ทวงรัก 8 | ให้คำตอบใหม่ยังทันไหม…
1341 คำ
@โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง
ลีอาร์เดินตามลูกน้องของศิลาเข้าไปในโรงแรมหรูระดับห้าดาวด้วยความหวาดระแวง มือเล็กกำสายสะพายกระเป๋าแน่น พยายามทำตัวปกติ แม้ในใจกำลังกระวนกระวายอยู่ก็ตาม
วันนี้ศิลามาพักผ่อนเลยนัดเธอมาเจอที่นี่ เพียงแค่รู้ว่าสถานที่นัดเจอเป็นโรงแรม มันทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นคนอยากเจอเขาเอง
บทรักหนักหน่วงเมื่อคืนทำให้เธอเดินเหินไม่ค่อยสะดวก พยายามฝืนความเจ็บปวดแล้วเดินตามคนของศิลาไปเงียบๆ
ติ้ง…
ประตูลิฟต์เปิดออก ชั้นนี้ดูเป็นส่วนตัวกว่าชั้นอื่นๆ เพราะมีเพียงไม่กี่ห้อง เดินตามชายฉกรรจ์มาได้สักพักก็ถึงห้องที่ศิลาพักอยู่
“นายอยู่ข้างใน”
“ขอบคุณนะ” คนพวกนั้นเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร ท่าทางหยิ่งยโสอดทำให้หมั่นไส้ไม่ได้ เอื้อมมือไปกดออดของห้องพักโรงแรม ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก
แอดดด
“เข้ามาสิ”
การตัดสินใจเข้าถ้ำเสือครั้งนี้ มันอาจทำให้เธอไม่มีโอกาสรอดกลับออกมา ในเมื่อเลือกที่จะเสี่ยงก็ไม่จำเป็นต้องหวั่นอะไร
“ขอบคุณค่ะ” เธอรับเครื่องดื่มจากศิลามาแล้ววางลงตรงหน้า
“ไม่ดื่มเหรอ”
“ฉันมาเพื่อคุยเรื่องสำคัญ”
“แต่ตอนนี้เป็นเวลาพักผ่อนของฉัน ถ้าคุยแค่เรื่องของเธอมันคงน่าเบื่อเกิน” พูดจบศิลาก็ยกไวน์ขึ้นจิบอย่างละเมียดละไม
“ฉันรู้ว่าคุณไม่พอใจที่ฉันทำงานพลาด ลึกๆ คุณคงอยากเก็บฉันจนใจจะขาดแล้ว”
“ใช่ เธอพูดถูก ฉันไม่เคยเก็บคนที่ทำงานพลาดเอาไว้ คนที่ทำงานพลาด บทลงโทษมีอยู่อย่างเดียว คือตาย”
“และการที่ฉันมาหาคุณวันนี้ มันคงเข้าทางคุณ”
“รู้แล้วทำไมถึงยังมา”
“ถึงฉันไม่มาคุณก็ให้ลูกน้องไปตามจับตัวฉันมาอยู่ดี”
ศิลากระตุกยิ้มกับคำตอบที่ได้รับ ชักเริ่มลังเลแล้วว่าควรกำจัดทิ้งหรือเก็บไว้เป็นของเล่นแก้ขัด ถึงฮันเตอร์จะได้ลีอาร์ไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขา
“เธอนี่ก็น่าสนใจดีเหมือนกันนะ”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ดูร้ายกาจของศิลาเริ่มทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยมากขึ้น แววตาที่มองมาอย่างกะลิ้มกะเหลี่ยคิดเป็นแบบอื่นไม่ได้นอกจากเรื่องๆ เดียว
“ฉันอยากขอโอกาสแก้ตัวอีกครั้ง”
“โอกาสมันไม่มีสำหรับคนที่ทำงานพลาด” เขาไม่เคยให้โอกาสใครรอบสอง
“แต่ฉันอยากได้บริษัทคืน ฉันขอร้อง”
“หึ หรือจะลองเอาร่างกายของเธอมาแลกกับโอกาส เหมือนที่เธอให้ฮันเตอร์ไปเมื่อคืนดีล่ะ?”
เธอกำมือแน่นเมื่อศิลาพูดถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา เธอไม่ได้ยินยอมฮันเตอร์ แต่เพราะหนีไปไม่ได้เลยถูกย่ำยีอย่างป่าเถื่อน
“ลองดูสักรอบไหมล่ะ ถ้าลีลาเด็ดจนทำให้ฮันเตอร์ยอมไว้ชีวิตเธอได้ โอกาสที่เธอขอมา…”
ซ่า!
เธอคว้าแก้วไวน์ที่ศิลาเพิ่งรินให้เมื่อหลายนาทีก่อนสาดใส่ใบหน้าหล่อเหลาด้วยความเหลืออด
ศิลาขบกรามแน่นกับการกระทำของลีอาร์ สายตาคมเข้มแปรเปลี่ยนเป็นวาวโรจน์ดูน่ากลัว
“เธอ…! อ๊ากก!!” เพียงแค่ลุกขึ้นเตรียมตั้งท่าพุ่งเข้าไปหาลีอาร์ ก็ถูกหญิงสาวใช้สเปรย์พริกไทยฉีดใส่ดวงตาจนมองไม่เห็นอะไร
เธอไม่รอช้า รีบออกจากห้องนี้โดยเร็วก่อนที่ศิลาจะเรียกลูกน้องมาจัดการ โชคดีที่ลิฟต์ค้างอยู่ชั้นนี้พอดีเลยไม่ต้องเสียเวลารอ จัดการกดลิฟต์ลงไปข้างล่าง สายตามองตัวเลขที่กำลังเลื่อนลง หัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งราวกับจะหลุดออกจากขั้วรอมร่อ
ติ้ง…
ลิฟต์เปิดออกทั้งที่ยังไม่ถึงชั้นของล็อบบี้ วินาทีที่ลิฟต์หยุดนิ่ง หัวใจพลอยแทบหยุดเต้นลงตามไปด้วย ประตูลิฟต์เริ่มแยกออกจากกัน ก่อนจะปรากฎร่างคนที่ยืนอยู่ข้างนอก ในใจภาวนาขอให้ไม่ใช่คนของศิลา
“พี่ฮันเตอร์…” หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ ฮันเตอร์ก้าวเข้ามาในลิฟต์พร้อมกับลูกน้อง เธอดีใจที่ไม่ใช่คนของศิลา แต่ถ้าเลือกได้คงไม่อยากเจอสองคนนี้
ภายในถูกปกคลุมไว้ด้วยความเงียบจนน่าอึดอัด เธอแอบลอบมองฮันเตอร์เป็นระยะ เขาแทบไม่สนใจเธอเลยสักนิด ทำราวกับเป็นอากาศไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้
ติ้ง…
ฮันเตอร์เดินนำลูกน้องออกไปทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกโดยไม่คิดแม้แต่จะเหลียวมองลีอาร์ หญิงสาวเดินตามออกมา สายตาพลันมองเห็นลูกน้องของศิลาที้กำลังตามหาตัวเอง
“จิ๊! บ้าจริง” เธอรีบหนีไปจากตรงนี้ อาศัยช่วงผู้คนกำลังเดินสวนกันอย่างชุลมุนหลบหนี
“อยู่ตรงนั้น!”
