หลังจากวันนั้น ธีรัชก็ตั้งใจอย่างมากที่จะทำสินค้าให้ออกมาดีที่สุด เพราะรางวัลที่ได้มาเขาจึงได้รับโอกาสจากหลายบริษัท ถึงจะสั่งไม่มากแต่เขาก็ดีใจมากแล้ว อนาคตถ้ามันเวิร์คเดี๋ยวพวกเขาก็สั่งเพิ่มเองแหละ
"ทำไมช่างไม่ยอมไปทานข้าวเลยคะ"
ดาริกาเดินมาหาชายคนรักที่โกดังข้างหลัง เขากำลังตั้งใจผลิตสินค้าของตัวเองอยู่ไม่ยอมออกไปหาอะไรทานเลย
"พี่จะให้เสร็จก่อนค่ะ กลัวส่งไม่ทัน"
"ถ้าอย่างนั้นทานที่นี่นะคะ น้องดาเอามาให้แล้ว"
เธอยื่นจานข้าวไปให้ชายหนุ่ม เขาหยุดงานตรงหน้าก่อนจะรับไปตักกินตรงที่เดิม หญิงสาวนั่งลงตรงหน้าก่อนจะเปิดขวดน้ำเย็นให้ด้วย
"ทานเสร็จก็ทำต่อนะคะ เดี๋ยวเย็นนี้น้องดานวดให้"
เธอยิ้มออกมาอย่างเห็นใจชายคนรัก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอเองรึเปล่าที่ทำให้เขาต้องมาลำบากแบบนี้ ทำงานหามรุ่งหามค่ำไม่ยอมจ้างลูกน้องเพิ่มเพราะยังไม่อยากเสี่ยงเสียเงินเพิ่ม
"น้องดาทำให้พี่ธีลำบากรึเปล่า"
"ทำไมคิดอย
