“นาย...” ฮุ่ยชิวที่อยากจะอ้าปากด่าออกไปหุบปากลงเมื่อสังเกตเห็นว่าชุดที่เขาสวมใส่นั้นไม่ใช่ชุดปกติ แต่เป็นชุดของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งซึ่งเป็นโลกปัจจุบัน บนศีรษะของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลจนรอบ ใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วซีดจนน่าใจหาย เมื่อนางสังเกตเขาเสร็จก็ก้มมองดูตนเองด้วย ซึ่งนางก็สวมใส่ชุดของโรงพยาบาลอยู่เช่นกัน แต่บนร่างกายไม่ได้มีบาดแผลเยอะเช่นเขา...
“...” ปากของแฟนเก่านางขยับเหมือนกับเอ่ยถามอะไรบางอย่างแต่ทว่านางไม่ได้ยินเสียง ครั้งจะก้าวไปข้างหน้าก็ก้าวไม่ได้
นางเองก็เช่นกัน นางรู้สึกราวกับว่ามีโซ่ตรวนบางอยู่เหนี่ยวรั้งกายเอาไว้ ท่ามกลางหมอกควันขาวปรากฏร่างชายชราผู้หนึ่งที่ถือกระดาษปึกหนาในมือ นางพยายามที่จะเพ่งเล็ง รอยคราบบางอย่างบนกระดาษนั้นทำให้นางมั่นใจว่านั่นจะต้องเป็นต้นฉบับที่นางปาใส่หน้าแฟนเก่าไปแน่!
ต้าเฟยลี่หันไปสบตากับหลี่เสี่ยวหลงที่เพิ่งจะละสายตาจากชายชราแล้วหันมาทางนางเช่นกัน ช