“ซวยแล้ว!” โดนเจอตัวแล้ว ฝืนความเจ็บปวดตรงกลางกายวิ่งกะเผลกหนีลูกน้องศิลา เธอตัดสินใจทำเรื่องไม่คาดฝันและอาจดูเหมือนเป็นเรื่องที่โง่เขลา นั่นก็คือ…
เธอก้าวเข้าไปในรถหรูของฮันเตอร์ที่เขาเพิ่งก้าวเข้าไปนั่งเมื่อครู่ จัดการปิดประตูเองอย่างรวดเร็ว
“ให้ฉันลงตรงไหนก็ได้” เธอหันไปบอกฮันเตอร์ วิงวอนเขาผ่านทางสายตา
“ออกรถ” เสียงเข้มออกคำสั่งกับลูกน้องคนสนิท
รถหรูราคาแพงขับออกจากหน้าโรงแรมสู่ถนนใหญ่ เธอเอี่ยวตัวกลับไปมองลูกน้องศิลาที่กำลังยืนหัวเสียอยู่ รอดตอนนี้ แต่ไม่ใช่ว่าจะรอดตลอดไป ศิลาให้ลูกน้องออกตามล่าหาตัวเธอแน่
“ขอบคุณนะคะ”
“ปกติฉันทำบุญช่วยเหลือคนอยู่แล้ว เมตตาช่วยอีกสักชีวิตจะเป็นอะไรไป”
“ฉันรู้มาว่า คุณคือหนึ่งในคนที่จะเข้าร่วมการประมูลเจย์เคกรุ๊ปใช่ไหม”
“ใช่” ไม่แปลกใจทำไมลีอาร์รู้ เธอเป็นลูกสาวหัสดิน เจ้าของเจย์เคกรุ๊ปที่กำลังถูกนำเข้าตลาดการประมูลในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
“เหตุผลที่คุณเจอฉันเมื่อคืน เพราะศิลายื่นข้อเสนอบางอย่างให้ ถ้าฉันได้ข้อมูลของคุณไปให้เขา เขาจะยอมคืนเจย์เคกรุ๊ปให้ฉัน”
“…”
“ฉันแค่อยากได้บริษัทของครอบครัวคืน”
“แล้วรู้ได้ยังไงว่าศิลามันจะคืนให้เธอ” เขาพูดพร้อมกับหันไปมองลีอาร์
“คนอย่างมันพอได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว คิดเหรอว่ามันจะเก็บเธอไว้” คนอย่างศิลา ใครหมดประโยชน์แล้วเขี่ยทิ้งทุกราย
“เธอหนีมันไม่ได้ไปตลอด หรือจ่อให้หนีพ้น คนรอบข้างเธอนั่นแหละที่จะซวยแทน”
จริงอย่างที่ฮันเตอร์พูดทุกอย่าง หนีไปได้วันนี้ วันข้างหน้าใช่ว่าจะหนีพ้น ต่อให้หนีไปได้ ศิลาก็จะหันไปเล่นงานคนรอบข้างเธอแทน
วงการมาเฟียมันน่ากลัว…
‘เลือกเอาเองแล้วกัน ระหว่างไปจากที่นี่แล้วตาย กับอยู่เป็นของเล่นชั่วคราวของฉันแล้วรอด’
คำพูดที่ฮันเตอร์เคยพูดด้วยก็ฉายเข้ามาในหัว เพียงเสี้ยววินาทีเดียวมันทำให้เธอเผลอรู้สึกเสียดายข้อเสนอนั้น ลองคิดเล่นๆ หากเธอตกลงเลือกเป็น ‘ของเล่นชั่วคราว’ เธอจะถูกคนของศิลาไล่ล่าอย่างวันนี้ไหม
นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่ลีอาร์ แต่ถ้าหากเธอยอมเป็นของเล่นชั่วคราวให้ฮันเตอร์ ใช้มารยาหญิงทำให้เขาตกหลุมรัก ไม่แน่อาจมีโอกาสได้เจย์เคกรุ๊ปกลับคืนมาสูง
รู้จักนิสัยฮันเตอร์มาตั้งแต่ไหนแต่ไร เขาชอบเอาชนะ หากได้ลงมือทำอะไรแล้ว มีหรือจะทำไม่สำเร็จ
“ข้อเสนอที่คุณให้ฉันตอนนั้น ฉัน…ให้คำตอบใหม่กับคุณตอนนี้ยังทันไหม”
- ผู้เขียน
