป” ฝ้ายพูดขึ้นเมื่อได้ยินขนมปฏิเสธ “ไม่ได้ยังพวกแกก็ต้องไปกับฉันวันนี้เพราะฉันจะพาแกไปเปิดหูเปิดตา” “ไม่ดีกว่า ขนมว่าสถานที่แบบนั้นมันไม่น่าไปเท่าไหร่มีแต่คนไปกินเหล้าเมาแล้วเสียงก็ดังด้วย” “พูดยังกลับเคยไปเลยนะขนม” “แฮะ ๆ ขนมฟังเขามาอีกทีนะ” “ฉันรู้ยะว่าแกไม่เคยไปแต่ยังไงวันนี้แกก็ต้องไป ถ้าไม่ไปฉันโกรธพวกแกจริง ๆ นะ” เอมมี่ทำท่าทางงอนเพื่อนของตัวเองที่จะไม่ยอมไปเที่ยวกับเธอ “ก็ได้ขนมยอมไปก็ได้ แต่ห้ามกลับดึกนะ” “ฉันไม่ยากถ้าขนมไปฉันก็ไปตามที่บอก” “เย้ ฉันรักแกที่สุดเลยขนมเพื่อนรัก” เอมมี่ดึงร่างเล็กของขนมเข้าไปกอดด้วยความดีใจจนขนมแทบจมหายไปกับอกของเอมมี่ที่ตัวสูงและใหญ่กว่าขนม “ปล่อยก่อนเอมมี่ขนมอึดอัด แกกอดแน่นเกินไปแล้ว” ขนมโวยวายออกมาเมื่อเอมมี่กอดเธอแน่นจนหายใจแทบไม่ออก “งั้นไปกันเลย” “แกจะรีบไปไหนเอมมี่” ฝ้ายถามขึ้นเพราะมองดูเวลาแล้วเพิ่งจะหกโมงกว่า ๆ เอง “อ้าว ก็รีบพาพวกแกไปแต่งตัวที่ห้องฉันไง ขืนฉันปล่อยให้พวกแกแต่งเองมีหวังได้ไปวัดแทนไปผับนะสิ” เอมมี่รีบเดินนำเพื่อนทั้งสองไปยังที่รถจอดอยู่เพื่อขับรถไปยังคอนโดของตนเอง “เจอกันที่คอนโดฉันนะ ขับตามมาเลย” “เออ ๆ” ฝ้ายรับคำก่อนจะขับรถที่มีขนมนั่งด้วยไปตามเอมมี่ไป เมื่อถึงคอนโดก็พากันขึ้นไปที่ห้อง เอมมี่จับฝ้ายกับขนมแต่งตัวอย่างสนุกสนานเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กตอนที่จับตุ๊กตาแต่งตัว แต่ต่างกันเพราะตอนนี้เธอไม่ใช่เด็กและเพื่อนเธอไม่ใช่ตุ๊กตา เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วก็อดจะชื่นชมผลงานของตัวเองไม่ได้ ขนมแต่งหน้าอ่อน ๆ ใส่ชุดเดรสสั้นเข้ารูปสายเดี่ยวสีดำที่ยาวเลยเหนือเข่ามาไม่มากผมยาวถูดดัดเป็นลอนปล่อยยาวไว้ด้านหลัง ส่วนฝ้ายแต่งหน้าเข้มกว่าขนมนิดหน่อยใส่ชุดเดรสสั้นเกาะอกสีแดงเข้ารูปปล่อยผมยาวตรงไม่ได้ดัดลอนทำให้ทั้งสองสาวดูสวยเซ็กซี่แปลกตาทันทีกับลุ๊คใหม่ ส่วนเอมมี่ใสกระโปรงสั้นสีดำกับเกาะอกสีเดียวกันทำให้ดูเซ็กซี่ที่สุดในบรรดาสามคน แต่เมื่อทั้งสองสาวส่องกระจกก็อดที่จะบ่นออกมาไม่ได้ “มันไม่สั้นไปเหรอเอมมี่ ขนมไม่กล้าออกไปแบบนี้หรอก” “ฉันก็เหมือนกันขอเปลี่ยนเป็นกางเกงเสื้อยืดได้ไหม” “ไม่ได้!!!” “น่านะ เอมมี่ นี่ถ้าพี่ขุนมาเห็นนะขนมมีหวังโดนทำโทษแน่ ๆ เลย” “จริงด้วยเอมมี่” ฝ้ายเห็นด้วยกับคำพูดของขนมเพราะขุนพลพี่ชายของขนมนั้นขึ้นชื่อเรื่องหวงน้องสาวเป็นที่สุด “พี่ขุนไม่เห็นหรอกน่าที่เที่ยวมีตั้งเยอะแยะพี่แกคงไม่มาที่นี่คืนนี้หรอก แต่ว่าไปกันได้แล้วได้เวลาออกเดินทางแล้วจ้าสาว ๆ” เอมมี่ดันตัวของสองสาวให้ออกจากห้องเพื่อไปขึ้นรถแล้วขับไปยังผับที่เอมมี่หมายตาไว้ทันที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม